سعید رجبی فروتندرخشش انیمیشن سینمایی« بچه زرنگ» در بین فیلم‌های پرمخاطب جشنواره ۴۱ فیلم فجر این نوید را داد که انیمیشن ایران در آستانه بلوغ قرار گرفته است و در طراحی قصه‌ها مخاطب جهانی را مدنظر دارد.
تولید و سپس اکران انیمیشن در مقیاس سینمایی و پرده بزرگ از اوایل دهه هشتاد به بکوشش برادران یغمایی شروع شد و به محصولاتی با نام «جمشید و خورشید» و «خورشید مصر» با موضوعاتی تاریخی انجامید. این دو برادر با شکست انیمیشن‌های دو بعدی خود در اکران عمومی در ۲۰ سال گذشته کار جدیدی را جلوی دوربین نبردند.
در ادامه نوبت برادران دالوند بود که تراژدی « رستم و سهراب» را بصورت سه بعدی کار کنند و نشان دهند که داستان‌های تاریخی و حماسی بهترین و شاید هم دم‌دست‌ترین موضوع برای نگارش فیلمنامه انیمیشن است. برادران دالوند به عنوان کارآفرینان موفق شهرستانی کارهای زیادی برای تلویزیون تولید کرده‌اند اما نسخه سینمایی کار آنها چنگی به دل نزد و آنها نیز به تولید سفارشات تلویزیونی در استودیوی دیجیتال خود در بروجرد اکتفا کردند.
اکران نوروزی ۱۳۹۲ شاهد فیلمی با چهره و صدای بازیگران مطرح سینمای ایران بصورت انیمیشن بود که مخاطبان خود را این بار از بین بزرگسالان جستجو می‌کرد. بهرام عظیمی کارتونیست و انیماتور معروف، کارگردانی «تهران ۱۵۰۰» را به عنوان اثری کمدی برعهده داشت و به خاطر تهیه‌کننده نسبتا پرقدرتی که پشت کار بود، فیلم به توفیق نسبی دست یافت و تهیه‌کننده در ادامه به تولید وب‌سری و مجموعه انیمیشن‌های کوتاه «دیرین دیرین» به سفارش سازمان‌های دولتی بسنده کرد.
حاصل تجربیات اولیه نسل اول و دوم انیمیشن‌‌سازهای وطنی، جوانان مستعد و با ذوق را واداشت تا در لوای استودیوی«گروه هنر پویا» با اعتماد به نفس کامل و با استفاده از تکنیک‌ها و فناوری‌های روز به سراغ انیمیشن‌های «شاهزاده روم» و در ادامه«فیلشاه» بروند.
تیم سازنده این دو انیمیشن هم روایت اتفاقات تاریخی را در دستور کار قرار دادند اما کیفیت کار آنها به گونه‌ای بود که جامعه هدف آنها یعنی کودکان با فضای هر دو فیلم همراه شدند و موفقیت در اکران، گروه کاملا جوان هنر پویا را برای ادامه کار دلگرم کرد.
همانطور که با یک گل بهار نمیشود تیم‌های دانش بنیان دیگری دست به کار شدند و این بار تاسیس استودیوهای انیمیشن در تهران متوقف نماند و انیماتورهای شهرستانی هم دست به کار شدند. پرده‌های سینماها در سال ۱۴۰۱ بطور کاملا استثنایی دو انیمیشن را بر خود دیدند. «پسر دلفینی» و در ادامه «لوپوتو»(تولید استودیویی در شهر کرمان) که اکران آنها در چند ماه گذشته ادامه یافته است و به مرز فروش ۴۰ میلیارد تومانی نزدیک شده‌اند، خبر از تثبیت و اعلام موجودیت انیمیشن در مناسبات حرفه‌ای سینمای ایران می‌دهد و از این پس قطعا سرمایه‌گذاران بیشتری به جز منابع دولتی، راضی به سرمایه‌گذاری در این عرصه خواهند شد.
درخشش انیمیشن سینمایی« بچه زرنگ» در بین فیلم‌های پرمخاطب جشنواره ۴۱ فیلم فجر این نوید را داد که انیمیشن ایران در آستانه بلوغ قرار گرفته است و در طراحی قصه‌ها مخاطب جهانی را مدنظر دارد. تازه‌ترین محصول «گروه هنرپویا» که سه سال صرف ساخت آن شده است، پیشرفت تحسین‌کننده تیمی سازنده را برای تولید فیلمی در تراز استانداردهای جهانی نشان می‌دهد.
نکته جالب توجه در سه انیمیشن تولید شده و به نمایش درآمده در سالجاری فاصله گرفتن آنها از قصه‌های باستانی و تاریخی و عطف توجه به داستان‌های روز است که در جذب مخاطب میلیونی آنها بی‌تاثیر نبوده است. مزیت نسبی فیلم‌های اخیر بهره گیری از نرم‌افزارهای بروز شده و موتور رندرهای بسیاری قوی در کنار راه‌اندازی خط تولید حرفه‌ای برای نگارش فیلمنامه،استوری بورد، استوری ریل، سیمولیشن و سایر فرایندهای فنی و هنری برای انجام مراحل مختلف کار است.
شواهد کافی برای جهش انیمیشن ایرانی بر پرده سینما به قدر کافی وجود دارد و کسب‌وکارهایی که در این زمینه پا گرفته‌اند، به حمایت جدی دستگاه‌های مسئول نیازمند هستند.
نشانی در تلگرام: t.me/cinemadailyir
اضافه کردن نظر