روزانه های سینمایی

درخشش سینماگران در قاب همدلی

همه چیز از یک پیام صوتی آغاز شد. پیامی که ادمین یک گروه سینمایی به سادگی و با لحنی صادقانه می‌کوشید که بگوید تنها قصدش یاری خواستن از دوستانش برای کمک به یک جمعیت درمانده و آواره است. جمعیتی نالان که امنیت و غذا و آب از آنها سلب شده است و قربانی یک دسیسه بزرگ برای اجرای سناریوی نسل کشی شده‌اند. گوینده مانده بود که در ریسه کردن کلمات آن هم بصورت فی‌البداهه چگونه بتواند اعتماد شنونده‌اش را جلب کند و به آنها اطمینان دهد که کمک‌های دریافتی به دست نیازمندان واقعی در غزه بی‌دفاع خواهد رسید. او خوب می‌دانست که به خاطر شکاف و نزول سرمایه اجتماعی، برخی انگیزه‌ای برای همراه شدن با ارگانها و نهادها ندارند، به این خاطر تلاش کرد تا گیرندگان پیام را قانع کند که قصد و حرکت او جنبه کاملا مردمی و مستقل دارد و در این میان پای هیچ واسطه اسم و رسم داری در وسط نیست. هر چه بود حرف او زودتر از آنچه فکر می‌کرد به دل نشست. او اصلا به خاطر کارهای خیرخواهانه و نوع دوستانه شناخته می‌شود و در انجام کار خیر هیچ حاجتی به استخاره نمی‌بیند.
چراغ اول و دوم را دو تهیه‌کننده و کارگردان خوشنام با مبلغ قابل توجه روشن کردند، بانی این امر نیکو چراغ سوم… و بقیه هم پای کار آمدند .
دو‌روز بعد که صاحب حساب اعلام شده (معتمد گروه) گفت بیش از یکصد میلیون تومان کمک دریافت شده است، از همت بلند اهالی شریف سینما از ضعیفترین قشر تا متمکنین آنها، احساس سرافرازی کردم و خدا را شکر نمودم.
خدا از همه آنها که بی‌روی و ریا به کمک ستمدیدگان برخاستند، به کرمش قبول فرماید و به عمر و زندگی آنها برکت روزافزون بخشد.
آنچه که بیش از کمیت و میزان کمک جمع‌آوری شده اهمیت دارد و قطعا تا زمان تنظیم این یادداشت افزایش یافته است، همدلی و همراهی خالصانه جمعی از اهالی سینما برای انجام کاری انسانی و خداپسندانه است. در این یادداشت کوشیدم تا نامی از کسی نبرم شاید که نیات خیرخواهانه آنها پاک و بی‌غل و غش بماند و اجر یاری‌دهندگان نزد خدایشان محفوظ بماند. البته سینماگران پیش از این نیز برای کمک به همکاران از کارافتاده و گرفتار خود به سنت حسنه گلریزان بارها عمل کرده‌اند و در حوادث سخت طبیعی مثل سیل و زلزله بی‌تفاوت نبوده‌اند. اما مساعدت این بار اهالی سینما فرامرزی بود و ملتی را هدف گرفت که مجامع جهانی با بی‌تفاوتی از کنار ضایع شدن حقوق آنها می‌گذرند و چشم بر جنایات و ستمی که بر آنها روا داشته می‌شود، می‌بندند و با سکوت خود به کارهای نمایشی بسنده می‌کنند.
به امید برچیده شدن بساط ظالمان و فرعونیان زمان که در قساوت و ددمنشی از هیچ خباثتی فروگذار نکردند.

دور فلکی یکسره بر مَنهَج عدل است
خوش باش که ظالم نَبرد بار به منزل

سعید رجبی فروتن

در کنار روزمرگی های معمول، این جا خودم و افکارم را ثبت می کنم. از فرهنگ و هنر تا سینما و نمایش خانگی... می توانید نوشته های من را در «روزانه های سینمایی» دنبال نمایید.

اضافه کردن نظر

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

مرا در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید