سعید رجبی فروتناظهارات جنجالی و افشاگرانه مدیر عامل اسبق موسسه رسانه های تصویری در پاسخ و حمله متقابل به کسانی که اتهامات و نسبت هایی را به وی در دوران مسئولیتش در دولت دهم روا داشتند، قطعاً تاثیری در روند کنونی فعالیت های موسسه مذکور و نیز شبکه نمایش خانگی ندارد و در اینگونه مواقع محاکم صالحه قضایی بهترین مرجع برای رسیدگی به شبهات و اتهاماتی از این دست هستند. طبیعی بود که این موج پس از مدتی آرام گیرد و طرفین در مجاری دیگری پیگیر استیفای حقوق خود باشند.
آنچه که این روزها پس از دستگیری یکی از سرمایه گذاران و تهیه کنندگان مجموعه های شبکه نمایش خانگی شنیده می شود، بی شک در روند ساخت فصل دوم سریال «شهرزاد» و نیز انتشار نسخه نمایش خانگی بعضی از فیلم های سینمایی موثر خواهد افتاد. «سید محمد امامی» بعد از مشارکت در تامین سرمایه سریال های «شاهگوش» و سپس «شهرزاد» به صرافت سرمایه گذاری در چند فیلم سینمایی و خرید رایت فیلم های مطرحی همچون محمد(ص) افتاد. پاره ای از رسانه ها در حالیکه هنوز جرمی برای «امامی» اثبات نشده است، پیشاپیش اتهاماتی را متوجه او دانستند و به گمانه زنی در باره انگیزه های ناسالم وی در فعالیت های فرهنگی پرداختند. به نظر می رسد بیش از آنکه نگران وقفه احتمالی در ساخت «شهرزاد۲» و یا تاخیر در توزیع نسخه ویدیویی تعدادی از فیلم هایی سینمایی باشیم که رایت آنها در اختیار تهیه کننده بازداشت شده قرار دارد، باید به این بیاندیشیم که چرا هنوز ساز و کار فعالیت های اقتصادی در کشور به گونه ای نیست که شفافیت و سلامت مالی سرمایه گذاران همواره قابل احراز باشد و شک و شبهه ای در باره انگیزه سرمایه گذاران و اتهاماتی نظیر پولشویی در بین نباشد. این مسئله آنقدر اهمیت و ارزش دارد که تا زمان رسیدن به شرایط مناسب و پیش بینی ساز و کارهای قانونی مورد نیاز، نادانسته فرش قرمزی برای سرمایه گذاران ناشناخته پهن نکینم و از گردش مالی حساب های بانکی آنها ذوق زدن نگردیم ولو اینکه این اقدام سبب شود تا سریال ها و فیلم هایی هیچگاه ساخته نشوند و یا به نمایش درنیایند.
سالهاست که می شنویم سرمایه گذاری در فعالیت های فرهنگی و هنری برای صاحبان سرمایه معافیت های مالیاتی به همراه دارد. این اصل کلی تاکنون چه ثمراتی داشته است؟ چه کسانی از این تسهیلات بهره برده اند و سرمایه گذاری در عرصه فرهنگ از سوی کارتل ها و هلدینگ ها چه نتایج روشن و اثر بخشی در پی داشته است؟ آیا آمار و ارقامی که به عنوان سرمایه هزینه شده به مراجع مالیاتی گزارش شده است، توسط ناظر بی طرفی مورد بررسی قرار گرفته و صحت و سقم آن ارزیابی می شود؟ آیا اصولاً لازم است فرهنگ صدقه بگیر سرمایه داران باشد؟ کسانی که برای فرار مالیاتی فیل شان یاد هندوستان می کند و بر سر فرهنگ و هنر منت می گذارند، بهتر نیست مالیات حقه اشان را بپردازند تا دولت از محل درآمدهای خود نهادهای حمایتی عرصه فرهنگ را یاری رسان باشد.
افزایش کم سابقه دستمزد بازیگران، ترویج اباحه گری و بروز رفتارهایی مغایر با شئونات ملی کمترین عارضه حضور سرمایه گذاران بیگانه با فرهنگ در ساحت فرهنگ و هنر بوده است. البته در این میان نمی توان منکر نقش دلالان و دریوزگانی شد که برای سرمایه داران تصویری مجازی و رویایی از فیلم و سینما می سازند و به آنان القا می کنند که دمخور شدن با ستارگان سینما «اند» خوشبختی است و این همای سعادت بر شانه هر کسی نمی نشیند.
آنچه گفته شد نسبتی با «سید محمد امامی» ندارد زیرا هنوز اتهامی علیه او اثبات نشده است بلکه اشاره به وضعیت آسیب پذیر حضور سرمایه های سرگردان و بادآورده در سینما و نمایش خانگی ایران است. آیا بازیگران و هنرمندانی که با«بابک زنجانی» سلفی می گرفتند، حالا از بازنشر عکس های یادگاری شان با او احساس مباهات می کنند؟
در روزهایی که قصه پرغصه ایثار و جانبازی امام حسین(ع) و جمله خیام و اهل حرمش برای پاسداشت حق و عدالت در هر کوی و برزنی چون خنکای نسیمی روحبخش جاری است و اشک بر گونه ها می افشاند، تاسی به آن امام اعلا ماوا، حکم می کند، به اجرای عدالت در مناسبات اقتصادی هنر بیاندیشیم و بیشتر از آن عمل کنیم.!
تکمله:
فرصت را مغتنم شمرده و در آستانه تاسوعا و عاشورای حسینی از سویدای دل بر حسین علیه آلاف تحیه و الثنا و اولاد و اصحاب باوفایش سلام می فرستم.
عرض ارادت همه دوستان به آستان مولا و سرورشهیدان قبول حضرت حق انشاالله «و سیعلم الذین ظلموا ای منقلب ینقلبون»
همه چیز متن به سامان و منطقی است
الا آن جا که هنوز چشم به حمایت دولت از بخش خصوصی دارد
“بهتر نیست مالیات حقه اشان را بپردازند تا دولت از محل درآمدهای خود نهادهای حمایتی عرصه فرهنگ را یاری رسان باشد”