طرح اتهام کلی در باره احتمال پولشویی در نمایش خانگی از سوی یکی از تهیه کنندگان سینمای ایران، بار دیگر انگیزه سرمایه گذاری برای تولید سریال در شبکه نمایش خانگی را با سوال و ابهام روبرو ساخت. طی پنج سال گذشته که تب سریال سازی در نمایش خانگی بالا گرفته است و تعداد آنها در حال حاضر از ده عنوان نیز فراتر رفته است، جماعتی از تهیه کنندگان سینما به دفعات، مخالفت خود را با تولید و عرضه هر گونه مجموعه نمایشی در نمایش خانگی ابراز کرده اند و بر این عقیده هستند که در این شبکه همه سرمایه گذاری ها باید معطوف خرید و تامین رایت فیلم سینمایی ایرانی بشود تا این اقدام بازگشت سرمایه و سود تولید فیلم سینمایی را تا حد قابل قبولی تضمین کند. شکست اغلب فیلم های سینمایی در اکران عمومی و حذف خرید فیلم ایرانی در سبد سیمای جمهوری اسلامی، کمترین عارضه ای که در برداشت، فشار بیشتر بر دست اندرکاران نمایش خانگی برای تجدید نظر در ساخت و توزیع سریال بود. آنچه که طی هفته های اخیر باعث شده است تا تهیه کنندگان سینما واکنش تندتری در قبال مجموعه سازان بروز دهند، توزیع همزمان چهار سریال عطسه، سیگنال، دندون طلا و شهرزاد در شبکه نمایش خانگی است. سریال هایی که پوشش تبلیغاتی آنها دیگر عناوین شبکه از جمله فیلم های سینمایی را به حاشیه برده است.
تشکیک در انگیزه سرمایه گذاری برای ساخت سریال در حالی صورت می گیرد که رد پای سرمایه گذاری بخش های غیر دولتی و شبه خصوصی سالهاست در سینمای ایران و حتی سریال های تلویزیونی پیداست و این امر در تنگنای اعتباری دستگاه های دولتی کمک زیادی به رونق تولید در این رسانه ها کرده است. پاسخ سرمایه گذاران در برابر این سوال که انگیزه آنها برای صرف هزینه در مصارف فرهنگی چیست، کلی و غیر شفاف ارزیابی شده است. معافیت های مالیاتی و برند سازی که این روزها از زبان عده ای در توجیه اینگونه سرمایه گذاری ها ابراز می شود، مشوق هایی نیستند که این حجم از سرمایه گذاری را توجیه کند. سرمایه گذارانی که حاضر به انجام گفتگو با خبرنگاران شده اند، اتفاقا در پوزیشن یک تاجر با تظاهر به اینکه به دنبال بازگشت سرمایه و حتی سود معقول هستند، علائق فرهنگی خود را برای ورود به عرصه سینما و نمایش خانگی پنهان نکرده اند. به هر حال آنچه که پیداست، سرقت محصولات نمایش خانگی و تضییع حقوق سرمایه گذاران به انحای مختلف ادامه دارد و مخاطرات موجود، هر گونه توجیه اقتصادی را با تردید جدی روبرو ساخته است.
زیر سوال بردن رفتار اقتصادی اینگونه سرمایه گذاران چه نشان از بدبینی تاریخی به سرمایه داری در جوامعی مثل ایران باشد و چه متاثر از مفاسد اقتصادی سال های اخیر و یا ناشی از رشک و حسادت رقبا و نیز شفاف نبودن اقتصاد رانتی باشد، فرقی در اصل مسئله ایجاد نمی کند زیرا آنگونه که از قرائن پیداست روند ساخت سریال در غیاب تلویزیون های خصوصی به نهادینه شدن پاره ای از امور از جمله جذب سرمایه و توسعه بازار منجر شده است. در مقابل دامن زدن به فضای بدبینی و طرح اتهامات کلی بعید نیست به فرار سرمایه های ولو سرگردان از سینما و نمایش خانگی به زمینه های دیگر منجر شود.
توضیح: این یادداشت در شماره ۲۵۶ ماهنامه دنیای تصویر منتشر شده است.
باسلام آقای اخباری لطفا بخش تازه های دوبله رو بروز کنید و همینطور بگید فیلمهای خشم و هانگرگیم ۳ چه زمانی توزیع خواهند شد؟ ممنون