به موجب مقررات کشوری به منظور حفظ سلامت شهروندان، استعمال سیگار و سایر مواد دخانی و افیونی بصورت آشکار در محصولات تصویری اعم از تلویزیونی، سینمایی و ویدیویی ممنوع است. این قاعده از گذشته تا حال همواره محل چالش و موضوع مورد مناقشه ای بین سینماگران و مسئولان نظارتی بوده است. قانون گذار و مسئولان براین عقیده اند که نظر به شدت تاثیر گذاری فیلم و سریال بر مخاطبان و همانند سازی بینندگان با شخصیت ها، یکی از ابزارهای موثر برای کمپانی های تولید کننده سیگار استفاده از سینما و تلویزیون بوده است تا با ترویج سیگار حجم بیشتری از تولیدات خود را به فروش برسانند.
در سینما و تلویزیون ایران هنرمندان متقابلاً بر این باورند که استعمال سیگار از سوی شخصیت های منفی و آنتاگونیست، سبب قبح زدایی از این رفتار نمی شود و بیننده معمولاً کردار اینگونه بدمن ها را الگوی رفتاری خود قرار نمی دهد. کشمکش بین این دو گروه با فراز و نشیب هایی طی دو دهه گذشته ادامه داشته است و معمولاً مراجع نظارتی به خاطر در دست داشتن اهرم های مورد نیاز حرف خود را بر کرسی نشانده اند. اخیراً در مجموعه کیمیا که تاکنون ۲۷ قسمت آن از سیما پخش شده است، شخصیت ساواکی فیلم در مقابل دوربین به دفعات سیگار روشن می کند و به آن پک می زند. مجموعه ای که بر خلاف تولیدات سینمایی و ویدیویی میلیونها تماشاگر دارد. در سریال دندون طلا شخصیت های مختلفی اعم از مثبت و منفی سیگار پشت سیگار می گیرانند و در سینما نیز نمونه هایی از این دست کم نداشته ایم.
به نظر می رسد، تعلیق خواسته یا ناخواسته ممنوعیت کشیدن سیگار در محصولات تصویری مطمئناً مغایر با مقررات موضوعه در این زمینه است و محدود کردن آن به شخصیت های منفی داستان از قبح آن کم نمی کند. شخصیت های بد هر قدر خوب طراحی و پرداخت شده باشند، بیننده ای که مستعد اعتیاد به سیگار است، با آنها همذات پنداری بهتری می کند و ناخودآگاه کشیدن سیگار به عنوان فعلی زیانبار و زشت در نظر آنها جلوه نخواهد کرد. گفت: اگر بر دیده مجنون نشینی / به غیر از خوبی لیلی نبینی
در شرایطی که هنرمندان نوع دوست کشورمان با تشکیل کمپین های متعدد به یاری بیماران سرطانی، ام اس و حتی نجات معتادان پرداخته اند، شایسته نیست که سیگار کشیدن آنها به هنجاری عادی در صحنه های سینما، تئاتر و تلویزیون بدل شود و این عادت مخرب زمینه ساز بروز و تشدید بیماری های لاعلاج تازه ای شود.
اضافه کردن نظر