سعید رجبی فروتنجناب لولوخان از کجا آمد؟
در هفته ای که پشت سر گذاشتیم انتشار دردسرآفرین نسخه پرده ای انیمیشن هتل ترانسیلوانیا ۲، بطور کم سابقه ای واکنش های منفی گسترده ای را علیه این اقدام قابل انتقاد به دنبال آورد. در بین اظهار نظرهای منتشر شده پیرامون این واقعه، یک نویسنده سینمایی به جنبه مغفول مانده ای اشاره ای کرد. منتقد سینمایی روزنامه هفت صبح در باره کیفیت دوبله این فیلم نوشت: “دوبله فیلم هیچ جایی برای نقد دوبله باقی نگذاشته، اصولاً منتقد یا دوبله شناسی را نمی شناسم که بتواند دوبله این فیلم را نقد کند. صحبت در مورد دوبله توهین آمیز این فیلم ظرف چند ثانیه به ناسزاگویی خواهد رسید. اسم دراکولا را لولوخان گذاشته اند. همان تیمی که هتل ترانسیلوانیا اولی را دوبله کرده بود دومی را هم دوبله کرده و تا دلشان خواسته دیالوگ ها و فیلمنامه را عوض کرده اند. عوض کردن دیالوگ در دوبله معضل قدیمی است. شوخی های بسیار بی مورد در لحن و دیالوگ کاراکترها گنجانده شده است. در نسخه اصلی آدام سندلر با لهجه ی شرق اروپا به جای دراکولا حرف زده و اینجا کسی که خواسته ادای صدای چنگیز جلیلوند را دربیاورد تا توانسته مزه پراکنی های سخیف فیلمفارسی وار در دهان کاراکتر گذاشته است.”(هفت صبح ۷ آبان)
مدیر موسسه قرن ۲۱ به عنوان ناشر هتل ترانسیلوانیا ۲ از مردم عذرخواهی کرد اما معلوم نشد فیلم های میجر قابل خرید بعدی چگونه به بازار عرضه خواهند شد؟چون تا زمان ریلیز نسخه ویدیویی فیلم ها، سارقان بهره خود را از عرضه چنین فیلم هایی می برند.
چکامه سوزان
یک هفته از توزیع بهترین فیلم جشنواره ویدیویی یاس نگذشته بود که بازیگر زن این فیلم خبر ساز شد. چکامه چمن ماه بازیگر فیلم تحسین شده سوختن، یکی از دو بازیگری است که پس از ترک کشور، با سر و وضعی که از او انتظار نمی رفت ظاهر شد و به حیثیت حرفه ای و اخلاقی اش در یک چشم بهم زدن پشت پا زد. شیرینی فیلم سوختن با این اقدام در کام بینندگان تلخ شد و کمتر کسی تصور می کرد همزمان با عرضه سوختن یکی از عوامل این فیلم به خودسوزی دست بزند و پل های پشت سرش را اینگونه خراب کند. چمن ماه مختار بود به هر دلیل مهاجرت کند و در پی تصمیم شخصی اش راه دیگری را برای ادامه زندگی برگزیند اما رفتاری غیر مترقبه و اصرار بر نمایش چهره ای متفاوت از خود، هزینه اجتماعی غیرقابل جبرانی را برایش رقم زد. فارغ از فرجام بازیگر زن فیلم، تماشای سوختن در وانفسای قحطی فیلم های ویدیویی بی کیفیت غنیمت است.
یک هفته دو نامه
انتشار دو نامه سرگشاده در نخستین هفته آبان از سوی دو سینماگر شاخص بار دیگر نگاه ها را متوجه پاره ای از مشکلات دیرینه سینمای ایران کرد. مهدی کرمپور و پس از او مهدی سجاده چی خطاب به رییس سازمان سینمایی و دیگری خطاب به رییس جمهور، تنگناهای موجود در ساختارهای دولتی سینما را به چالش کشیدند و خواستار تجدید نظر اساسی در این زمینه شدند.منتقدین خواستار تغییر ترکیب و نگرش شوراهای نظارتی و تقسیم عادلانه تسهیلات موجود هستند.(اینجا) و (اینجا)
در این میان کاهش فاحش اعتبارات حمایتی سینمای ایران در دو سال گذشته و بی انگیزگی سایر منابع سرمایه گذار، به بیکاری شمار چشمگیری از دست اندرکاران تولید فیلم انجامیده و آستانه تحمل آنها را تا حد زیادی کاهش داده است. با تمام این تفاصیل از تعداد تولیدات سینمایی در سالجاری کاسته نشده است و پرونده تولید حدود یکصد فیلم سینمایی در مراحل مختلف پیش تولید تا پس از تولید گشوده است.!
اضافه کردن نظر