سعید رجبی فروتن“سینمای خانگی در اشل بازار فیلم‌های داخلی نمی‌تواند با آثار خارجی مقابله کند اما نمایش خانگی انیمیشن‌های ایرانی توانایی چنین رقابتی را دارد ضمن اینکه می‌تواند در اشتغال‌زایی بسیار موثر باشد.”
این مطلب را آقای روانبخش صادقی رئیس انجمن آسیفای ایران در جشن انیمیشن که یکی دو شب پیش در ایوان شمس برگزار شد، گفته است. اگر منظور ایشان را درست متوجه شده باشم، ایشان مدعی است محصولات سینمایی ایران از نوع رئال، قدرت مقابله با عناوین خارجی عرضه شده در نمایش خانگی بویژه انیمیشن های خارجی را ندارند؛ مگر انکه انیمیشن های ایرانی از گرد راه برسند و طوفانی به پا کنند. در اینصورت ادعای ایشان در بخش اول درست است؛ یعنی تولیدات سینمای وطنی-جز در مواردی استثنایی- به دلایل روشن یارای رقابت با همتایان خارجی را فعلاً ندارد. در یک دهه اخیر که تولید و نمایش انیمیشن های ابرقهرمانی و دیگر محصولات انیمیشن کمپانی های دریم ورکس، والت دیزنی(مارول)، سونی پیکچرز و … با کیفیتی ممتاز شدت گرفته و اغلب در صدر باکس آفیس سینماهای آمریکای شمالی قرار گرفته اند، ثروت و درآمد انبوهی را نصیب زنجیره صنعت نمایش فیلم به اشکال مختلف، سرگرمی و اسباب بازی و تبلیغات کرده اند و احیای دوباره صنعت سینما در برابر دیگر صنایع رسانه ای، مرهون این دست فیلم هاست. شاید بی اغراق رکورد بیشترین دانلود قانونی و غیرقانونی مربوط به انیمیشن های آمریکایی و یا انیمیشن های محصول مشترک آمریکا و دیگر کشورها در سراسر جهان باشد. در ایران هم از گذشته تا حال عرضه انحصاری اینگونه انیمیشن ها، محل اختلاف و دعوا بین شرکت های مجاز ویدیو رسانه با یکدیگر یا با شرکت های نرم افزاری بوده و گاه در معرکه رقابت اینها با یکدیگر نامحرمانی به عرضه غیرقانونی آنها اقدام کرده اند.
قسمت دوم سخنان رئیس آسیفا آنجا که بر قدرت رقابت انیمیشن های ایرانی با انواع مشابه خارجی تاکید دارد، بیشتر به یک امید و آرزو می ماند. امید و آرزویی که البته واهی و سراب نیست و می توان به تولید انیمیشن های سینمایی ایرانی دل بست و روی موفقیت شان در گیشه و نمایش خانگی حساب باز کرد.
در واقعیت و طی ۱۱۰ سالی که از عمر سینما در ایران می گذرد، انیمیشن های سینمایی اکران شده تازه به عدد انگشتان یک دست رسیده اند و اغلب آنها محصول یک دهه اخیر هستند. خورشید مصر، جمشید و خورشید، رستم و سهراب، تهران ۱۵۰۰و این اواخر شاهزاده روم همه دارایی سینمای ایران در بخش انیمیشن هستند.
خوشبختانه انیمیشن ایران در تولید مجموعه و آثار بلند با استانداردهای تلویزیونی و نیز نمونه های کوتاه و نیمه بلند هنری، کارنامه نسبتاً پر بار و قابل دفاعی دارد اما تا رسیدن به تولید صنعتی از نوع سینمایی هنوز در حال برداشتن قدم های اول است و شاید کمی زود باشد که در باره توانایی های آن برای رقابت با انیمیشن هایی که طی این سالها در نمایش خانگی کشورمان عرضه می شوند، ادعاهای بزرگی را مطرح کنیم.
لاف از سخن چو در توان زد آن خشت بود که پر توان زد
اضافه کردن نظر