رقبا در صدد صید شاه ماهی

این یادداشت دلایل تاخیر در راه اندازی تلویزیون تعاملی بر بستر IP از سوی صدا و سیما را مورد بررسی قرار داده است.

کلید واژه ها: تلویزیون اینترنتی، سازمان تنظیم مقررات، سروش رسانه، فناوری های نوین

روزانه های سینمایی در سال های اخیر با توجه به اهمیت پروتکل آی پی مدیا و یا تلویزیون تعاملی مرتباً آخرین خبرها و تحولات دراین عرصه را بازتاب داده و از افتتاحیه های چند باره ولی بی سرانجام راه اندازی تلویزیون تعاملی انتقاد کرده است. اینکه چرا صدا و سیما نتوانست به راه اندازی سرویس مورد اشاره اقدام کند، ظاهراً به خاطر نداشتن مجوزی است که رسانه ملی(سروش رسانه) به دنبال گرفتن آن هست اما سازمان تنظیم مقررات رادیویی در دادن آن این دست و آن دست می کند.

عده ای “تقابل دیدگاه‌های رقابتی بر سر ارائه مجوز تلویزیون اینترنتی و آی‌پی مدیا در کشور بین سه نهاد وزارت ارتباطات، ارشاد و سازمان صداوسیما ” را دلیل تاخیر ایرانی ها از دستیابی به این خدمت نوین می دانند. منظور همان سرویسی است که “خدمات تلویزیونی، رادیویی، برنامه‌های درخواستی، صدا و موسیقی درخواستی،بازی و ارائه سرویس‌های خدمات عمومی را در بر می‌گیرد و از پروتکل Ip برای ارائه مدیا استفاده می‌کند.”(پایگاه خبری فردا به آدرس www.fardanews.com?fa?news/417186)

در این میان به زعم عده ای اختلافات جناحی و رقابت بر سر منافع بیشتر و مخالفت سازمان تنظیم مقررات با تکنولوژی، دلیل اصلی تاخیر در صدور مجوز به سروش رسانه است. این گروه رفتاری که با نسل سوم و چهارم موبایل شد را مثال می زنند که برای دریغ کردن آن از مردم، نظر و ملاحظات مراجع تقلید را به میان کشیدند و بعد از مدتی این حنایشان هم رنگ باخت و ناچار در برابر فناوری های روز تسلیم شدند.

در تحلیل چرایی رفتار سازمان تنظیم مقررات با سروش رسانه می توان علت های دیگری را هم برشمرد:

 الف) سازمان تنظیم مقررات به تبع وزارت ارتباطات و فن آوری اطلاعات اعطای مجوز به صدا و سیما را به خاطر میدان دادن به بخش خصوصی به عقب انداخته است. زیرا در همین چند ماه گذشته شرکت هایی در فضای وب بطور رسمی خدماتی نظیر ویدیوی درخواستی را به مشترکان ارائه می دهند و حجم قابل توجهی از آرشیو فیلم و سریال های متعلق به بخش خصوصی را به ذخایر خود افزوده اند. علاوه بر آن هر سه اپراتور تلفن همراه هم بیکار ننشستند و خدمات مشابهی را به مشترکان شان ارائه می دهند.

ب) اگر صدا و سیما مقدم بر شرکت های خصوصی موفق به اخذ مجوز می شد و مردم با جایگزین کردن ستاپ باکس های جدید به جای ستاپ باکس های موجود، به تلویزیون تعاملی دست می یافتند، قطعاً استقبالی که در حال حاضر از خدمات شرکت های خصوصی موجود و اپراتورهای تلفن همراه شده است،صورت نمی گرفت.

ج) برخورد تاخیری دولت با درخواست صداو سیما پاسخی است به مخالفت آن سازمان با راه اندازی تلویزیون های اینترنتی. زیرا در صورت راه اندازی چنین تلویزیون هایی بخشی از انحصار رسانه ملی شکسته شده و ظرفیت عظیمی برای تولید محتوا در این بستر فراهم می شود و به تبع آن زمینه برای تجارت و فعالیت اقتصادی از جمله جذب آگهی برای تلویزیون های اینترنتی فراهم می شود.

به هر حال در این فاصله صدا و سیما دست روی دست نگذاشت و نقد را چسبید.! “پیمانکار پروژه آی‌سیما (شرکت توسعه سامانه بهنگام غدیر) برای سرمایه‌گذاری‌های خود اهمیت قائل شده و آی‌سیما را به شکل OTT بر روی تلفن همراه پیاده‌سازی کرده است. این شرکت اولین سرویس‌دهنده آی‌پی تی‌وی در ایران مبتنی بر اینترانت است که تمام رسانه‌های متداول را تجمیع کرده و یکجا در اختیار مشترکان قرار می‌دهد؛ اما همانطور که گفته شد مجوز بخش ارتباطات به آن داده نشده و اجبارا به سمت پلت‌فرم موبایلی رفته در حالیکه اگر مجوز نهایی را بگیرد هر ایرانی می‌تواند تنها با تهیه یک خط اینترنت پرسرعت و یک دستگاه ستاپ‌باکس، از آرشیو فیلم، موسیقی، ویدئو، بازی آنلاین و تمام شبکه‌های رادیویی و تلویزیونی روی تلویزیون بهره‌مند شود.”(همان منبع)

در یک جمع بندی نه دولت می تواند بیش از این در پاسخگویی به تقاضای صدا و سیما تعلل بورزد و نه رسانه ملی می تواند در کوران رقابت رسانه ها با یکدیگر و ریزش مخاطبانش، راه را برای ایجاد ظرفیت های تازه نظیر تلویزیون های اینترنتی ببندد. در غیر اینصورت شبکه های فارسی زبان ماهواره ای و اینترنتی مخاطبان بیشتری را در داخل به خود جذب کرده و از آب گل آلود اختلاف دستگاه ها با یکدیگر و نیز تک صدایی حاکم بر تلویزیون ایران شاه ماهی خود را خواهند گرفت.