سعید رجبی فروتنسونامی بحران
در هفته ای که گذشت از شورای عالی تهیه کنندگان سینما این خبر منتشر شد که در دیدار با رئیس سازمان سینمایی صحبت از تشکیل کمیته بحران برای سینمای ایران شده است و قرار شده ذیل چند محور مشکلات سینما و بحران هایی که با آنها روبرو است، مورد بررسی قرار گیرد و برای آنها چاره اندیشی شود. پیش از این با توجه به وخامت اوضاع نمایش خانگی در سالیان اخیر، سال ۹۴ از سوی رئیس سازمان سینمایی به عنوان سال نمایش خانگی نامگذاری شده بود. در همین راستا نخستین جلسه شورای توسعه نمایش خانگی در روز دوشنبه برگزار شد و علیرغم حضور نمایندگانی از سوی شورای عالی تهیه کنندگان سینما و انجمن صنفی موسسات شرکت های سمعی و بصری(ویدیو سازان) در جلسه یاد شده، نماینده ای از طیف فعالان نمایش خانگی در نشست شرکت نداشت. طی سال هایی که پشت سر گذاشته ایم به دفعات کمیته هایی از این دست در دولت و یا صنف تشکیل شده است اما متاسفانه همانقدر که شکل گیری چنین کمیته هایی خلق الساعه است، تعطیلی آنها هم یکباره رخ می دهد و همه چیز به فراموشی سپرده می شود. با توجه به ضرروت حضور نمایندگانی از سوی سایر دستگاه ها بویژه نیروی انتظامی و مراجع قضایی در چنین کمیته هایی، هر قدر استمرار و جدیت بیشتری در فعالیت این ستادها وجود داشته باشد، دیگران هم آن را جدی قلمداد کرده و برای آن وقت و انرژی بیشتری می گذارند. درغیر اینصورت همه چیز باری به هر جهت برگزار شده و نتیجه دلخواه حاصل نمی شود. حرمت امازاده به متولی آن است.
شتری که در خانه همه دولت ها می خوابد
مخالفت دولت با اکران فیلم های نهنگ عنبر و خانه دختر بعد از انتقادات تند و تیز پاره ای از محافل رسانه ای، به خوبی نشان داد که همیشه نمی توان توپ فیلم های مسئله دار را به زمین دولت های قبلی پاس داد و ادعا کرد، در اصل پروانه ساخت یا نمایش آنها در دولت گذشته داده شده است و ساحت این دولت از چنین ذنب لایغفری! اساساً پاک و مبراست. کاری که اغلب دولت ها در یکی دو سال اول آغار به کارشان انجام داده و می دهند.
جو سازی رسانه ای در برابر فیلم هایی که به خطوط قرمز نزدیک شده و یا از آن عبور کرده اند در ۳۵ سال گذشته، همواره به عنوان یک واقعیت وجود داشته و بعضاً سبب بایگانی شدن همیشگی فیلم هایی شده است. البته در مواردی با گذشت زمان و قدری شجاعت مسئولان سینمایی، زمینه اکران برای تعدادی از فیلم ها فراهم شده و سبب محبوبیت اجتماعی مدیران سینمایی شده است اما قاعده اصلی این است که بختک توقیف موقت یا دائم همواره در کمین فیلم های ملتهب بوده است. بنابراین دولتمردان دور اندیش بهتر است به جای بری الذمه نشان دادن خود و شکستن کاسه و کوزه ها بر سر همکاران قبلی خود در دولت های گذشته، نگرش ریشه ای تری به این مسئله داشته باشند و ترتیبی اتخاذ کنند که اقتدار مراجع مسئول در تند باد مخالف خوانی ها و تهدیدها، تضعیف نشود و لطمات جبران ناپذیر مادی و معنوی دامن سینماگران را نگیرد.
تاخیر در آمدن بهار
توزیع اولین فیلم سینمایی ایرانی در سال ۹۴ به اردیبشهت موکول شد و شاید برای اولین بار بود که شبکه نمایش خانگی در فروردین ماه فیلمی به خود ندید. توزیع فیلم های کالسکه و آتش بس ۲ طی یک هفته آن هم از سوی موسسه سینما ۲۴ و پخش هنر اول، نشان داد که علیرغم به نتیجه نرسیدن گفتگوها در زمینه چگونگی افزایش قیمت فیلم در سال جاری، بازار را بیش از این نمی توان معطل گذارد و میدان را یکسره به فرصت طلبان وانهاد. دنیای هنر سردمدار افزایش قیمت ها، قدم اول را برداشت و با توزیع قسمت تازه ای از باب اسفنجی به قیمت ۴ هزار تومان، تعارفات را کنار گذاشت و عملاً مخالفان را به چالش کشید. جذابیت این محصول پر طرفدار آنقدر بود که تقریباً سد مخالفت ها را بشکند و فروشندگان را با خود همراه سازد. با محدود شدن پخش باب اسفنجی در تلویزیون شرایطی فراهم شده است که توزیع هر قسمت از این محصول در بازار تقاضای موثری را رقم می زند. هنر اول که در کشاکش بحث موافقان و مخالفان افزایش قیمت موضع میانه و معتدلی داشت، فیلم کالسکه را با قیمت ۳۰۰۰ تومان راهی بازار ساخت اما چند روز بعد آتش بس ۲ را به بهای ۴ هزار تومان برای مصرف کننده فاکتور کرد. به نظر می رسد تن دادن سینما ۲۴ به افزایش قیمت در خرید رایت دو فیلم گران آتش بس ۲ و شهر موشها ۲ دارد.
در یک جمع بندی بازار آرامش نسبی را تجربه می کند و شاید محصول با کیفیتی مثل آتش بس، آرام آرام ذهن مصرف کنندگان را برای پذیرش قیمت های تازه آماده کند.
با عرض سلام مجدد .
امروز به کشف مهمی نایل آمدم و آن را در قالب پیام برای بنیاد ملی بازی های رایانه ای فرستادم اما بیان آن برای شما هم خالی از لطف نمی باشد!
شرکت مخابرات استان اصفهان چند ماهی است که روی طرحی با عنوان “طرح بینهایت” برای مشترکان ADSL خود تبلیغ می نماید . امروز کنجکاو شدم که راجب این طرح بیشتر بدانم . براین اساس مشترکان ADSL مخابرات اصفهان می توانند با پرداخت ماهیانه ۸ هزار تومان از سایت های طرف قرارداد این شرکت بدون کسر از حجم ترافیکشان استفاده نمایند . در حال حاضر فقط دو سایت در طرح حضور دارند که یکی از آنها این سایت است :
http://….com/
اگر به لیست بازی های قابل دانلود این سایت توجه کنید متوجه می شوید که بسیاری از آنها فاقد مجوز و حتی برخی از جمله بازی های نامناسب و غیر اخلاقی هستند که با فروشندگانشان برخورد شدید می شود!
حالا به نظر شما اسم این حرکت مخابرات اصفهان را چه می توان گذاشت؟
پ.ن : اگر اینترنت بنده قطع شد یعنی در ارشاد کسی پیدا شده که این قضیه را پیگیری کند یا یکی از خود مخابرات چشمش به این پیام افتاده است!
مخابرات استان در ارائه چنین طرح هایی که فی نفسه بد نیست باید از حیث سلامت محتوا اطمینان حاصل کند و پیش بینی های لازم را از نظر دور ندارد.
دولت تدبیر و امید میخواد همه رو راضی کنه که نمیتونه چون ساختار سیاسی ایران به شکلی که اصلا و ابدا نمیتونه این کار رو بکنه . نتیجه اش همینه که میبینیم پروانه به فیلمها با هر ضرب و زوری میدن ولی اجازه اکران نمیدن
حدودا چند سالیه که یک جور گاردی علیه سینما گرفته میشه اونم اینه که هر فیلمی که به عقیده بعضی از غیر سینمایی ها مسئله داشته باشه باید حتما توووقیف بشه . به نظرم اصلا در سینمای ایران فیلمی نمیتونه خط قرمز رو بشکنه
بدتر اینه که حوزه هنری هم داره در امر سینما کارهای فراقانونی میکنه که این هم از نا کارامد بودن ارشاد داره چون اگه حرف مطلقه باید ارشاد بزنه و نهادی مثل حوزه اصلا حق نداره نفس کشیدن غیر قانونی رو نداره .
اقای فروتن شما فیلمهای خانه دختر و عصبانی نیستم و قصه ها رو دیدی ؟ اگه دیدی نظرتون اینه که باید توقیف بشه یا نه؟
ای کاش برای پوستر ولت فیلم اتش بس از پوستر زیبای سینمایی استفاده میکردن چون یک ابهتی در این پوستر هست که در پوستر فعلی وجود نداره . کلا ای کاش موسسات از پوسترهای سینمایی بیشتر استفاده کنن بعضی از پوستر های نمایش خانگی فاجعه است مثلا پوستر بیگانه مثل خود فیلمش در نمایش خانگی خیلی بد بود .
با عرض سلام مجدد .
آقا میلاد عزیز ، بنده با نظر شما در مورد پوستر آتش بس ۲ موافق هستم . آن بنده خدایی هم که کلی هزینه کرده تا اسم و رسم شرکتش پای پوستر و ولت فیلم باشد هم مطمئناً از نتیجه راضی نیست!
اما در مورد مجوز ندادن به بعضی از فیلم ها یا مخالفت بخش هایی مثل حوزه هنری و شهرداری با اکران بعضی فیلم ها در سینماهایشان (حالا باز بحث سیاسی می شود و آقای فروتن مجبور می شود قیچی را دستش بگیرد) ؛
بنده بارها گفته ام که کار باید قانون داشته باشد و وقتی قانون داشته باشد دیگر نباید هیچ کس خلاف آن مخالفتی نماید . اما نکته اینجاست که شورایی که به فیلم ها مجوز ساخت می دهد یا شورایی که به فیلم ها پروانه نمایش می دهد براساس کدام قانون و آئین نامه عمل می نماید؟ آیا مکتوبی وجود دارد که خطوط قرمز مشخصی را برای افراد این شوراها تعریف کرده باشد؟ و آیا هیاتی وجود دارد که در حین ساخت فیلم بر آن نظارت کند؟ (چون متاسفانه بسیاری از کسانی که فیلمشان در مرحله پروانه نمایش متوقف می ماند به این علت است که با آن فیلمنامه ای که برای گرفتن مجوز ساخت ارائه کرده اند مغایرت دارد!) همین فیلم یک خانواده محترم که دو-سه سال پیش این همه سر و صدا راه انداخت ، مگر به اسم یک فیلم ژانر دفاع مقدس مجوز نگرفته بود؟ آیا یک فیلم ژانر دفاع مقدس بود؟
از طرف دیگر حوزه هنری و شهرداری تشکیلاتی حکومتی هستند اما تشکیلات دولتی نیستند! درست مثل صدا و سیما که یک تشکیلات حکومتی است نه دولتی . بنابراین تابع دولت نیست که دولت هرچه گفت قبول کند ، بلکه تابع قانون است و منطقشان برای رد اکران برخی فیلم ها همان است که در بالا گفتم .
اصلاً یک جور دیگر به قضیه نگاه کنیم ؛ آیا قانونی وجود دارد که بنده را بخاطر عدم فروش “استراحت مطلق” در مغازه ام توبیخ کند؟ اصلاً شما این فیلم را دیده اید؟ یا اگر خود فیلم را ندیده اید تیزر کاملش را دیده اید؟ منظورم آن تیزر چند ثانیه ای که ماهواره پخش می کند نیست! منظورم تیزر کامل تقریباً دو دقیقه ای اش است! حتی در ماهواره هم آن را پخش نمی کنند! بنده آن تیزر کامل را در اینترنت دیدم و بی رودربایستی باید بگویم حالم بد شد! حالا شما انتظار دارید چند ماه دیگر که این فیلم آمد و بنده آن را آوردم و مشتری ها که یاد گرفته اند درباره کیفیت فیلم سئوال کنند آمدند و پرسیدند ، بنده چه جوابی بدهم؟!!! باز صد رحمت به طبقه حساس!!!
روز ملی خلیج فارس رو به همه دوستان ایران دوست خودم با یک روز تاخیر شادباش می گم.
امیدوارم روزی برسه که شر همه کشورهای عربی و غربی از سر تاریخ و تمدن ناب ایرانی کم بشه و تمدن ایرانی به عنوان تنها تمدن بازمانده از هزاران سال پیش با همان انعطاف پذیری بی نظیرش هزاران سال دیگر هم به عمزش بیفزاید. تمدنی که تنها بر پایه خرد بوده و هست و به آن می بالیم.
دوست خوبم چون تاکید بر کلمه شر داری، خوشحالم که صف خودت را از صف شوونیست ها و نژاد پرست ها جدا کرده ای یعنی اعتقاد داری هر انسانی فارغ از نژاد و رنگ پوست می تواند منشا خیر و احسان برای دیگران باشد.. خوب میدانی میلیونها نفر از هموطنان ما عرب هستند و پیامبر و اولیای دین و آیین ما عرب هستند. با این حال بفرموده خداوند بزرگ آنچه سبب امتیاز یکی بر دیگری است، پاکی و پاکدامنی است، نه نژاد و رنگ و نسب
شاید ما نیز چون مردمان جاهل تازی بودیم و هرچه خردمندان می گفتند یک گوش در و گوش دیگر دوازه بود ، اکنون ما هم دارای چندین هزار پیامبر بودیم.
اما خداوند بخشنده تنها اشو زرتشت را برای ما فرستاد و همان نیز برایمان بس بود چون زیرساخت های خردمندی ، آزادمردی و عدالت را داشتیم.
پیامبران بلندمرتبه و اهل بیت پیامبر عزیزمان هم هیچ گاه بر عرب بودنشان پافشاری نکردند و همیشه از نادانی مردمانشان به خداوند پناه می بردند. مردمانی که در درازای زمان خودشان نمی خواستند شهرنشینی و خرد را پیشه کنند.
این اندیشه هم که ما هم میهن عرب داریم اشتباه بزرگیست. در اصل ایرانیانی داریم عرب زبان. درست مانند قزوینی ها که به هیچ وجه آذری نیستند ولی زبان آذری دارند.
اگر هم بخواهیم مانند روشنفکران بازاندیش بیندیشیم که دیگر مرزها و جغرافیا معنا ندارد هم اشتباه بزرگی می کنیم. هرزمان که در فیلم مرد عنکبوتی نمی بینیم که مرد عنکبوتی در پایان بر میله پرچم امریکا آویزان شده و یا تحریم های گوناگون بر ضر ما برداشته شد و یا برای سیتیزن شدن کانادا سوگند وفاداری به ملکه انگلیس برچیده شد و یا اسرائیل و فلسطین مشکلشان حل شد و یا امارات ادعای پوچ خود را مبنی بر مالکیت جزایر سه گانه ما مطرح نکرد و یا عربستان دست از موش دواندن در رابطه ما و امریکا برداشت آن زمان تازه می توان نشست و در موردش سخن گفت ، وگرنه حتا اندیشیدن به فرا جغرافیا در مناسبات سیاسی خیانتی بس بزرگ به کشور شکوهمندی به نام ایران است.
درود نیاکان پاکمان بر یعقوب لیث صفاری و فردوسی طوسی
ایمان جان مبعوث شدن پیامبران زیادی در مناطق عرب نشین بدان معنا نیست که اعراب بیش از سایر اقوام و نژادها در گمراهی بودند و نیاز به هدایتگر و منجی داشتند. چه در غیر اینصورت پیامبر اسلام نباید سفیرانی را به سایر ممالک جهت تسلیم شدن در برابر دین و آیین جدید گسیل می نمود. چنین رسالتی را پیامبران عبری زبان و سریانی زبان نیز احساس می کردند. “و ما ارسلناک الا کافه للناس ” و ما نفرستادیم ترا ای پیامبر مگر برای تمام مردمان؛ ضمن آنکه از نظر خداوند متعال ای بسا برای پذیرش رسالت خطیر نبوت، انسان ها و مردانی از مناطق عرب نشین شایستگی بیشتری داشتند. البته نباید از یاد برد که زنده به گور کردن دختران، اوج رذالت اعراب در آن مقطع تاریخی بود و باید نطقه پایانی بر آن مرثیه تلخ گذارده می شد
از منطر جامعه شناسی سیاسی مکه از زمان تاسیس کعبه توسط ابراهیم خلیل الله محل رفت و آمد زوار و تجار زیادی از اقصی نقاط عالم بود، پیامبری که در این منطقه ظهور می نمود، راحت تر می توانست پیامش را به واسطه این جمعیت انبوه و متکثر به دیگر نقاط عالم برساند. مضافاً که نزول ۱۲۴ هزار پیامبر قطعاً گستره وسیعی از جهان را در برمی گرفته و البته به اقتضای پراکندگی و تراکم جمعیت ممکن است تعداد پیامبرانی که در منطقه خاورمیانه مبعوث شده اند، بیش از سایر مناطق بوده باشد.
در منطقه مکه به دلیل حاکمیت طوایف و قبائل و فقدان حکومت یکپارچه مرکزی، کار پیامبران از جمله رسول مکرم راحت تر بود، ضمن آنکه به موجب همبستگی اعضای یک قبیله با یکدیگر همواره اقلیتی پشتیبان و حامی پیامبر بودند و مانع از ترور زود هنگام وی می شدند. اگر پیامبران از بین ایرانیان و رومیان برگزیده می شدند به دلیل استقرار حکومت های آریستوکراس و اقتدارگرا، سرکوب پیامبران به راحتی رخ می داد و پیام آنان امکان گسترش نمی یافت. در بین اعراب جاهلی سنت هایی بود که حاشیه امنیت خوبی برای پیامبران ایجاد می کرد، از جمله چهار ماه در سال جنگ و خونریزی حرام بود و کسی متعرض پیامبر نمی شد.