سعید رجبی فروتنبحث داغ واگذاری فیلم های میجر در حالی که سه ماه از توقف آن در دولت یازدهم می گذرد، دوباره به عرصه رسانه ها کشیده شده است.(اینجا) و (اینجا) و (اینجا) اتحادیه صنفی موسسات ویدیو رسانه با این ادعا که قانونی در زمینه رعایت کپی رایت آثار خارجی وجود ندارد، برخورداری از برخی عناوین شرکت های میجر را حق خود می داند(اینجا)و دولت نیز به استناد بندی در آیین نامه مصوب سال ۱۳۷۲ که به تصویب وزیر وقت ارشاد رسیده بود، بر رعایت ارائه مستندات خرید رایت و صحت آنها اصرار دارد.
در این رابطه دو نکته را باید گوشزد کرد؛ دولت به موجب اختیارات خود محق است که بنا بر مصالحی از ادامه رویه ای که از سال ۸۶ تاسه ماه پیش ادامه داشته است، تجدید نظر کند و چنانچه لازم بداند با وضع مقررات داخلی تدابیر و ساز و کارهای تازه ای در این باره اتخاذ کند. البته مشروط به آنکه نظیر چنین عناوین بدون رایتی در بعضی از پردیس های سینمایی به نمایش درنیایند و مرکز دیگری در وزارت ارشاد به جز سازمان سینمایی اقدام به صدور مجوز انیمیشن نکند.!
به یاد داشته باشیم؛ پیش از این به موجب ماده ۴ “آیین نامه تاسیس موسسات ویدیو رسانه”، چگونگی تامین و عرضه فیلم های ایرانی و خارجی طی ضوابط و دستور العملی که به تایید معاون سینمایی(رییس سازمان سینمایی)می رسد، مشخص می شد. از سوی دیگر استناد دولت به آیین نامه مصوب سال ۱۳۷۲ برای توقف صدور مجوز بعضی از عناوین بدون رایت، محلی از اعراب ندارد زیرا به موجب مصوبه ۱۳۸۲/۵/۲۲ هیات وزیران آیین نامه دیگری ملاک بازبینی و صدور پروانه نمایش برنامه های ویدیویی قرار گرفت. ده روز قبل از این تصویب نامه؛ وزیر وقت فرهنگ و ارشاد اسلامی طی نامه ای به معاون اول رئیس جمهور خواستار اصلاح آیین نامه نظارت بر نمایش فیلم، اسلاید و ویدیو شد و در توجیه آن نوشته بود:
“تخصصی شدن امور مربوط به عرضه و نمایش آثار ویدیویی و نیز تحولات فن آوری مرتبط، انجام اصلاحاتی را برای اصلاح آیین نامه نظارت بر نمایش فیلم، اسلاید و ویدیو و… ضروری می سازد.“ از جمله اصلاحات پیشنهادی؛ استفاده کردن از ظرفیت های آیین نامه فوق، وجود تبصره ماده ۶ آن بود که در سال ۱۳۷۷ با تصویب هیات وزیران به آن افزوده شده بود. در این تبصره قید شده بود که ” بنا به تایید معاونت سینمایی و سمعی و بصری شورایی مشابه به نام شورای بازبینی مواد سمعی و بصری، در چارچوب همین آیین نامه جهت صدور پروانه نمایش فیلم های ویدیویی، اسلاید و رایانه ای تشکیل خواهد شد.”
در این آیین نامه؛ ترکیب اعضای شورای بازبینی شبیه به ترکیب اعضای شورای پروانه نمایش سینمایی بود و کیفیتی به مراتب متفاوت از ترکیب آیین نامه صدور پروانه نمایش برنامه های ویدیویی(مصوب سال ۱۳۷۲) داشت. به عنوان مثال یک نفر روحانی و یا دانش آموخته علوم حوزوی به عضویت شورای بازبینی نمایش خانگی درآمد. به این ترتیب احکام اعضای شورای بازبینی برنامه های ویدیویی(نمایش خانگی) بر اساس آیین نامه مورد اشاره صادر گردید و آیین نامه مصوب سال ۱۳۷۲ از دستور کار خارج گردید. همانطور که در سطور پیشین گفته شد در ماده ۲ آیین نامه دیگری تحت عنوان “تاسیس موسسات ویدیو رسانه”مصوب سال ۱۳۸۳، چگونگی تامین و عرضه فیلم ها و برنامه های ایرانی و خارجی مستند به دستور العملی گردید که معاون سینمایی مرجع تصویب و ابلاغ آن بود. این عمل بدان خاطر صورت گرفت تا به اقتضای شرایط متغیر محیط رسانه ای، امکان تغییر و اصلاح ادواری ضوابط تامین فیلم وجود داشته باشد. البته سازمان سینمایی می تواند مصوبه هیات وزیران(۱۳۸۲)را که به جز متاخر بودن، اهمیتی بیش از مصوبه وزیر وقت ارشاد(۱۳۷۲) دارد، برای صدور پروانه نمایش خانگی نادیده بگیرد و یا آیین نامه ای دیگری را جایگزین “آیین نامه تاسیس موسسات ویدیو رسانه”کند؛ به شرط آنکه برای عدول از آیین نامه های مصوب هیات وزیران ونیز وزیر وقت ارشاد، گردش کار قانونی را مد نظر قرار دهد و ضمناً با مطالعه مستندات موجود، اقدامات گذشته را با تعابیر غیر قانونی توصیف نکند.
به لیــنک زیر مراجعه کنید :
http://serial-sk-video-ir.blogfa.com/post/793
توضیحات : لینکی از سایت بنده می باشد که دقایقی قبل به ثبت رسید … راجع به فروش أبله و عشق تعطیل نیست! هست …
با عرض سلام مجدد .
آقای فروتن ، میجر و غیر میجر نداره! مهم اینه که این وسط شبکه نمایش خانگی داره نابود می شه!
بنده یک راهکار خیلی ساده و کم هزینه دارم که خیلی از مشکلات بازار رو حل می کنه و باعث می شه اتحادیه هم در چانه زنی با دولت قدرت بیشتری داشته . فقط خواهشاً نه نیاورید که دیگه ساده تر از این به ذهنم نمی رسه!
مگه ما چیزی نداریم به نام “اتحادیه شرکت ها و موسسات ویدئو رسانه” . هیچ شرکت غیر دولتی نباید بدون عضویت در این اتحادیه در بازار شبکه نمایش خانگی فعالیت داشته باشد و مثلاً ادعا کند “ما چون مستقیماً با ارشاد کار می کنیم نیازی نداریم عضو اتحادیه باشیم!” . در واقع فقط شرکت های دولتی مانند رسانه های تصویری و سروش می توانند بدون عضویت در اتحادیه فعالیت نمایند اما برای تعامل آنها با اتحادیه هم باید راهکاری اندیشیده شود .
خب ، وقتی بخش اول این ایده اجرایی شد وارد فاز دوم می شویم . یعنی نمایندگی های توزیع رسمی سراسر کشور که با انتخاب نمایندگان خود برای عضویت در اتحادیه ، تعامل با آن را آغاز کرده اند ، در برابر موظف خواهند بود فقط محصولات شرکت هایی را عرضه نمایند که عضو اتحادیه یا دولتی هستند و چنانچه محصولات شرکت های خارج از اتحادیه یا شرکت هایی را که اصلاً وجود خارجی ندارند به فروش برسانند متخلف خواهند بود . اتحادیه هم موظف است ضمن اعلام اسامی شرکت ها و برندهای عضو به نمایندگی ها ، تخلفات کشف شده احتمالی یا تغییرات در لیست اعضا (اضافه شدن شرکت جدید یا اخراج شرکت متخلف) را نیز در حداقل زمان به اطلاع نمایندگی ها برساند .
با این راهکار خیلی از مشکلات و معضلات فعلی شبکه حل می شود . از طرف دیگر راهکارهای دیگری را هم برای تقویت شبکه می توان دنبال کرد :
۱- برخورد قاطع تر و پر تعدادتر با متخلفان ، تکثیر کنندگان و فروشندگان غیر مجاز
۲- اعمال انحصار بر بازار با حذف اصناف غیر مربوط (با توجه به وجود راهکارهای متنوع برای دسترسی مصرف کنندگان به محصولات فرهنگی از قبیل تلوزیون ، اینترنت و ماهواره تقسیم بازار بین چند صنف مختلف و نامربوط عملاً به فعالان اصلی این صنف ضربه وارد کرده است)
۳- ایجاد سازکاری بین شرکت ها و نمایندگی ها جهت اطمینان متقابل از معاملات (در حالی که بسیاری از شرکت ها در قبال محصولات ارسال شده برای نمایندگی ها چک های کوتاه مدت دریافت می کنند ، نمایندگی ها تضمینی برای عودت محصولات معیوب یا تقلبی (چه تقلب در محتوا ، چه در اطلاعات پک محصول) دریافت نمی کنند و فقط هنگامی موفق به مرجوع کردن محصولات می گردند که همه با هم به شرکت ارائه دهنده آن محصول فشار آورده باشند!
۴- شرکت های دولتی رسانه های تصویری و سروش که معمولاً عهده دار اصلی عرضه فیلم های پخش شده در تلوزیون می باشند ، فعالیت بسیار محدودی دارند و در سال چند نوبت بیشتر به ارائه محصول اقدام نمی کنند در حالی که آرشیو تلوزیون پر از فیلم و سریال هایی است که با دوبله و کیفیت مناسب قابلیت عرضه به بازار را دارند و می توانند به نوعی جایگزین عناوین میجر ارشاد باشند که با مذاکره نمایندگان اتحادیه با صدا و سیما می توان به آنها دسترسی پیدا کرد (البته باید توجه داشت که در این مذاکره محصولاتی هدف باشند که با وجود پخش از تلوزیون باز هم علاقه مندانی برای مشاهده داشته باشند نه اینکه تلوزیون هر محصولی را که خودش خواست به اتحادیه بفروشد!)
و …
با سلام
چند روز قبل شاهد پخش برنامه ای در شبکه نسیم به نام ((نه سیم خاردار))بودم برنامه جالبی بود…
در تیتراژ پایانی دیدم نوشته است باتشکر از: سعید رجبی فروتن خیلی خوشحال شدم…
پس از تیتراژ پایانی سریال قلب یخی این دومین بار بود که نام شما را در تیتراژ پایانی برنامه ای میدیدم…
همچنین سوالی برایم پیش آمد و آن اینکه تهیه کننده این برنامه آقای حسین فروتن است چون فکر کنم شما پسری به نام حسین فروتن دارید که گاهی اوقات در این تارنما کامنت می گذارد می خواستم بدانم آیا تهیه کننده این برنامه پسر شما است یا فقط تشابه اسمی است؟
باتشکر
بله پسرم هست. برنامه کلا کار یک تیم بسیار کوچک و چابک تولیدی است که صفر تا صد آن در یکهفته تولید می شود.
احسنت
برنامه جالبی است.