مکتوب هفته چهارم

صندلی خالی

اگر فکر می کنید در گرما گرم جشنواره فیلم فجر مدیران موسسات ویدیو رسانه و یا شرکت های پخش پیگیر تماشای فیلم های ایرانی در سینماهای جشنواره هستند تا از میان آنها بهترین ها را صید کنند و برای تامین و توزیع آنها در سال پیش روی نقشه بکشند، متاسفانه در اشتباه هستید.

نه امسال که در سال های قبل هم افراد مورد نظر البته اگر استثناها را در نظر نگیریم، وقتی را برای انجام این کار اختصاص نمی دهند و همانند بقیه ایام سال در چنین روزهایی به کارهای یومیه خود مشغول هستند. این جماعت شریف با صبر و طمانینه به انتظار می نشینند تا در موقع مقتضی باب مذاکره را با صاحبان فیلم های مورد نظر باز کنند. اگر تهیه کنند گان فیلم های مورد نظر راساً در صدد تماس برآمده و پیشنهاد واگذار حقوق فیلم را مطرح کنند، ابتکار عمل در دست موسسه ناشر بوده و امکان به توافق رسیدن بیشتر از همیشه خواهد بود. بی پرده و فاش بگویم؛ گرایش تجاری و اقتصادی فعالان شبکه بر نگرش های فرهنگی آنها غلبه دارد.

یک بازی نه چندان قشنگ

ماجرا از روزهای اول جشنواره و نمایش فیلم هایی که طعم تلخ و گس ناامیدی را در کام تماشاچی می ریختند، شروع شد. دولتمردان کنونی در پاسخ به منتقدان چنین آثاری، کاسه و کوزه ها را بر سر دولتمردان قبلی شکستند و گفتند؛ در عرض چهار پنج ماه که نمی توان فیلم ساخت. فیلم های مورد نظر مربوط به کارنامه مدیران سینمایی گذشته هستند. در مقابل بازار داغ مصادره کردن فیلم هایی که خوش درخشیده اند از سوی مخالفان دولت پیشین داغ شد. این عده با کتمان این واقعیت که مجوز ساخت فیلم های مورد نظر در دولت گذشته صادر شده و تصویر برداری اغلب آنها در نیمه اول سال انجام شده است، به انکار نقش حمایتی دولت پیشین پرداختند. البته در این بین پور احمد از منتقدان پیشی گرفت و با پس و پیش کردن برگه های تقویم ساخت فیلمش را تمام و کمال به دولت جدید نسبت داد. او پیشتر هم گفته بود در هشت سال گذشته از فرط بیکاری تا ظهر در خواب بسر می برد.!

واکاوی بروز چنین برخوردهایی گویای آن است که دولتمردان گذشته و حال با برخورد نسنجیده، پاس گل را به طرفداران تندروی خود می دهند تا هیزم بیار معرکه شوند و نگرش صفر و صدی شان را به سیاست های گذشته و حال سینما تعمیم دهند. بی شک برخورد منطقی دولتمردان و پرهیز از نفی کامل سیاست ها و برنامه های گذشته و حال می تواند فضای موجود را تلطیف کند تا اسباب حرمت شکنی و عقده گشایی فرصت طلبان فراهم نشود.

واقعیت دیگری که نباید از آن غفلت کرد، استقلال عمل فیلمسازانی است که بی توجه به رفت و آمد دولت ها سر در آبشخور فکری و ذوقی خویش دارند و بازتاب دهنده شرایط اجتماعی  و پیرامونی خود هستند. این عده نبض جامعه را نه از طریق آمار و ارقام دولتمران که از سرانگشتان حساس حود و لمس تن عریان واقعیت ها می گیرند.

بی تابی دربند

یخ شبکه نمایش خانگی در اوج گرمای جشنواره فیلم فجر جز به مدد عرضه فیلم های تازه آب نخواهد شد.در دو هفته گذشته مخاطبان شبکه به جز قسمت های نهم و دهم سریال “شاهگوش” و فیلم سینمایی “نازنین” اثر قابل اعتنایی را در بازار نیافته اند. مراکز فروش در کنار عناوین یاد شده دل خوش به عرضه چند آلبوم جدید موسیقی بودند که قدری رخوت این روزهای شبکه را زدود و به کارشان رونق داد. آلبوم های شهرام شکوهی، فرزاد فرزین و حمید عسگری گرمابخش فضای سرد این روزها در مراکز عرضه بودند.

هفته پیش روی آبستن رخدادهای تازه ای است. توزیع سری سوم مجوعه “شوخی کردم” قطعی است. باید دید در بین دو اثر آماده عرضه کدامیک زودتر بر پیشخوان های فروش آرام و قرار خواهند گرفت. “دربند” و ” بی تابی بیتا” که خوشبختانه هر دو فیلم در زمره آثار جدی و قابل اعتنای سینمای ۹۲ هستند، می توانند زینت بخش شبکه نمایش خانگی در واپسین هفته های پایانی سال باشند. تردید نباید کرد که اغلب موسسات در سکوت خبری در اندیشه تامین برنامه های نوروزی خود هستند تا سالی را که در میانه با گشایش های امید بخشی در عرصه اجتماعی و اقتصادی همراه بود، با خوبی و خوشی به پایان رسانند.

حالا “چ” از نوع ایرانی مسلمان

در بین معدود فیلم های جشنواره که موفق به دیدن آنها شده ام، “چ” چیز دیگری است. سینمایی که اندیشه و هنر را توامان دارد. فیلمی که به فیلم های فاخر این سالها آبرو و اعتبار بخشیده است و نشانی از حیف و میل بودجه برای ساخت کاری ناقص و ابتر و بی مخاطب ندارد. “چ” ادامه راهی است که عوامل فنی سینمای ایران برای بهره گیری و بکارگیری فنون و تکنیک های پیشرفته سینمایی در حال پیمودن آن هستند. متصدیان ویژوال افکت، صدا گذاری، طراحی صحنه، تصویر برداری و صدا گذاری در “چ” بصورت فوق العاده ای عمل کرده اند و در راس این عوامل خلاق باید کارگردانی را تحسین کرد که چنین هنرمندانه برای بیان سینمایی قصه اش همه مولفه ها را در جای خود و به بهترین شکل ممکن به کار گرفته و مدیریت کرده است.

همانطور که از سینماگری مثل حاتمی کیا انتظار می رود، “چ” سرشار از نکته ها و حرف هایی است که حاتمی کیا به بهانه روایت مجاهدت چمران و مدافعان شهر پاوه آنها را با مخاطب در میان می گذارد گیرم این نکته ها در متن دیالوگ هایی باشند که از زبان چمران به گوش می رسند. حرف هایی که “چ” را به نسخه امروزین از یک رخداد تاریخی بدل ساخته است و برخلاف تصور اثری با مختصات یک فیلم مستند بازسازی نیست. چمران برخلاف انگاره سازی های رسانه ای سه دهه گذشته صرفاً در شمایل یک چریک ترسیم نشده و او جز در صحنه های پایانی دست به اسلحه نمی برد و هیچگاه شروع کننده هیچ درگیری و نزاعی نیست. او وزیر دفاع دولت موقت است و در منش و سیرت نیز متاثر از آموزه های دینی همواره صلح و بقای عزتمندانه را بر پیکار و آتش افروزی ارجح می داند. با این همه چمران در “چ” هوشمندی و شجاعت یک چریک تمام عیار را هم به نمایش می گذارد. چه آنجا که یک تنه ریسک مذاکره با دشمنان تا بن دندان مسلح را به جان می خرد. چه آن هنگام که در قلب اردوگاه دشمن با فرمانده دشمن درخودرواش چهره به چهره می شود و چه آن زمان که در پیکاری سخت و مردانه و مبارزه ای تن به تن دست به اسلحه می برد و سیمای مردی قدرتمند و با اراده را برای دفاع از میهن و جان مردم بیگناه تصویرگر است.

این دیگه آخرشه!

تلویزیون اینترنتی و یا آی پی مدیا را که خاطرتان هست؟ همانی که از سال آینده قرار است به خانه های کسانی برود که کلکسیونر انواع مودم و ست آپ باکس هستند و بناست یک دوجین ریموت کنترل دور و بر خودشان بچینند و آخرش هم نفهمند کدام ریموت مربوط به کدام دستگاه است؟!

آخرین خبر در این زمینه آن است که رییس شرکت مخابرات از مقام مافوش اجازه نگرفته و به دور از بزرگترها رفته با صدا و سیما بریده و دوخته و پوشیده است.! وزارت ارتباطات و فناوری اعلام کرده مخابرات و صدا و سیما هیچ مجوزی برای تلویزیون اینترنتی دریافت نکرده اند و مادام که در برابر قانون تمکین نکرده اند، کارشان غیر قانونی است. باور نمی کنید اصل اظهارات را بخوانید تا بفهمید قصد شوخی در بین نیست.

” رئیس سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی با بیان اینکه در این زمینه چهارچوبهای اولیه واگذاری سرویس تلویزیون اینترنتی – IP مدیا-  برای تصویب به مرکز ملی فضای مجازی ارسال شده و در دستور کار این مرکز قرار دارد، ادامه داد: دراین راستا به سازمان صدا و سیما و شرکت مخابرات ایران نیز نامه ای مبنی بر اینکه واگذاری سرویس نیازمند مجوز است ارسال شده است.

معاون وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات با تاکید بر اینکه ارائه این سرویس را قانونی نمی دانیم، تصریح کرد: این موضوع را در قالب ۲ نامه به سازمان صدا و سیما و مخابرات اعلام کرده ایم.

وی گفت: تا زمانی که چارچوب اصلی واگذاری این سرویس و تعرفه ارائه آن از سوی کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات به تصویب نرسد پروانه ای برای فعالیت در این زمینه صادر نخواهد شد”

از دوستان محترم در شرکت مخابرات و رسانه فخیمه ملی درخواست می شود تا قبل از اینکه ستاد صیانت و حمایت وارد عمل شود، به هشدارهای جناب معاون وزیر التفات فرمایند و اجازه ندهند کار به جاهای باریک بکشد.