شوخی کردم ۳

همین سرچراغی عرض کنم منظور از اعدادی که مقابل شوخی کردم، می نویسم اشاره به تعداد یادداشت هایی است که به مجموعه شوخی کردم، اختصاص داده ام. پس سومین یادداشتم را تقدیم می دارم.

در دومین قسمت از مجموعه شوخی کردم، مهران مدیری حضور پررنگ تری به عنوان بازیگر در مقابل دوربین دارد و این حس در تماشاگر تقویت می شود که با توجه به بازی متوسط اغلب بازیگران مدیری همانند مربی – بازیکنی که از بازی فوتبال بازیکنانش در زمین رضایت ندارد و خودش را در ارنج تیم قرار میدهد، او نیز سهم بیشتری را در میان پرده ها بر عهده گرفته است. در قسمت جدید عرضه شده هر جا مدیری حضور دارد، فضایی مطبوع و دیدنی بر کار حاکم می شود. اجرای پر انرژی و خلاقه او در آیتم های مختلف بویژه مجری تلویزیون ماهواره ای در همین راستا قابل اشاره است.

در یادداشت های پیشین از اجرای باری به هر جهت مدیری در پلاتوها گفتیم و در این قسمت حسن مجموعه در پلاتوهاست.! پس مرد و مردانه حرف قبلی مان را پس می گیریم. متن خوب و استادانه پلاتوها که اشارات ظریفی به هنجارها وعادات جوانان امروز از رهگذر تغییر در سبک زندگی دارد، ستودنی است.

بهترین میان پرده ها یا آیتم ها در این سری جدید، وام ازدواج، زنی که با حرارت داستان سریال خارجی را برای همسرش تعریف می کند و اجرای گفتگوی تلفنی مدیری با بینندگان یک شبکه فارسی زبان است.

همین جا عرض کنم همه کسانی که خدایی اش ماهواره دارند(همان هفتاد درصد ناقابل را عرض می کنم) و مثل من در خانه فک و فامیل استراق بصر نمی کنند، خوب می دانند که از سه شبکه ماهواره ای بطور هفتگی برنامه به اصطلاح طنز پخش می شود. مضمون اصلی هر سه برنامه طنز سیاسی است که بعضاً رنگ و بوی توهین و عقده گشایی به خود می گیرد. در تلویزیون خودمان بعد از تعطیل شدن خنده بازار، الحمدالله سریال های ملودرام با همدیگر کورس گذاشته اند و البته کمی تا قسمتی در این هفته ها “باغ سرهنگ” با ته مایه های طنز رنگ و بوی متفاوتی را به  این شب های تلویزیون داده است. بر همین اساس مجموعه “شوخی کردم” با توزیع دو هفتگی خود یک تنه به رقابت با تلویزیون های ماهواره ای و برنامه های طنز آنها برخاسته و خوشبختانه سطح بالا و کیفی تری را در این رقابت به نمایش گذارده است.

در کل کل با شبکه های ماهواره ای مدیری سه سال پیش هم با “بمب خنده” خبر ساز شد. برنامه ای که معلوم نشد از کجا و توسط چه کسانی به بازار ویدیویی کشور پرتاب شد و در اوج اقبال مردم به سریال قهوه تلخ، گوشه دیگری از توانایی های مدیری و تیمش را نشان داد. بی تعارف مدیری در هجو و استهزای برنامه سازان اپوزیسیون نما شگرد دارد و بد جوری در انداختن پته آنها بر روی آب استاد است. بعید نیست با ادامه مجموعه شوخی کردم دور تازه ای از حمله ها علیه او آغاز شود و القاب تازه ای را نثار او و گروهش کنند.

در باره آیتم های موسیقیایی مجموعه شوخی کردم، بهتر است اهل فن نظر دهند. در یک نگاه کلی یکی از تجربی ترین بخش های مجموعه همین قسمت هاست و باید مشتاقانه در انتظار سری بعدی مجموعه نشست.

یکی از راههایی که می تواند مجموعه شوخی کردم را در بین مردم دیدنی تر کند، تعاملی کردن برنامه است. در حال حاضر دو شرکت اپراتوری تلفن همراه بدجوری روی اعصاب مخاطبان این مجموعه رفته اند و برای همه کسانی که در قرعه کشی جوایز اصلی مجموعه شرکت کرده اند، شبانه روز پیامک ارسال می کنند و کسانی هم که غفلتاً از دست شان در رفته و فقط یک پیامک برای یک از این دو شرکت فرستاده اند، به دنبال راهی برای گریز از پیامک های آزار دهنده ارسالی هستند. سوال اینجاست که چرا مجموعه سازان از چنین ظرفیتی سود نبرند و به فکر برقراری راه تماس و ارتباط با مردم برنیایند.؟ آیا از مخاطبان نمی توان تقاضای فیلم و عکس از موضوعات خاص کرد؟ آیا نمی توان اعطای جایزه را با نوعی بروز خلاقیت از جانب بینندگان مربوط ساخت؟ نمی توان استعداد داوطلبان بازیگری و یا نوازندگی را در این مجموعه محک زد و به کارهای ارسالی نمره داد؟ و …

برنامه ابتکاری “قند پهلو”(شبکه آموزش سیما) در یک فراخوان مردمی به ناگهان بیش از ۱۵۰ هزار شعر فکاهه و طنز را که مخاطبان ارسال کرده بودند، به خود دید. قبل از آن نود هم به عنوان برنامه ای پر بیننده طعم مشارکت مردم را بارها چشیده است.