سعید رجبی فروتناوج گرفتن دوباره تولید و عرضه سریال های مختلف در شبکه نمایش خانگی و سامانه های آنلاین ویدیویی و حضور کارگردانان مطرحی مانند «فریدون جیرانی» و «مهران مدیری» اتفاق مهمی است که رسانه های گروهی نمی توانند از کنار آن به راحتی بگذرند. افول و نزول فروش اکران دوم فیلم ها در سینماها در قیاس با فیلم های نوروزی این روزها قدری توجه جراید و سایت ها را معطوف مجموعه های نمایش خانگی کرده است و در باره کم و کیف آنها یادداشت هایی را منتشرکرده اند.
واکنش روزنامه مخالف دولت
روزنامه جوان در دو قالب دو یادداشت و به فاصله دو هفته به استقبال از سریال «سال های دوراز خانه» به کارگردانی «مجید صالحی» رفت و در تعریف و تمجید آن سنگ تمام گذاشت. این روزنامه در اولین یادداشت خود نوشت:
«در روز‌هایی که برخی سریال‌های نمایش خانگی مانند «نهنگ آبی» و «رقص روی شیشه» علیرغم بهره‌بردن از ستاره‌های سینما نتوانستند انتظار لازم را برآورده سازند، سریال طنز «سال‌های دور از خانه» در توزیع قسمت اول خود با استقبال نسبی مخاطبان روبرو گشته، آنهم با یک طنز سالم و به‌دور از هجو و ابتذال که متأسفانه امروزه در برخی از آثار کمدی سینمای ایران رخنه کرده است.»(جوان ۳ اردیبهشت)
یادداشت دوم نشان داد که نویسنده و منتقد روزنامه از ادامه سریال هم راضی به نظر می رسد و از دفاع پیشین خود ناراضی نیست. جوان عوامل موفقیت سریال کمدی این روزهای نمایش خانگی را موضوع اصلی یادداشت خود قرار داد و نوشت:
«با نگاهی گذرا به چند قسمت ابتدایی سریال به این موارد می‌توان اشاره کرد که اولین نقطه قوت «سال‌های دور از خانه» فضای خانوادگی آن است. در روزگاری که بسیاری از مجموعه‌های نمایشی یا با محدودیت سنی برای نمایش مواجه‌اند یا به دلیل موضوع و محتوا، خانواده‌ها خودشان تمایلی به دیدن اثر پیدا نمی‌کنند، «سال‌های دور از خانه» توانسته یک کمدی جذابی باشد که خانواده ایرانی بدور از استرس و هیچ نگرانی پای آن بنشیند و از دیدن آن لذت ببرد.
نقطه قوت دوم سریال رعایت حرمت‌ها و اصطلاحا حفظ خط قرمز‌ها است. در واقع مجید صالحی به‌دور از هیاهوی کمدی‌های هجوی که این روزها فقط با جلف بازی و به کار بردن الفاط رکیک و حتی اروتیک سعی در جذب مخاطب دارند، یک کمدی کامالا سالم را به نمایش گذاشته که هیج سکانسی از شوخی‌های مبتذل جنسی یا دور از حریم عفاف خانواده در آن دیده نمی‌شود.
در حال حاضر بسیاری از سریال‌های نمایش خانگی با بهره‌بردن از ستاره‌های سینما نتوانستند انتظار لازم را برآورده سازند، اما نقطه قوت دیگر «سال‌های دور از خانه» عدم بهره از ستاره‌های مطرح و مشهور سینماست که بدون حضور آنها به یک سریال پر مخاطب و جذاب تبدیل شده و نشان می‌دهد روایت یک داستان جذاب برای سازندگان اثر مهمتر از نمایش چهره‌ها بوده است.»(جوان ۱۶ اردیبهشت)
روزنامه سابقا پرتیراژ کشور «همشهری» نیز نتوانست از سبد پر این روزهای های نمایش خانگی در شش ماه اخیر بی تفاوت بگذرد. این روزنامه مروری شتابزده بر سریال های نمایش خانگی کرد و در پایان نمره قابل قبولی به کیفیت سریال های در حال عرضه نداد. این روزنامه در یک مقدمه آلوده بودن سرمایه سریالها را مورد اشاره قرار داد و نوشت:
«شبکه نمایش خانگی مدتهاست سایه‌ای جدانشدنی به‌نام پول کثیف را با خود این‌سو و آن‌سو می‌‌برد. قهوه تلخ که به کام مردم شیرین آمد، در شبکه نمایش خانگی شد عرصه‌ای بکر برای ورود سرمایه و البته کسب درآمدهای نجومی. شهرزاد در همین مسیر ساخته شد و استقبال عجیب مخاطبان قصه‌های شهرزاد را تا ۳فصل تمدید کرد. شهرزاد با ستاره‌های درجه‌یک خود در جلوی دوربین و البته کولاک خواننده‌اش، مرزهای موفقیت در شبکه نمایش خانگی را جابه‌جا کرد و بعد از آن خیلی‌ها خواستند در این مسیر گام بردارند. شهرزاد البته به‌خاطر پرونده‌های تخلف مالی تهیه‌کننده‌اش، دیگر یارای ادامه نداشت اما پایان این سریال گویی شروعی بود برای آنهایی که می‌خواستند از عرصه کم‌دردسر و البته پول‌ساز شبکه نمایش خانگی برای خود جولانگاهی تازه بسازند.»
همشهری ابتدا به سراغ «نهنگ آبی» رفت و آب پاکی بردستان «جیرانی» و «توکلی» ریخت:
«سعید ملکان می‌خواست سریال شبکه نمایش خانگی خود را با بهرام توکلی بسازد اما شرایط تغییر کرد و فریدون جیرانی کارگردان «نهنگ آبی» شد. ساعد سهیلی، لیلا حاتمی و ویشکا آسایش و کلی بازیگر دیگر قرار شد نهنگ آبی را به اقیانوس استقبال مخاطبان بفرستند اما حالا که ۱۲ قسمت از این سریال توزیع‌شده، به‌راحتی می‌توان از عبارت استقبال سرد برای واکنش مردم به سریال نهنگ آبی استفاده کرد.»
به زعم نویسنده همشهری «داستان به ظاهر پیچیده سریال چیزی جز همان قصه‌های تکراری و گاهی بی‌منطق کلاهبرداری و پولشویی و فساد مالی نیست و در پیش‌بردن این سریال ساعد سهیلی برای چندمین‌بار ثابت کرد که قدرت یک سوپراستار را ندارد و نمی‌تواند به‌تنهایی فیلم یا سریالی را به موفقیت برساند. حالا با جدا‌شدن حاتمی باید سرنوشت نهنگی که قرار است ۱۸قسمت دیگر ادامه داشته باشد را نظاره‌گر بود.»
نویسنده همشهری برای پرداختن به سریال «هیولا» تازه ترین سریال مدیری که رکورددار تهیه و تولید مجموعه های نمایشی در نمایش خانگی است، با این تیتر شروع کرد و نوشت:
از والتر وایت تا هوشنگ شرافت
«ردپای بانک سرمایه در ماجرای پول‌های کثیف شبکه نمایش خانگی پاک‌شدنی نیست. قسمت نخست سریال مهران مدیری با محوریت کاراکتر هوشنگ شرافت که معلم است و البته پلان‌های اعتراض معلمان به سوءمدیریت‌های مالی و بانکی عرضه شد و خود مدیری پیش از آغاز پخش «هیولا» آن را سریال مهمی خواند و با همان لحن مشابه در قهوه تلخ که ناتمام ماند و شوخی‌کردم، باز هم خواست تا مردم سریالش را کپی نکنند. مدیری در هیولا با سیدمصطفی احمدی به‌عنوان تهیه‌کننده کار می‌کند که سابقه تهیه‌کنندگی برنامه پرحاشیه دورهمی را هم در کارنامه خود دارد. مدیری هرچند می‌خواهد با هیولا تا حدودی قصه جذاب و پرتماشاگر والتر وایت در سریال بریکینگ بد را بازسازی کند، اما در این دو، سه هفته اول متوجه شده که دیگر خبری از سر‌ودست شکستن مخاطبان برای خرید کارهای او در شبکه نمایش خانگی نیست. یک پرس‌و‌جوی ساده از سوپرمارکت‌ها که اصلی‌ترین مرکز توزیع محصولات شبکه نمایش خانگی هستند، مشخص می‌کند که هیولا هم همان راه نهنگ آبی را می‌پیماید.»
مشکل نویسنده یادداشت این روزنامه مثل خیلی دیگر از نویسندگان آن است که نمی دانند مدتهاست که تیراژ نسخه فیزیکی فیلم و سریال ها سقوط کرده است و با تغییر الگوی مصرف مخاطبانُ بیشتر آنها بر پلتفرم های دیگری مثل استفاده از فلش و دانلود و یا تماشای استریم در اینترنت به تماشای فیلم و سریال های مورد علاقه خود می پردازند.
یادداشت نویس همشهری احتمالا به دلیل آنکه دیگر سریال های در حال پخش را نپسندیده است، از آنها حرفی به میان نیاورده و مستقیما به سراغ سریالی رفته است که هنوز در مرحله پیش تولید است و البته از گزند حاشیه ها مصون نمانده است. «مسعود میر» نویسنده همشهری عنوان کتاب معروف «قورباغه‌ات را قورت بده» را تیتر یادداشت خود قرارداد و نوشته است:
قورباغه ات را قورت بده هومن
« گران‌ترین سریال شبکه نمایش خانگی کشور به کارگردانی هومن سیدی در حال تولید است. میلیاردر اخیرا مشهور‌شده در سینما (محمدصادق رنجکشان) یک‌سوی ماجر‌است و محمد امامی که با سریال شهرزاد و البته ماجراهای بانک سرمایه و شرکت تصویرگستر پاسارگاد بارها به تیتر خبرها بدل‌شده، سوی دیگر ماجرا. نوید محمدزاده هم بازیگر اصلی این سریال خواهد بود و با دستمزد کلان ماهانه‌اش قرار است تا زمان توزیع این سریال در شبکه نمایش خانگی در هیچ فیلمی بازی نکند تا طرفدارانش برای تماشای «قورباغه» حسابی بی‌تاب شوند.»
«مسعود میر» غافل از این نکته بوده است که سرمایه گذار مورد اشاره ایشان با انتشار یک اطلاعیه صراحتا گفت که هیچ ارتباطی با سریال «قورباغه» ندارد و ادعاهای مطرح شده کذب محض است. در حالیکه استقبال تماشاگران از مجموعه «هیولا» هفته به هفته در حال افزایش است، نویسنده تیر آخر را شلیک کرده و نوشته است:«نکته مهم اما درباره این سریال(قورباغه) و عواملش این است که اگر قورباغه به هر دلیل در شبکه نمایش خانگی با اقبال مواجه نشود، باید پرونده موفقیت در شبکه نمایش خانگی را لااقل برای مدتی طولانی بست. هومن سیدی و همکارانش البته به این مهم آگاه هستند و به همین دلیل می‌خواهند تا قورباغه‌شان بسیار محبوب شود و ظاهرا برای این محبوب‌شدن هم از هزینه‌کردن هیچ پولی ابایی ندارند.(همشهری ۲۱ اردیبهشت)
ماجرای دستمزدهای میلیاردی
روزنامه «صبح نو» فقط به سراغ سریال نهنگ آبی رفته است و موضوع تکراری چگونگی جذب سرمایه و انگیزه سرمایه گذاران برای تولید مجموعه های پر خرج در نمایش خانگی را مورد پرسش قرار داده است.:
« این مجموعه‌ها باید چقدر بفروشند (یا قرارداد ببندند) که لااقل هزینه خودشان را دربیاورند؟ به عقیده کارشناسان در بین سریال‌های مشهور این سال‌ها، نهایتاً یک سریال به سودآوری رسیده است و بقیه آنها حتی به سختی هزینه تولیدشان را جبران کرده‌اند. آمارهای فروش هم طبق‌معمول اعلام نمی‌شود تا درباره دخل و خرج این‌کارها مقایسه ای انجام شود.
حالا سؤال اساسی که بین کارشناسان مطرح می‌شود این است که با این اوضاع، اصولاً سرمایه‌گذاران به چه دلیلی در این پروژه‌ها سرمایه‌گذاری می‌کنند؟
آیا پول‌ها بادآورده دارند؟ آیا برایشان مسائلی مطرح است که از سود مالی هم مهمتر است؟ آیا به عشق همکاری با سلبریتی‌های سینما این ریخت و پاش را انجام می‌دهند؟ یا نکند باز هم پای پول‌های کثیف و پولشویی در میان است؟ سؤالات فوق به علاوه چندین سؤال دیگر نکاتی است که در این ماجرا قابل بیان است.
آش این دعوا به قدری شور شده که بعضاً خود اهالی سینما هم که معمولاً کمتر از هم‌صنفی‌های خودشان -لااقل در بحث تولید- انتقاد می‌کنند وارد گود شده و اندک افشاگری‌هایی بکنند.
چند ماه پیش خبرهایی غیررسمی از دستمزد بازیگران «نهنگ آبی» منتشر شد. بنا بر این شنیده‌ها لیلا حاتمی برای بازی در این سریال ماهانه ۴۰۰تا۵۰۰ میلیون تومان و ساعد سهیلی ماهانه ۳۰۰تا۴۰۰ میلیون تومان دریافت می‌کنند. اگر این مبالغ را در چند ماه بازی این بازیگران ضرب کنیم به رقم قابل توجهی خواهیم رسید.»
وصبح نو نیز پنبه سریال «نهنگ ابین را زده است و از قراپن و شواهدی گفته است که خبر از شکست سنگین سریال «فریدون جیرانی» می دهند.
«تا به امروز نزدیک به نیمی از سریال فریدون جیرانی در بازار عرضه شده و بازتاب‌های حول آن نشان می‌دهد برخلاف انتظارات، این مجموعه با شکستی سنگین مواجه شده است به‌طوری‌که در خبرها اعلام شد لیلا حاتمی از این سریال جدا شده است.
نهنگ آبی تا چند هفته دیگر به پایان می‌رسد و احتمالاً خیلی زود هم فراموش شود. عوامل دستمزدشان را دریافت می‌کنند و سراغ پروژه‌های بعدی می‌روند؛ اما معلوم نیست دو مجموعه «هنر اول» و «فیلیمو» که سرمایه‌گذار و تولیدکننده این سریال گران‌قیمت هستند، چه خواهند کرد؟ آیا از طریق اسپانسرها از ضرر مالی
فرار می‌کنند یا تا مدت‌ها باید زیر بار تبعات اقتصادی نهنگ آبی کمر خم کنند!»(صبح نو ۲۱ اردیبهشت)
اضافه کردن نظر