سعید رجبی فروتن«شبکه نمایش خانگی توانسته با تولید محتوای جسورانه‌تر مخاطبانی را برای خود جذب کند، اگرچه در مقیاس کلی کوچک‌تر است. »(به نقل از جام‌جم آنلاین)
این توصیف از سریال‌های نمایش خانگی را یادداشت نویس روزنامه جام‌جم نوشته است. ارگان رسمی صداوسیما بدون اشاره به اینکه نظارت بر سریال‌های نمایش خانگی سالهاست که به سازمان متبوع آن واگذار شده است و نباید به تحقیر و تخفیف رسانه تحت‌نظر خود بپردازد، از نفوذ بیشتر تلویزیون در جامعه مخاطبان در مقایسه با محصولات نمایش خانگی یادکرده است. جام‌جم بدرستی گفته است؛ تلویزیون به عنوان یک رسانه سنتی و رایگان بطور طبیعی مخاطبانی بیش از پلتفرم‌های اینترنتی دارد، ولی غافل از این نکته است که تلویزیون یک رسانه توده‌ای یا فراگیر است و در رسانه مقابل اگر مخاطبان به حقوق پلتفرم احترام بگذارند و اشتراک بخرند، برای تماشای محصول مورد علاقه خود باید هزینه کنند. کیست که نداند بخش قابل توجهی از مخاطبان از طریق ماهواره و یا دانلود و کپی سریال بر فلش سریال‌های نمایش خانگی را دنبال می‌کنند.
روزنامه جام‌جم از اینکه تلویزیون هنوز تولیدات نمایش خانگی را بچه زن بابا می‌داند و تبلیغ محتوای نمایش خانگی را در قاعده‌ای نانوشته خط قرمز خود می‌داند، چیزی ننوشته است.
به هر حال این واقعیت را باید پذیرفت که صداوسیما به عنوان ارگان رسمی وابسته به حاکمیت در بخش‌های نمایشی و غیرنمایشی خود باید ضوابط دیکته شده را اعمال کند و مبلغ قرائت رسمی از مسائل سیاسی و اجتماعی باشد، گیرم که در این سالها بواسطه گرایش گروه سیاسی حاکم بر رسانه، سریال‌ها و سایر برنامه‌های گرم‌کننده طعم و جذابیت گذشته را ندارند.
در نمایش خانگی همانطور که در صدر این یادداشت به نقل از جام‌جم آمده است، تولیدکنندگان محتوا مجاز هستند که دیدگاه و قرائت خود را از جامعه امروز ایران و زیست معاصر داشته باشند.
همین که صداوسیما ولو با سخت‌گیری در ممیزی، این حق را برای برنامه‌سازان به رسمیت شناخته و نمی‌خواهد بیش از این خود را در برابر افکار عمومی قرار دهد، باید خرسند بود.
اضافه کردن نظر