سعید رجبی فروتنیک خبرگزاری اسم و رسم دار در یادداشتی اینطور نوشته است: «علی اکبر قائنی نجفی تهیه‌کننده سریال «ممنوعه» برادر محمدسعید قائنی نجفی کاردار سفارت جمهوری اسلامی در بلاروس است که در سال ۱۳۸۰ با حکم محمدحسن پزشک به عنوان مدیرعامل موسسه رسانه‌های تصویری منصوب شد و از دیگر سوابق وی می‌توان به حضور در مرکز تحقیقات استراتژیک ریاست جمهوری و نیز وزارت امور خارجه به عنوان کارشناس سرمایه‌گذاری و تامین مالی، حضور در سمت وابسته اقتصادی سفارت جمهوری اسلامی ایران در کانادا مدت ۴ سال و رییس اداره هماهنگی امور بین‌المللی و نیز مشاور اجرایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اشاره کرد.
حالا با این توصیف این سوال پیش می‌آید که متن فیلمنامه سریال «ممنوعه» که پس از پخش تنها یک قسمت حواشی زیادی را ایجاد کرد، اصولا چرا و به چه بهانه‌ای توانسته مجوز ساخت دریافت کند؟! آیا مدیران وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در شورای پروانه ساخت فیلمنامه را به درستی نخوانده‌اند یا مناسبات تهیه‌کننده و دست‌های پشت پرده موجب دریافت پروانه ساخت شده است؟»(به نقل از خبرگزاری تسنیم به این نشانی)
نویسنده این گزارش مدرک و قرینه ای نشان نمی دهد که بلاخره نقش برادر بزرگتر یعنی «سعید» در صدور مجوز ساخت سریال «ممنوعه» و تهیه کنندگی آن توسط برادر کوچکتر یعنی «علی اکبر» چیست؟
نویسنده به این واقعیت اشاره نمی کند که « علی اکبر» جوان سالهاست که مدیریت موسسه ویدیو رسانه هنرنمای پارسیان را برعهده دارد و این موسسه یکی از خوشنام ترین موسسات شبکه نمایش خانگی است و به رغم فراز و نشیب هایی که سایر موسسات به خود دیده اند، طی یک دهه اخیر توانسته است با روندی رو به رشد، اعتبار خاصی را نزد تهیه کنندگان سینما و فعالان نمایش خانگی برای خود کسب کند.
« علی اکبر قائنی نجفی» قبل از تهیه سریال «ممنوعه» با سرمایه گذاری موثر خود مانع از آن شد تا سریال «عاشقانه» در میانه راه متوقف بماند و دلخوری و رنجش مخاطبان انبوه خود را باعث شود. وی در ادامه تهیه کنندگی سریال بی حاشیه و خانوادگی« گلشیفته» را با حضور جمع زیادی از ستارگان سینما و تلویزیون بر عهده گرفت و با مدیریت خود نشان داد که ظرفیت و جنبه مدیریت پروژه های بزرگ نمایشی را دارد.
حاشیه های ایجاد شده برای قسمت اول «ممنوعه» که پس از توزیع سه قسمت آن پدید آمد، بیش از آنکه گرانیگاه و نقطه ثقلش معطوف تهیه کننده سریال باشد، به عوامل دیگری مربوط می شود که در آینده و پس از اتمام عرضه سریال می توان در باره آن شفاف سازی کرد تا سهم و نفش هر یک از ذی نقشان در قبال مسئله ایجاد شده، روشن گردد. در این میان آنچه که واضح و عیان است، عدم دخالت برادر بزرگتر تهیه کننده یعنی «سعید» در فرایند صدور مجوز ساخت سریال است.
از سوی دیگر اصولاً ادعای کشاندن پای فک و فامیل و دوست و آشنای تهیه کنندگان و سایر عوامل هنری در صدور مجوز، بدون ارائه سند قابل قبول، سبب زرد نگاری و وهن مراجع مسئول است و فضا را برای نقد علمی و اصولی تولیدات هنری مخدوش می کند. بهتر است به جای آسمان ریسمان بافتن، این توانایی را در خود تقویت کنیم تا با پرتو انداختن در زوایای پیدا و پنهان آثار نمایشی، رشد خود و مخاطب را توامان رقم بزنیم.
اضافه کردن نظر