در حاشیه جلسات شوراهای ویدیویی۲

سایه پدرانه مشاور

به منظور اطمینان از کیفیت کار کارگردانان اولی که به تشخیص شورا هنوز تجربه کافی و وافی برای هدایت یک تیم تولیدی و اجرای حرفه ای یک فیلمنامه بلند را ندارد، مقرر شده است این دسته از کارگردانان یک مشاور شناخته شده در کنار خود به خدمت بگیرند. دبیرخانه شورای پروانه ساخت در همین رابطه در متن خبر مصوبات شورا نام مشاوران پیشنهادی و معرفی شده از سوی تهیه کننده این فیلم ها را در کنار سایر عوامل منتشر خواهد کرد.

به امید تجدید نظر

هر بار که ترکیب اعضای شوراهای ویدیویی تغییر می کند، کسانی که قبلاً پاسخ منفی شوراهای گذشته را در قبال فیلمنامه یا فیلم ساخته شده اشان دریافت کرده اند، شال و کلاه می کنند و با هزار امید و آرزو راهی ارشاد و دست به دامن شوراهای جدید می شوند شاید که فرجی حاصل شود و گشایشی حاصل گردد. این موضوع برای فیلم های مردود اعلام شده از اهمیت حیاتی بیشتری برخوردار است؛ زیرا سرمایه زیادی صرف ساخت فیلم شده و سرمایه گذار سخت به دنبال بازگشت سرمایه و احتمالا پرداخت مطالبات افرادی است که به او برای ساخت فیلم یاری رسانده اند.

تجربه دو جلسه گذشته نشان داده است که متاسفانه شانس کمی برای اینکونه آثار وجود دارد؛ زیرا اعلام مخالفت اعضای شوراهای پیشین نیز عموماً از منظر کارشناسی بوده و خدای ناکرده بحث حق کشی و بی عدالتی در بین نبوده است.

فرایند صدور پروانه ساخت سریال های نمایش خانگی

شاید برایتان جالب باشد که بدانید در گردش کار پیش بینی شده برای بررسی و صدور پروانه ساخت سریال های نمایش خانگی، ابتدا متقاضی که تهیه کننده است و ممکن است همزمان کارگردان اثر هم باشد، کلیات و یا سیناپس(خلاصه سکانس های فیلمنامه) و یا خلاصه تفصیلی داستان فیلم را به شورا ارائه می دهد و اگر نظر شورا را تامین کرد برای اثر موافقت اصولی صادر می شود. موافقت اصولی به معنای آن است که نویسنده فیلمنامه فرصت دارد تا یک فصل از سریال یعنی حداقل ۱۳ قسمت آن را بطور کامل بنویسد و مجدداً درصدد ارائه آن از سوی تهیه کننده به شورا برآید. در مورد سریال هایی که در کمتر از ۱۵ تا ۲۰ قسمت به پایان می رسند، ارائه چهار تا پنج قسمت اولیه سناریو کافی به نظر می رسد. در ادامه اگر تهیه کننده خوش شانس باشد و موفق به جلب نظر موافقت شورا شود، آنگاه ضمن دریافت پروانه ساخت یکجای یک فصل و یا همان چند قسمت ارائه شده، اجازه می یابد تا پیش تولید اثر را شروع کند. بدین ترتیب نویسنده نیز با تمرکز و دغدغه خاطر کمتری نگارش قسمت های باقیمانده را شروع می کند و ای بسا این عمل تا زمان تصویربرداری قسمت های اولیه سریال نیز ادامه یابد.

کیفیت، گمشده تولیدات ویدیویی

متاسفانه به رغم تولید صدها عنوان فیلم داستانی ویدیویی برای عرضه در شبکه نمایش خانگی طی هشت سال گذشته، هنوز غلبه با کارهای بی کیفیت و پایین تر از حد استاندارد است. در حالیکه سال به سال بر تعداد عناوین غیرقابل نمایش در این زمینه افزوده می شود، کارهایی نیز که موفق به اخذ پروانه نمایش می شوند، به جز موارد استثنایی با درجه نازل «ج» راهی پیشخوان های فروش می شوند.

این واقعیت به خوبی گویای بی تاثیر بودن چهار دوره برگزاری جشنواره ویدیویی «یاس» و هرز رفتن میلیاردها تومان پول از منابع عمومی کشور است. همانطور که صاحب این قلم بارها به آن اشاره کرده است، برندگان و برگزیدگان جوایز جشنواره «یاس» در اغلب دوره ها تهیه کنندگان و کارگردانان تلویزیونی بوده اند که کمتر ردی از توزیع فیلم های آنها در شبکه نمایش خانگی به چشم می خورد. آسیب شناسی اینگونه تولیدات در جای خود حائز اهمیت است و باید برای رفع این نقیصه بزرگ چاره ای اساسی اندیشید.