سعید رجبی فروتنروزنامه «سینما» در چهل و دومین شماره خود یادداشتی شفاهی از من به چاپ رسانده است. این یادداشت به اتکای گفتگوی تلفنی خبرنگار روزنامه با من تنظیم شده است که با اصلاح غلط های تایپی و ویرایش مورد نیاز به بازنشر آن در این پست اقدام می کنم.
۱.خبر رسیده «وزارت دادگستری آمریکا درصدد اعلام اسامی ایرانیانی است که با شکستن قفل کانال های کد دار کابلی این کشور بدون پرداخت شارژ ماهانه فیلم دانلود کرده اند» ابتدا باید تصورمان از شبکه های کابلی را به روز کنیم. در خبر منتشر شده قطعاً منظور از کانال های کابلی، کانال هایی است که بر بستر اینترنت فعالیت می کنند. یعنی تلویزیون های کابلی سنتی امروزه در اشکالی مثل NET TV و یا OTT محتوای تصویری و دیتاهای خود را بارگذاری و منتشر می کنند. این کانال ها و شبکه ها برخلاف گذشته در درون کشور فرستنده محدود نمی مانند و در صدد بازاریابی در سراسر جهان هستند تا بتوانند مشتری جذب کنند.
اگر این ادعا صحت داشته باشد که یک ایرانی توانسته است به محتوای کانال مورد نظر به روش غیرمتعارفی دسترسی پیدا کند، این اقدام در واقع هک سیستم رایانه ای شرکت پخش کننده فیلم و سریال است و هکر زمینه استفاده برای دانلودکنندگان را فراهم ساخته است.
اگر مشخص شود هکر ایرانی به عنوان شهروند آمریکا و از داخل خاک آمریکا مبادرت به این کار کرده است، در صلاحیت وزارت دادگستری است که متهم را به خاطر نقض قوانین کشور مورد تعقیب قرار دهد اما اگر غیر از این باشد به موجب حقوق بین الملل، تنها با رجوع به مراجع و محاکم بین المللی می توان درصدد اقامه دعوا برآمد.
آمریکایی ها در ادعای صیانت از حقوق شهروندان شان صادق نیستند زیرا این کشور سالهاست که مانع از حضور ایران در سازمان تجارت جهانی شده است و اجازه نداده است ترتیبات و پیش نیازهای الحاق ایران به کنوانسیون برن تامین شود. این خبر در راستای سیاست های خصمانه آمریکا در قبال ایران باید ارزیابی شود و به نظر می رسد آمریکایی ها بیشتر به دنبال بهانه برای چنگ اندازی به سرمایه ها و منافع بازداشت شده ایران در کشورشان هستند.
۲.بحث استفاده غیرقانونی از آثار خارجی و بطور خاص آمریکا به فیلم و سریال خلاصه نمی شود. کتاب، نرم افزار، موسیقی، عکس، گیم و نظایر آن را هم در برمی گیرد و معمولاً ما به دلیل نپیوستن به کنوانسیون کپی رایت جهانی بدون پرداخت حقوق متعلقه از آنها استفاده می کنیم. اگر در عرصه صنعت سینما و تصویر اصرار بر رعایت کپی رایت است صرفاً بدان خاطر است که سینمای ایران در بازارها و مارکتینگ های جهانی حضور بهم می رساند و دوست دارد طرف های خارجی با اطمینان به خریداران ایرانی فیلم وسریال بفروشند همانطور که ما مایل هستیم آنها فیلم و سریال ما را خریداری کنند و راه برای صادرات محصولا ایرانی و فتح بازارهای جهانی توسط تهیه کنندگان و شرکت های خصوصی باز شود.
اضافه کردن نظر