سوال اصلی به قوت خود باقی است

اظهار نظر مدیران سینمایی در باره فضای مجازی و کسب و کارهای الکترونیکی را همواره باید مورد توجه قرار داد تا معلوم شود، سیاست ها و برنامه های سینمایی تا جه حد با توسن گریز پای فناوری همراه و همگام است و دست مدیران برای سوار شدن بر محمل فناوری های روز تا چه حد پر است. در هفته گذشته به جز مطلب منتسب به رئیس سازمان سینمایی که گفته بود با درخواستDCP از تهیه کنندگان سینما برای بازبینی فیلم های سینمایی، مانع سرقت آنها می شویم، مدیر عامل بنیاد سینمایی فارابی نیز حمایت از کسب و کارهای مجازی در حوزه سینما را مورد تاکید قرار داد و با اشاره به کلیاتی نه چندان تازه، حرف از تهیه و تدوین شیوه نامه ای در همین خصوص زد.(اینجا)

کنجکاوی اهالی سینما بویژه تکنسین ها و عوامل فنی سینما و تهیه کنندگانی که سینما را از منظر اقتصاد دنبال می کنند، دقیقاً متوجه این نکته بود که بعد از مدت ها که صحبت از تحکیم پیوند صنعت سینما با فضای مجازی و استفاده موثرتر از آن است، دولتی ها چه نقشه راه ویژه ای را به این منظور ترسیم کرده اند. در واقع سوال اصلی این است که راهبردهای چهارگانه مدیر عامل بنیاد سینمایی فارابی در عمل و در دل کدام ساز و کارهای اجرایی به منصه ظهور خواهند رسید. راهبردهایی که وی آنها را به چهار حوزه کلان "بین‌الملل"، "آموزش و پژوهش" ، "رسانه و تبلیغات" و "تجارت الکترونیک  تقسیم نموده است.

هدف هایی که فارابی به دنبال تحقق آنهاست، خوشبختانه روشن است. هدف اصلی در این حوزه تقویت و گسترش آثار سینمای ایران برای کشورهای منطقه و جهان، توسعه و تعمیق پژوهش‌های کاربردی و بین رشته‌ای در حوزه سینما و فضای مجازی و همچنین افزایش سهم محتوای تخصصی در حوزه سینما و ترویج آموزه‌های کاربردی در فرمت‌های دیجیتال به منظور تربیت نیروی انسانی متخصص در عرصه فعالیت‌های هنری و سینمایی و اطلاع‌رسانی فراگیر درباره فعالیت‌های سینمایی با استفاده از ابزارهای نوین و ارتقای سواد رسانه‌ای است.

البته استارت اپ ها منتظر اعلام برنامه و یا سیاست های حمایتی دولتمردان ننشسته اند و سال هاست به راه اندازی سرویس های اشتراک ویدیو، عرضه فیلم و سریال تحت وب و اپلیکیشن(سرویس های استریمینگ)، تولید محتوای اختصاصی نظیر سریال، تاک شوهای متعدد و نظایر آن اقدام کرده اند اما با این حال صنعت تصویر هنوز در ابتدای راه است و استفاده هوشمندانه از ظرفیت های فضای مجازی مستلزم رفع موانع موجود است. موانعی از جمله دریافت و پرداخت های بانکی در جایی که پای طرف های خارجی در میان است، گسترش فیبر نوری و افزایش سرعت اینترنت، که جز با اقدام دولتمردان میسر نمی شود.