سعید رجبی فروتنمن با حضور ورزشکاران در مقابل دوربین سینما مخالفتی ندارم و اعتقاد دارم که این عده به خاطر فیزیک مناسب و روحیه شادابی که از آن برخوردار هستند، می توانند ظرفیت های تازه ای را در سینما ایجاد کنند و تماشاگران بیشتری را راهی سالن های سینما کنند. مشکل در جایی ظاهر می شود که ورزشکاران عزیز استعدادی ولو اندک در کار بازیگری نداشته باشند و یا آنکه کارگردان کاربلدی نتواند از آنها بدرستی بازی بگیرد یا قادر نباشد نقشی به فراخور توانمندی های آنها برایشان در نظر گیرد. در سینمای دنیا کم نداریم بازیگرانی که شهرت و خاستگاه آنها از ورزش های قهرمانی بوده و از اقبال بلندشان در سینما خوش درخشیده اند. از بروس لی، جکی چان، جت لی و سیلوستر استالونه بگیر تا ژان کلود وندام، جیسون استاتم و دواین جانسون در سینمای غرب و در سینمای ایران از مرحوم فردین، ایلوش، بلور تا پژمان جمشیدی، علی انصاریان و این اواخر هادی ساعی که قطعاً فهرست بالا بلندتری را از ورزشکاران دوزیست! را در ایران و جهان می توان ارائه داد.
در روزهای اخیر فیلم ویدیویی «اسید» در شبکه توزیع شده است و در آن با وجود «کامران تفتی» و «کوروش تهامی» تقریباً ایفاگر نقش اول کسی نیست جز عضو محترم شورای شهر تهران و کاپیتان سابق تیم ملی تکواندوی ایران آقای «هادی ساعی»!
«ساعی» پیش از این در فیلم سینمایی«پی ۲۲» در نقش فرمانده تکاوران نیروی دریایی و با حضور در سریال تلویزیونی «آمین» در نقش یک پلیس ایفای نقش کرد. در دو اثر یاد شده استفاده درست و موثر از فیزیک «ساعی» باعث شده بود تا نابازیگری او زیاد توی ذوق نزند و نقش او در سایه بازیگران حرفه ای قرار گیرد اما در فیلم «اسید» اشتباه بزرگی که صورت گرفته است، انتخاب «ساعی» به عنوان نقش اول فیلم و بی توجهی محض به توانایی های فوق العاده بدن و فیزیک اوست. داستان فیلم اگر چه پیرامون کشف تدریجی یک باند خلافکار مواد مخدر است و «ساعی» به رغم مخالف دوست پلیس اش(تفتی) ریسک دخالت در ماجرایی پیچیده را به جان می خرد اما دریغ از یک اکت و زد و خورد فیزیکی که ما را یاد نبوغ و ضربات گیج کننده و محکم «ساعی» در رقابت های ورزشی اش با رقبای معروف جهانی بیاندازد. به همین خاطر در فیلم «اسید» بازی سرد و بی جان این ورزشکار محبوب ضد فضای کلی فیلم عمل می کند و او در برابر پارتنر خود«کامران تفتی» کم می آورد و شکاف و فاصله تکنیکی اش را بیشتر بروز می دهد. البته در فیلم «ساعی» به نظر یک اتومبیلران حرفه ای است اما به جز یک رانندگی معمولی در پیست خلوت، هیچ چشمه و جنم خاصی از او در راندن خودرو دیده نمی شود.
«ساعی» اگر بطور جدی و نه تفننی می خواهد تجربه بازیگری را بازهم تکرار کند، باید وقت بیشتری برای یادگیری مهارت های بازیگری و پرورش استعداد بالقوه خود بگذارد و تن به ایفای هر نقشی هم ندهد.
نکته آخر اینکه معلوم نیست با توجه به کیفیت فیلم «اسید» چرا نام دو موسسه «رسانه های تصویری» و «تصویر دنیای هنر» به عنوان تامین کنندگان آن در پای پوستر فیلم دیده می شود!؟ اگر بهای نسبتاً سنگین رایت بعضی از محصولات سینمایی ناگزیر پای دو موسسه تامین کننده را بعنوان شریک به میان می کشد چرا برای فیلمی مثل «اسید» دو موسسه با هم زیر بار فیلم رفته اند؟
اضافه کردن نظر