موسسه «هنرهای تصویری سوره» کاری کرد که کمتر موسسه خصوصی ویدیو رسانه ریسک آن را به جان می خرد. «سوره» توزیع دو فیلم «سیانور» و «ابو زینب» را بطور همزمان در شبکه نمایش خانگی انجام داد و برایش مهم نبود که این اقدام سبب لطمه به هر دو فیلم شود. مدیریت «سوره» به این نکته خوب پی برده است که فضای هر دو فیلم بسیار با هم متفاوت است و بر خلاف فیلم «ابو زینب» که در سینما و نمایش خانگی خریداری ندارد، مخاطبان بیشتری راغب به خرید و تماشای فیلم «سیانور» خواهند بود.
«ابو زینب» محصول مشترک ایران و لبنان است و «علی غفاری» فیلمساز ایرانی بر روی صندلی کارگردانی اثر نشسته است. بازیگران عموماً لبنانی یا سوری در داستان فیلم، مقاومت مردم جنوب لبنان طی دهه هشتاد میلادی در برابر اشغالگران را روایت می کنند. فیلم در گونه حادثه ای/جنگی است و با حال و هوای این سال های سینمای ایران و ذائقه بینندگانش چندان همخوانی ندارد. «ابو زینب» در رده های پایین فروش سینماها در سال ۹۵ قرار دارد و مانند فیلم «جشن تولد» با موضوع چنگ علیه داعش که در اکران با شکست روبرو شده است، برای پخش از تلویزیون آثار مناسبی به شمار می روند.
کارنامه ناشر فیلم: موسسه «سوره» یکی از پربارترین سال های کاری خود را در یک دهه اخیر امسال به نمایش گذاشت. «سوره» مجموعاً با ۱۴ عنوان فیلم یکی از پیشگامان تامین فیلم ایرانی در نمایش خانگی است. «سوره» بعضی از عناوین ایرانی را با موسسه «هنرنمای پارسیان» بصورت مشترک روانه بازار ساخته است.
سابقه کارگردان فیلم در شبکه: از «علی غفاری» سال گذشته فیلم سینمایی «استرداد» در شبکه توزیع شد که آن فیلم هم در سینما با اقبال سرد بینندگان روبرو شده بود. او پیشتر فیلم های «چراغ قرمز» و «شاهرگ» را برای سینما تولید کرده بود. «غفاری» سینما را با دستیار کارگردانی و برنامه ریزی تولید در فیلم های جنگی شروع کرده بود.
اهمیت «ابو زینب» در چیست؟ این فیلم در ادامه دیپلماسی منطقه ای و استراتژیک جمهوری اسلامی که از جنبش و هسته های مقاومت در منطقه علیه سیاست های خصمانه آمریکا و اسرائیل در منطقه حمایت می کند، از دل واقعیات حماسه مقاومت مردم لبنان طی دهه هشتاد میلادی ساخته شده است.
خلاصه داستان فیلم:ماجرای مقاومت یک خانواده لبنانی در سالهای اشغال این کشور به دست نیروهای رژیم صهیونیستی است. این فیلم روایتگر ایثار و فداکاری مادر خانوادهای است که با تحمل رنجهای فراوان، رازی را در سینه نهفته دارد.
دلیل بی رغبتی تماشاگران: یکی از بهترین نمونه های ساخته شده پیرامون مقاومت در برابر صهیونیست های اشغالگر در سینمای ایران فیلم «بازمانده» ساخته کارگردان فقید سینما «سیف الله داد» است که آن هم در گیشه با شکست روبرو شد اما در تلویزیون بارها به مناسبت های مختلف از جمله روز قدس پخش شد و بییندگان زیادی را پای تلویزیون ها نشاند. به نظر می رسد تماشاگران ایرانی با اطمینان از اینکه فیلم هایی از این دست با سیاست های پخش تلویزیون همخوانی دارند، ترجیح می دهد بدون پرداخت هزینه در انتظار نمایش تلویزیونی آنها بنشیند و در سبد هزینه های فرهنگی اش بودجه باقیمانده را صرف خرید بلیط فیلم هایی کند که شانسی برای پخش از آنتن رسانه ملی ندارند.! «ابو زینب» همانند «استرداد» در آینده نزدیک در جدول پخش شبکه های تلویزیونی قرار خواهد گرفت زیرا تلویزیون چنین آثاری را به راحتی از دست نخواهد داد.
اضافه کردن نظر