«اخیرا مد شده فیلم های تلویزیونی دهه ۶۰ با کیفیت بد و تاریخ مصرف گذشته با چهره بازیگران مطرح امروزی را خریداری کرده و به کیفیت گزاف وارد بازار می کنند یا از طرح جلدهایی بهره می برند که اصلا برای فیلم دیگری ست که در تلاشیم به شدت با این مسائل برخورد کنیم.» این ادعا را مدیر دفتر نمایش خانگی در برنامه تلویزیونی همین جمعه شب گذشته بر زبان آورده است.(اینجا) ایشان بی آنکه نامی از عنوان خاصی ببرد، فقط به بیان کلی فیلمهای تلویزیونی دهه ۶۰ اکتفا کرده است و از آن عبور کرده است. به نظرم جناب مدیر در بیان این موضوع دچار اشتباه سهوی شده اند و آنچه وی گفته است، صحت ندارد. می پرسید چرا؟
در دهه ۶۰ فیلم های تلویزیونی بصورتی که در دهه های هفتاد و هشتاد باب شده است، نداشتیم و به جز سریال ها و تولیدات استودیویی که عموماً با تجهیزات یوماتیک ضبط و پخش می شد، تولیدات بیرون از سازمان با دوربین های ۱۶ و ۳۵ میلیمتری فیلمبرداری می شدند و تعداد اینگونه آثار بسیار قلیل بود و محصول اصلی در سبد دو شبکه تلویزیونی سریال های داستانی بودند. مضافاً که همین تولیدات دهه ۶۰ به کرات از سیما طی یک دهه اخیر پخش شده اند و جاذبه ای برای بازپخش در شبکه نمایش خانگی ندارند. به نظر می رسد منظور جناب مدیر تله فیلم های سالیان اخیر سیما باشد که در سالجاری پخش آنها در شبکه نمایش خانگی شتاب زیادی گرفته است و تا همین جای کار نیمی از تولیدات ویدیویی عرضه شده در شبکه، همین محصولات خوش بر و رو و تا حدی جعلی تلویزیونی هستند. به عنوان مثال موسسه ویدیو رسانه ای فقط در یک فقره معامله، ۲۰ عنوان تلویزیونی را خریداری کرده و توزیع آنها را مدتی است شروع کرده است. تجربه نشان داده است که موسسات پخش محصولات نمایش خانگی به جز طرح روی جلد که باید به رویت و تایید سازمان سینمایی برسد، معمولاً برای چاپ پوستر مجوز اخذ نمی کنند و چاپخانه داران هم از فرط رکود حاکم بر بازار چند و چونی در سفارش دریافتی به عمل نمی آورند. مضافاً که به موجب قانون، موسسات و شرکت های تامین و توزیع محصولات می بایست از بخشی غیر از سازمان سینمایی اقدام به اخذ مجوز اعلانات چاپی کنند. در چنین شرایطی سوای تاکید بر هدایت موسسات برای ارائه طرح های روی جلد به مرجع نظارتی، توصیه می شود اگر در عالم واقعیت انجمن یا اتحادیه صنفی در بین فعالان نمایش خانگی وجود دارد، نظارت تشکل صنفی ذیربط بر فعالیت اعضا درخواست شود تا بدین ترتیب توان محدود معطوف مسائل اساسی تری شود.
اضافه کردن نظر