سعید رجبی فروتننمی خواهم آیه یاس بخوانم و به اصطلاح سیاه نمایی کنم و همه چیز را تیره و تار ببینم. قصدم اشاره به واقعیتی است که خبر از دگرگونی و تغییر در رفتار فروشندگان و مصرف کنندگان فیلم در شبکه نمایش خانگی می دهد. همانطور که روابط عمومی موسسه قرن ۲۱ گفته است، مدت هاست که شهرهای بزرگ از فهرست «بازار هدف» شرکت های پخش برای دریافت فیلم و سریال خارجی حذف شده اند. در دورانی که شمارگان نسخه فیزیکی فیلم های سینمایی ایرانی در اغلب موارد به کمتر از ۱۰۰ هزار نسخه کاهش یافته است، ناگفته پیداست که آثار خارجی شانس زیادی برای جلوه گری در بازار رسمی ندارند. نگاهی به فیلم های سینمایی خارجی عرضه شده در شبکه نمایش خانگی در سال های اخیر، نشان می دهد که ذائقه موسسات خریدار این فیلم ها به نحو عجیبی شبیه به ذائقه کارشناسان تامین برنامه های خارجی تلویزیون شده است. گویی که در سفرهای خارجی مدیران موسسات خصوصی شانه به شانه نمایندگان تلویزیون در بازارهای معتبر حرکت می کنند و دست روی عناوینی می گذارند که در تقسیم کاری مشترک، حقوق تلویزیونی آنها را صدا و سیما بخرد و حقوق ویدیویی آنها به موسسات ویدیو رسانه برسد.!
احتمالاً به دلیل تشدید سیاست های ممیزی در دولت، خریداران ایرانی آموخته اند که بی گُدار به آب نزده و آثاری را خریداری کنند تا در دوایر بازبینی مُهر بطلان بر آنها نخورد. وقتی ردپای نگرش سخت گیرانه در طرح های روی جلد محصولات به صورت واضحی نمایان است، می توان حدس زد فهرست بلند بالایی از اصلاحات به متقاضیان دریافت پروانه نمایش همین فیلم ها تحمیل شده است. در چنین شرایطی وقتی مخاطب تفاوت آشکاری بین فیلم های خارجی شبکه نمایش خانگی و آنچه که از شبکه های تلویزیونی پخش می شوند، مشاهده نکند، برای همیشه انتخاب و خرید فیلم خارجی را از سبد خرید خود حذف می کند. از سوی دیگر کاهش عنوان و تیراژ فیلم های خارجی شبکه سبب شده است تا ناشران برای کاهش قیمت تمام شده، تن به دوبله متوسط و بعضاً ضعیف فیلم های خریداری شده بدهند و بدین ترتیب بر شیب نارضایتی از آثار خارجی بیفزایند. پیش بینی می شود به دلیل محدویت های موجود در شبکه رسمی نمایش خانگی، به دنبال بارگذاری آزادانه انیمیشن های روز خارجی از سوی سرویس دهندگان ott، دامنه فعالیت این شرکت ها به ارائه عناوین سینمایی مطرح جهانی نیز افزایش یابد. از این رو هیچ بعید نیست دوبلورهای حرفه ای که با یکی دو سایت نمایش دهنده فیلم های سینمایی در دو سال گذشته همکاری نموده و از سوی مراجع نظارتی و تشکل صنفی اشان مورد انتقاد قرار نگرفته اند، با ادامه فعالیت شان به کار و بار سرویس دهندگان ott چه از نوع vod و چه از نوع iptv رونق مضاعفی بدهند.
در این رابطه آنچه حائز اهمیت است، بی تفاوتی و کم تحرکی مراجع سیاست گذار برای مداخله هوشمندانه و اصولی برای هدایت فعالیت ها در تامین و عرضه محتوا اعم از ایرانی و خارجی در فضای اینترنت است. در سال های اخیر که الگوهای مصرف مخاطبان فیلم و سریال از رهگذر تحولات سریع فناوری تغییر کرده است، انتظار می رفت دولت با برپایی همایش و نشست های علمی با حضور کارشناسان و آینده پژوهان، موضع فعالانه تری را اتخاذ می کرد و با تجدید نظر در پاره ای از رویه ها و مقررات جاری، مانع از بروز وضعیتی می شد که در حال حاضر شاهد آن هستیم.!
اضافه کردن نظر