وقتی بعد از توقف برنامه های تلویزیونی مثل مثلث شیشه ای و شب شیشه ای ترا در برنامه های دیگری ندیدم، حضورت در شبکه های فارسی زبان ماهواره ای ایرانیان و بعد هم بیست سبب غافلگیری شد. خوشبختانه همکاری ات با مهمانان ناخوانده در آسمان ایران ادامه نیافت تا اینکه نوروز ۹۰ به سفارش موسسه تصویر دنیای هنر؛ اجرای یک برنامه شاد موسیقیایی و گفتگو با هنرمندان را برای شبکه نمایش خانگی بر عهده گرفتی. مجوز قسمت دوم نوروز ۹۰ یکسال به درازا کشید و عملاً در سال ۹۱ به بازار آمد.! به هر حال مهم این بود که تو در داخل کار کرده بودی و پشت پا به پیشنهادهای احتمالاً نون و آب دار هموطنان مهاجر زده بودی. در این سالها چند باری هم با اجرای نقش های فرعی در سینما و ویدیو نشان دادی که هنوز در کادر هستی و سرشار از انرژی از هر فرصتی برای حضور در عرصه هنر استفاده می کنی. البته مثل همه جوانهای دیگر کشور از ظرفیت های فضای مجاری هم بهره ها برده بودی و گاه واگویه های دلتنگی ات را با صدا و تصویر با کاربران پرشمار به اشتراک گذاشتی.
اسفند ۹۲ فصل تازه ای برای فعالیت های فرهنگی و هنری تو رقم خورد و بعد از دعوت مدیر و برنامه ریزان شبکه نسیم، توانستی طرحی را برای تولید برنامه ای شاد و مفرح به تصویب رسانی. در فاصله مراسم افتتاحیه رسمی شبکه نسیم در عصر روز چهارشنبه گذشته تا ساعت حدوداً ۲۲ شنبه ۲۰ اردیبهشت، دل تو دلت نبود. قرار بود اولین برنامه تو و تیم همکارانت به روی آنتن برود. آنتنی که مدت ها بود حضور ترا از یاد برده بود. چیزی نمانده بود تا خاطرات تلخ سال ها بی مهری دیگران و کمی هم اشتباهات خودت که باید آن را به پای احساسات پرشور یک جوان گذاشت، به فراموشی سپرده شود و روزگار لبخند ملیحی به تو نشان دهد.
از بد حادثه سه شبانه روز پس از افتتاح رسمی شبکه باز هم تکرار مکررات در شبکه رخ نموده بود و کسی نبود تا توضیح دهد، پخش برنامه های تولید شده از چه روز و چه ساعتی شروع می شود؛ عدم حضور تو در جمع مهمانان برنامه جشن افتتاحیه که بصورت ضبط شده بود و با اجرای دو تن از بازیگران خنده بازار به دفعات پخش شد، قدری به نگرانی ها می افزود. تقریباً همه هشت نفری که برنامه هایی را برای شبکه در دست تولید داشتند، آمده بودند از رامبد جوان تا بهنوش بختیاری، دکتر آذر و دیگران ولی رضا رشید پور در بین آنها نبود.!
… تا اینکه نمایش زیر نویسی تکلیف را یکسره کرد و ساعت پخش سه عنوان برنامه جدید در شنبه شب به اطلاع بینندگان رسید. قسمت اول برنامه عینک آفتابی با پلاتویی از تو که با عینکی تیره بر چشم مقابل دوربین ایستاده بودی، شروع شد. همان لحن پرشور و مطنطن همیشگی و تکلمی بی سکته، رسا و غرور انگیز.! تماشای دو قسمت از برنامه نشان داده است که در این سالها اعتماد به نفس بیشتری پیدا کرده ای و بر خلاف برنامه های گفتگو محور، آیتم های نمایشی هم می نویسی و ادعای کارگردانی هم داری. به توصیه خودت که بینندگان را به شکیبایی دعوت کرده ای و فرصت خواسته ای تا برنامه اصطلاحاً جا بیفتد لازم است دوستانه بگویم؛ رونویسی از مجموعه شوخی کردم مهران مدیری اگر قدری با خلاقیت بیشتری همراه بود و نویسندگان کاربلدی آیتم های نمایشی را به تو می رساندند، نتیجه بهتری را به بار می نشاند. می پذیرم که دست باز سرمایه گذاران در شبکه نمایش خانگی برای تولید مجموعه های قهوه تلخ، ویلای من، شاهگوش و شوخی کردم نرخ دستمزدها را بالا برده است و آن ارقام با بودجه اندک و شاید بی پولی شبکه تازه تاسیسی مثل نسیم، اصلاً قابل قیاس نباشد ولی این واقعیت هم دلیل نمی شود تا تو تقسیم کار را به درستی انجام ندهی. شگرد تو در اجراهای بی نقص و گفتگوهای صریح و بی پرده است. بیان جسورانه مسائل و مشکلات اجتماعی و رفتاری است. بداهه گویی های تو در اجراهای زنده گواهی بر حضور ذهن و سرعت انتقال بالا در ابراز نکات باریک تر از مو است.
پیشنهاد می کنم؛ در ادامه برنامه بکوش با جلب همکاری طنزنویسان جوانی که این روزها با مطلب شان نشریات متعددی را محل هنرنمایی خود کرده اند، سر و شکل بهتری به برنامه ات بدهی. پس با چشمانت سلامی دوباره به آفتاب بده.
واقعاً برنامه افتضاحیه
از رشیدپور توقع نداشتیم
خیلی تلخ و بی مزه و بی کارگردان ساخته شده.
اصلاً دوست نداشتم نقد منفی داشته باشم ببخشید
باسلام
ممنون از پست خوبتون.