هنوز کام جایزه بگیران از مراسم تجلی اراده ملی ( جوایز جنبی جشنواره فیلم فجر ) شیرین بود که برخی از منتقدین ، این آیین و اقدام کاملا داوطلبانه ی سازمانها ، انجمن ها و نهادها را برای تشویق فیلم ها و فیلم سازان منتخب شان زیر سوال برده و این عمل را نیز خارج از عرف و هنجارهای رایج دانستند . ! خدا نکند کسی استعداد مخالف خوانی داشته باشد . برای این افراد متن و حاشیه سوژه مورد نظر از تیررس تهاجم بی نصیب نمانده و می توانند بی هیچ ترتیب و آدابی آنچه دل تنگشان می خواهد، بگویند . البته اینکه باید نسبتی بین فیلم منتخب و اهداف و وظایف یک سازمان وجود داشته باشد ، تردیدی نیست اما اگر انتخابی به مذاق ما خوش نیامد یا دلیلی برای آن پیدا نکردیم ، منصفانه نیست که همه جنبه های یک اقدام ابتکاری برای درگیر کردن دستگاههای دولتی و غیر دولتی با سینما را یکسره تخطئه کنیم و سرازیر شدن مبالغ و جوایز نسبتا خوب از سوی منابع و مراکز غیر سینمایی به سوی سینماگران را بی ارزش قلمداد کنیم .
به نظرم باید خوشحال باشیم که نهادها و سازمانها از بین هنرها و رسانه های موجود ، سینما را در کانون توجهات خویش قرار داده و بر نقش بی بدیل آن برای شرح و بیان دغدغه های اجتماعی پای می فشارند . یادآوری نقش نهادها در قبال سینما ، فتح بابی است تا مدیران ارشد آنها به صرافت ادای دین خویش در برابر سینما افتاده و از ظرفیت های سترگ سینما در مسیر تحقق اهداف بلند سازمان متبوع خویش استفاده مطلوب را به عمل آورند. به تعبیر روشن تر ، هر قدر عزم ملی برای تنومند سازی و تحکیم پایه های سینمای ملی متجلی گردد ، سینما نیز چون توسنی راهوار مسئولانه تر نقش و کارکرد اجتماعی و فرهنگی خود را در مسیر نیل به توسعه همه جانبه کشور ایفا خواهد کرد . بر این باورم که هر قدر شناخت و تصور عمومی نسبت به سینما عمق یابد و در کنار بعد سرگرم کنندگی سینما ، به آثار مثبت گسترش پدیده سینما به مفهوم خاص کلمه تامل بیشتری صورت گیرد و به نقش آن در سلامت روانی جامعه ، اصلاح رفتارهای اجتماعی ، بسط علوم و دانش های روز ، ارتقای فرهنگ عمومی ، تقویت مولفه های هویت ملی ، تعدیل و تحکیم روابط و مناسبات بین نسلی و علائق خانوادگی و … بیشتر اندیشه شود ، قوام و غنای سینمای ایران تقویت خواهد شد . از این روی تبیین نقش و تکلیف نهادها و مجامع در قبال سینما ، قطعا زمانی بهترین و موثرترین نتیجه را در پی خواهد داشت که هر کنش و واکنش خود را در پرتو تصمیمات و راهبردهای مدیریت سینما سامان بخشد.
تجلی اراده ملی به عنوان یک مراسم نمادین ، مبین تعامل و همراهی ارگانهای اجتماعی با سینمای ایران و تقدیر و تحسین تلاش های خلاقانه سینماگران بوده و البته در جای خود مغتنم است . از یاد نبریم در یک دهه گذشته این اقدام به ظاهر ساده و شاید به تعبیر یک منتقد محترم خنک ! سرآغازی برای مشارکت و سرمایه گذاری بسیاری از مراکز دولتی ، عمومی و خصوصی برای تولید فیلم در اشکال مختلف بوده است.
اضافه کردن نظر