سعید رجبی فروتنما به این حقیقت معترفیم که " لولاک لما خلقت الافلاک "قبل از اینکه دنیا دنیا شود، تو بوده ای
دنیا برای تو افریده شده است و همه هستی طفیلی وجود نازنین توست.
پیش از این ابر و باد و مه و خورشید سر خوش به آن بودند که در منظومه وجود تو و با اقتدا به تو در مدار بندگی خالق خویش گردش می کنند.
نسیم در گوش برگ ها از کمالات تو زمزمه داشت و آفتاب هر صبح روشنی را از تو وام می گرفت
ماه خجل از این بود که روی زیبایت را به او متصف می کردند
آب از چشمه مهر تو زلال می شد
پیامبران پیش از تو همه نشانی گنجی را می دادند که مخفی بود که اگر سر می گشود همه عالم ذره ای در زیر عبای رحمتش بود
صبح پلک که گشودیم و به نماز ایستادیم در تشهد تکرار نام تو غوغایی را در دلمان رقم زد و وقتی پیام های شادباش اطرافیان را شنیدیم دریافتیم همه شیداییان پای کوبان از رحمت للعالمین می گویند.
می شنوی این همهمه نیست بانگ صلوات است که گوش عالم را پر کرده است
اضافه کردن نظر