سعید رجبی فروتنتحریم اسکار به پیشنهاد "رییس سازمان سینمایی" فرصتی را فراهم ساخت تا زودتر از مقامات دولتی و مسئول، تهیه کننده فیلم و کارگردان اثر،داوطلبانه و در عین اختیار و آزادی از ارسال فیلم " یه حبه قند" به اکادمی اسکار خودداری کند و موج تازه ای را علیه سازندگان فیلم موهن و حامیان آنها ایجاد کند.
کوتاهی مدیران حوزه هنری به عنوان سرمایه گذاران فیلم در برقراری ارتباط با سید رضا میرکریمی و آنچه که "معاون هنری حوزه هنری" در برنامه "هفت" از آن به ناهماهنگی یاد کرده است، سبب شد تا خبر تحریم اولین بار از زبان وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بیان گردد و موضعگیری در این باره شکل و شمایل دولتی و رسمی به خود گیرد. شاید گفته شود شتر سواری که دولا دولا نمی شود یا قائل به تحریم اسکار بوده ایم یا نبوده ایم. اگر عزم مان برای بخشیدن عطای اسکار به لقای آن جزم بوده است- که در واقعیت جز این نبوده است- فرقی نمی کند این تصمیم از زبان چه کسی و چه مقامی عنوان شود. "فاستقبو الخیرات" یا "السابقون السابقون اولئک المقربون".
در پاسخ به چنین نگاهی باید گفته شود؛ نفوذ و تاثیر کلام هنرمند به مراتب بیش از موضعگیری و واکنش دولتمردان است و بازتاب گسترده تری را به همراه دارد.
ظرافت این موضوع را هر کسی به خوبی درک نکند، اتفاقاً مدیران و مسئولان به درستی می دانند و بارها آن را آزموده اند. نمونه اخیر آن طلب همراهی و همکاری از هنرمندان برای کمک به زلزله زدگان آذربایجان شرقی بود که الحق با حضور و میدان داری هنرمندان سینما و تئاتر کمک های قابل ملاحظه ای جمع آوری شد. در موسم انتخابات هم به کرات دیده ایم که هر نامزد سعی می کند جمعی از ستارگان و هنرمندان محبوب خلق اله را به اردوی خود جذب کند تا از تصدق شهرت آنها آرای بیشتری در صندوق ها به نفع او ریخته شود.
راه دور نرویم. در میادین ورزشی بسیاری از ورزشکاران غیور ایرانی به دفعات از رقابت با ورزشکاران رژیم اشغالگر قدس سرباز زده اند و در داخل از این اقدام آنها تجلیل جانانه به عمل آمده است. تصور کنید اگر در انصراف از بازی و رقابت با حریف دولت جعلی اسراییل، مدیر تیم اعزامی یا وزیر ورزش سردمدار و جلودار می شدند آیا بازهم تاثیری مشابه خوداری داوطلبانه ورزشکار ایرانی برجا می نهاد؟ قطعاً جواب این سوال منفی است. زیرا در عرف سیاسی و دیپلماسی این اقدام را به پای کشمکش و تعارضات ایدئولوژیک دولت ها با یکدیگر می گذاشتند و ای بسا عده ای این اقدام را به باد انتقاد می گرفتند و اظهار می داشتند که با دخالت سیاست در ورزش، حق و حقوق و زحمات طاقت فرسای ورزشکار یا ورزشکاران پایمال شده است.
در ماجرای اخیر اسکار نیز متاسفانه پیشی گرفتن مسئولان از هنرمندان ذینفع -هر چند با نیات خیرخواهانه – نتوانست بازتاب گسترده ای را به بار آورد و اثر گذاری این تصمیم بخردانه را دو چندان سازد.
به نظر می رسد تقدیر و تشویق تهیه کننده و کارگردان فیلم "یه حبه قند" از سوی مقامات ارشد فرهنگی می تواند به رفع کدورت های احتمالی کمک کند و تیم هنرمندان فیلم را بر سر ذوق آورد تا بار دیگر از زبان آنان زشتی و پلشتی کار اهریمن صفتان در سوء استفاده از زبان فیلم و سینما مورد سرزنش و شماتت قرار گیرد.
اضافه کردن نظر