روزانه های سینمایی

به ما مخاطبان رحم کنید لطفا! به بهانه عرضه فیلم «پیلوت»

در سال های اخیر همزمان با شدت گرفتن مشکلات اقتصادی متاسفانه در بین سینماگران رقابت شدیدی برای پاشیدن رنگ سیاهی و تلخی بر روی موضوعات اجتماعی آغاز شده است و کسانی خود را برنده این ماراتن می بینند تا به شکل فجیع تر و آزاردهنده تری با اعصاب مخاطبان بازی کنند

از دیروز که فیلم سینمایی«پیلوت» سومین فیلم ابراهیم ابراهیمیان در نمایش خانگی عرضه شد، به این می‌اندیشیدم که چرا با وجود بازیگرانی مثل جواد عزتی و سعید آقاخانی، این فیلم از حیث فروش در پایین جدول اکران ۹۸ قرار گرفته و با شکست سنگین در نمایش عمومی روبرو شده است. تنها حدسی که برای این عدم استقبال می‌توانستم بزنم به خود فیلم، درونمایه و حال و هوای آن برمی‌گشت. به همین خاطر شب گذشته به عنوان مشترک یکی از سرویس‌های آنلاین فیلم درخواستی، به تماشای این اثر ۸۸ دقیقه‌ای نشستم. بی آنکه پایان فیلم را لو دهم شاید خلاصه قصه فیلم کافی باشد تا دلیل ناکامی فیلم تا حد زیادی دستگیرمان شود.

پسربچه‌ای چهار ساله در حین عمل جراحی قلب فوت می‌کند و جسد او در سردخانه بیمارستان گذاشته می‌شود تا تشریفات مربوط به ترخیص و در ادامه خاکسپاری او انجام شود. در فرایند کار اداری ترخیص، اختلاف بین پدر و مادر بچه فوت شده و مقرراتی که در این زمینه وجود دارد، دشواری‌هایی را رقم می‌زند و درگذشت تلخ کودک را به حاشیه می‌برد. زن و مرد که چند ماهی است متارکه کرده‌اند در این فاصله با یادآوری کدورت‌های گذشته از خجالت هم درمی‌آیند و ترخیص فرزندشان را دستاویز و وجه المصالحه‌ای برای تسویه حساب‌های گذشته قرار می‌دهند. مثلا زن و مرد هر کدام اصرار دارند فرزند را در شهر زادگاه خود دفن کنند و راضی به کوتاه آمدن هم نیستند. پدر مثلا به سوگ نشسته در یک بزنگاه اقدام به ربودن جنازه فرزندش می‌کند و طی تماسی شرط بازگرداندن فرزند را بخشش مهریه اعلام میکند.! زن و پدرش چاره ای ندارند جز آنکه با نوشتن و امضای یک نامه خواسته جنازه ربا! را تامین کنند. شاید همین مقدار کافی باشد تا دریابید تماشاگرانی که با صرف هزینه راهی سینماها شده‌اند تا سرگرم شوند و تفریح کنند با چه معجون تلخ و آزاردهنده‌ای روبرو شده‌اند و غمگسارانه شاهد چه رفتارهای غیرانسانی از پدر و مادری ایرانی و مسلمان بوده‌اند.

در سال‌های اخیر همزمان با شدت گرفتن مشکلات اقتصادی متاسفانه در بین سینماگران رقابت شدیدی برای پاشیدن رنگ سیاهی و تلخی بر روی موضوعات اجتماعی آغاز شده است و کسانی خود را برنده این ماراتن می‌بینند تا به شکل فجیع‌تر و آزاردهنده‌تری با اعصاب مخاطبان بازی کنند و گلادیاتور‌وار بینندگان زیادتری را در پای فیلم هایشان قبض روح کنند!

سینماگران عزیز به ما مخاطبان رحم کنید لطفا!

روزانه های سینمایی را در تلگرام دنبال کنید: cinemadailyir@

سعید رجبی فروتن

در کنار روزمرگی های معمول، این جا خودم و افکارم را ثبت می کنم. از فرهنگ و هنر تا سینما و نمایش خانگی... می توانید نوشته های من را در «روزانه های سینمایی» دنبال نمایید.

اضافه کردن نظر

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

مرا در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید