سعید رجبی فروتناین یاددداشت سخنی با« مسعود ده‌نمکی »به بهانه عرضه فیلم «زندانی‌ها» در نمایش‌خانگی است که ابتدای سال در سبد فیلم‌های نوروزی اکران شد اما چندان مورد استقبال قرار نگرفت.
این درست که بعد از «رسوایی» به صرافت گنجاندن پیام‌های اخلاقی در فیلم هایت افتادی و در «رسوایی۲ » این کار را به اوج رساندی و خواستی با پیر و مرادی که اکبر عبدی نقش او را بازی کرده‌بود، این همانی با مردان خدا کنی ایرادی هم نداره اما به تناسب پیچیدگی این موضوعات و بعد غیرمادی آنها نیاز هست تا روی فیلمنامه بیشتر کار شود تا ترجمان هنرمندانه این امور معنوی به درستی صورت بگیرد و وقوع امر خرق عادتی مثل معجزه باور پذیر جلوه کند. فاصله گرفتن از خط تولید« اخراجی‌ها» نقطه عطفی برای توست اما سختی کار زمانی بیشتر می‌شود که همان مخاطبان فیلم‌های تو در دهه گذشته، مشکل پسند شده و تغییر ذائقه داده‌اند و باید با ظرافت و خلاقیت بیشتری برای آنها قصه گفت.
استفاده عین‌به‌عین از پتانسیل‌هایی که بهنام تشکر، هومن برق نورد و هدایت هاشمی پیش از این در سریالهای تلویزیونی از خود به نمایش گذاشته‌اند، اگر چه تضمین‌کننده فروش حداقلی فیلم است اما گامی به جلو برای تو نیست اگر بخواهی ریل فیلمسازی‌ات را عوض کنی.
سینما به جز جلوه‌های ویژه تصویری که در «رسوایی ۲» و کمی هم در «زندانی‌ها» از آن بهره بردی به رغم همه جذابیت‌ها به تنهایی قادر نیست که خلاء و نقصان داستان ترا پر‌کند. از اسم فیلم برمیآید که بخواهی دنباله‌هایی برای آن بسازی و از شخصیت‌هایی که شالوده آنها را در این فیلم پی‌ریزی کرده‌ای، بازهم بهره ببری، کار خوبیه و ادامه بده جرات و جسارت تو به همه ثابت شده‌است اما اگر از اکران سرد فیلم اخیر چیزهایی دستگیرت شده، باید در ادامه روی شوخی‌های دم دستی و موقعیت‌های طنزی که ارجینال نیستند، حساب زیادی بازنکنی و در مقابل با استفاده از تخیل، این بار تو شخصیت‌های تازه‌ای را به سینما معرفی کنی تا میان‌مایگان دنباله روی تو شوند.
شاید آشتی با سینمای فانتزی و رویاساز بتواند ترا از چرخه‌ای که بدان دچار شده‌ای، نجات دهد و خدا را چه دیدی شاید فیلم‌هایت در سده پیش رو از جنس دیگری باشند و بیش از آنکه به فیلم‌های سرگرم کننده تلویزیونی تنه بزنند، وام دار سینمای خلاق و پرشکوه باشند.
اضافه کردن نظر