سعید رجبی فروتنفیلم نسبتا قدیمی «محمد مهدی عسگرپور» که نشان «ساخت‌ایران» را دارد اما در فرانسه و بازیگران اغلب خارجی تولید شده است، استثنایی برای قاعده فیلم های دهه نود است که از لوکیشن خارج از کشور و زنان مو بلوند برای منظورو مصارف دیگری بهره می برند که افتد دانی!
شاید به همین خاطر « هفت و پنج دقیقه» پس از سالها از محاق بدر آمده و بعد از عبور از دهلیز «هنر و تجربه» سر از شبکه نمایش خانگی درآورده است. نگاه عفیفانه و نجیب کارگردان به قصه سه زن مقیم فرانسه که دو نفر آنها مهاجر هستند و یکی از آنها پدر ایرانی دارد، جز آنکه نوع نگاه تبعیض آمیز دولت فرانسه را به مهاجران با ظرافت نشان می‌دهد، چالش‌های عام انسانی را در روابط انسان‌ها با یکدیگر مورد توجه قرار داده است. موضوعات عامی نظیر گسست نسل ها، مخاطرات محیطی برای جوانها در جوامع آزاد، خیانت های زن و شوهری و بیماری‌های صعب العلاج که دستمایه‌های سناریست برای خلق موقعیت‌های دراماتیک در فیلم«هفت و پنج دقیقه» است، مزیتی برای فیلم است که آن را کهنه نمی‌کند و گذر زمان ارزش آن را کاهش نمی‌دهد.
فارغ از اینکه حضور «رضا کیانیان» در این فیلم چقدر ضروری است، دیالوگی از او رو به معشوقه سابقش که اینک با عارضه سرطان روبرو شده است، در خاطره‌ها می‌ماند:
-همه یه ترکش تو بدنمون داریم اون کار خودش را میکنه و ما هم کار خودمون را چون زندگی چیزهای زیبایی داره واسه دیدن
« هفت و پنج دقیقه» هشتمین فیلم هنر و تجربه در سالجاری است که در سامانه‌های آنلاین ویدیویی قابل تماشاست.
اضافه کردن نظر