دو فیلمی که در پاییز به سبد نمایش خانگی رنگ و بوی تازه ای بخشیده اند، هر کدام ویژگی هایی دارند که در یادداشت زیر به آنها مختصراً اشاره کرده ام.
به دنیاآمدن
«محسن عبدالوهاب» کارش را بلد است و تجربههای مستمر به او آموختهاست که بر لایه رویی حوادث و کشمکشها متوقف نماند و برای عمق بخشیدن به اتفاقات موقعیتهای نمایشی مختلفی را برای آنها طراحی کند. اختلاف زن و شوهر برای بچهدار شدن موضوع تازهای در تولیدات نمایشی نیست اما آنچه که میتواند کاری را در خور توجه قرار دهد، پرداخت مناسب و واکنش شخصیتها به اقتضای خصلت و بینش ممتاز آنهاست. پری با بازی «الهام کردا» و فرهاد با نقش آفرینی«هدایت هاشمی» حکایت زوجی را روایت می کنند که بر سر به دنیا آمدن فرزند دوم با یکدیگر اختلاف دارند و هر یک برای اعلام موافقت و مخالفت خود دلایلی دارند. «به دنیا آمدن» فیلم ساده و قصهای سرراست و همه کس فهم دارد. البته بازی دو بازیگر توانا به چالش و عمق اختلاف نظر پری و فرهاد، زیبایی و جذابیت دو چندانی دادهاست. قصه «به دنیا آمدن» محصور در آموزههای ایدئولوژی خاصی نیست و فهم آن برای همه جوامع انسانی میسر است.
«رخشان بنیاعتماد » در باره این فیلم چنین نوشتهاست:
« ««به دنیا آمدن» روایت به ظاهر ساده و در عین حال بسیار عمیق از تردید ها و ترس های انسان معاصر از جهان پرخشونت و پر اضطراب کنونی است. درد آگاهی در برخورد با واقعیت های پیرامونی، بغض فرو خفته طیف وسیعی از طبقات میانی جامعه است. طیفی که به حقوق شهروندی و انسانی خود اشراف دارد و تناقضات و تضادهای ساختار اجتماعی را با استاندارد های حداقلی می شناسد. فشار اقتصادی را با سرخ کردن صورت خود به سیلی تحمل تاب می آورد. چگونگی تربیت فرزند برایش چشم انداز مشخصی دارد و بچه دارشدن برایش معنای صرف تولید مثل ندارد. به حرف بی ربط هرآن کس که دندان دهد نان دهد اعتقاد ندارد و جز خوردن و پس دادن، به چگونگی رشد و پرورش بچه خود فکر می کند و…»
پارادیس
فیلمی که یکبار برای اکران ممیزیهای زیادی را پذیرا میشود و بار دیگر قبل از توزیع گسترده در فضای مجازی و بر دیویدی، تن به حذفیات تازهای میدهد، بطور طبیعی حفرهها و چاله چولههای زیادی در روایت داستان آن به چشم میخورد و انصافا نباید همه نواقص را پای فیلمساز نوشت. با این همه«پارادیس»با طعم «جواد عزتی» و تیپ مانوسی که او ارائه میکند، خواستنی و دیدنی است. «عطشانی»در «پارادیس» خواستار مدارا و تسامح از ارباب قدرت است و از آنها میخواهد اقتضائات دوران جوانی را بهتر درک کنند و از سختگیریهای بیجا در قبال جوانان بپرهیزند. با اینکه قسمت عمده فیلم در کشوری غربی تصویر برداری شدهاست و اتفاقا دختری از طلبه فیلم دل میبرد، نه تنها فیلمساز مرعوب غرب نیست بلکه از حضور سه روحانی در یک سفر خارجی فرصتی برای تبلیغ اسلام و مواجهه آن با مکاتب فکری فراهم میسازد. زوج هنری«عزتی» و «مهران رجبی» مستعد آن هستند که در برابر دوربین هر کارگردانی، به خلق موقعیتهای خندهدار بپردازند و ای بسا کارگردان را به دنبال خود بکشانند اما عطشانی در دام مضحکه نمی افتد و اینگونهموقعیتها از حد یک چاشنی برای طعم دار کردن فیلم فراتر نمیروند.
نقطه ضعف بارز فیلم حضور یک نابازیگر بی استعداد در ترکیب سه نفرهای است که دو نفر آنها بازیگری را به شرحی که گفتهشد، شگرد دارند. این نابازیگر نقش طلبهای را بازی میکند که در زندگیاش فراز و نشیبهای زیادی دیدهمی شود اما قادر به اجرای درست حس و حال متفاوت و باور پذیر در لحظات خاص نیست. کاش یک بازیگر در کنار «عزتی»و «رجبی» ترکیب بهتری را رقم می زد.
سلام آقای فروتن عزیز، خوبین؟
با خبر شدم نماوا جزو اسپانسرهای تئاتر موزیکال مری پاپینز با بازی بهنوش طباطبایی،مهراوه شریفی نیا و … شده و بعد از اجرای این تئاتر که بزودی روی صحنه میره قراره فیلم این تئاتر رو هم در نماوا منتشر کنه
دو سوال برام ایجاد شده احتمالا شما جوابشو بدونین
سوال اولم اینه که آیا فیلم دو تئاتر موزیکال بینوایان و اولیورتوئیست که در سالهای اخیر به کارگردانی آقای پارسایی روی صحنه رفتن هم مثل مری پاپینز توسط نماوا منتشر خواهد شد؟
و سوال دومم اینکه آیا این فیلم های تئاتر با سانسور و ممیزی روبرو خواهند شد؟آخه دو تئاتر موزیکال بینوایان و اولیورتوئیست یادمه به خاطر بعضی آزادی هایی که درونشون وجود داشت با حاشیه و جنجال روبرو شده بودند خصوصا الان که سختگیری روی خانوم افشار زیاده و ایشون جزو نقش های اصلی تئاتر اولیور توئیست هستن
لطفا در صورت امکان پاسخ بدین آقای فروتن عزیز
سلام
از تصمیم نماوا بی خبرم
فیلم تئاترها مثل همه محصولات تصویری مورد بازبینی قرار می گیرند و در صورت لزوم اصلاحات به متقاضی ابلاغ می شود.