روزانه های سینمایی

«ژن خوک» در «تگزاس»

مشکل بزرگ «ژن خوک» درام و داستان تکراری و نخ نما شده آن است که از فرط تکرار در بیننده حالت وازدگی ایجاد می‌کند. اعتراض فیلمساز به فاصله‌های طبقاتی و شکاف شمال و جنوب، حرف تازه‌ای نیست

تازه ترین فیلم هایی که اخیرا در شبکه توزیع شده اند، هر دو از فیلم های اکران امسال هستند. «تگزاس۲» بعد از حاشیه های ایجاد شده برای «رحمان ۱۴۰۰» جایگزین آن شد که خیلی زود با فروش خیره کننده در رتبه دوم جدول فروش سال ۹۸ نشست. «ژن خوک» با فروشی نازل از فرصت استثنایی ایجاد شده دربهاریه سینمای ایران، سودی نبرد.

تگزاس ۲

در ادامه سنت دنباله‌سازی، «تگزاس۲» با فاصله کمی از «تگزاس۱» ساخته شد و آنطور که «اطیابی» ادعا کرده است، سری سازی این فیلم را تا قسمت پنجم می‌تواند تضمین کند. نسخه‌نمایش خانگی فیلم اندک حذفیاتی در قیاس با نسخه‌سینمایی آن دارد، با این حال یکی از سرپاترین و پربیننده‌ترین فیلم‌های شبکه در این هفته‌ها«تگزاس۲» است. مواد و مصالح لازم برای ساخت چنین فیلم‌هایی که مدتی است در سینمای‌ ایران روند رو به افزایش ‌داشته‌اند، عبارت است از: انتخاب یک کشور خارجی توریستی و گردش پذیر بعلاوه یک کاراکتر زن موبور و عاشق‌پیشه، موسیقی و رقص و نشان دادن مناسباتی که در اینجا ممنوع و تابو هستند ولی در جغرافیای خارجی داستان، نمایش آنها مباح هست.

زوج امتحان پس داده «سام درخشانی» و «پژمان جمشیدی»که اولین بار در تولیدات تلویزیونی یکدیگر را پیدا کرده‌اند، عینا در تولیدات سینمایی تکرار می‌شوند و انگاره‌های پیشین بیننده در باره آنها کمک زیادی به باور پذیری آنها می‌کند.

 

ژن خوک

موفقیت دو گانه «گشت ارشاد» «سهیلی» را مطمئن ساخته‌بود که فیلم های بعدی او هم با واکنش مثبت بیننده  روبرو می شود. نتیجه اکران نوروزی«ژن خوک» خلاف این ادعا را نشان داد و هیچ بعید نبود اگر فیلم در موسمی غیر از نوروز به نمایش در می‌آمد با شکست سنگینی ناگزیر از ترک سالن ها می‌شد.

مشکل بزرگ «ژن خوک» درام و داستان تکراری و نخ نما شده آن است که از فرط تکرار در بیننده حالت وازدگی ایجاد می‌کند. اعتراض فیلمساز به فاصله‌های طبقاتی و شکاف شمال و جنوب، حرف تازه‌ای نیست و «سهیلی» در فیلم های قبلی‌اش هم این مضمون را به دفعات تکرار کرده‌است. هر قدر در پرده اول ریتم اتفاقات تند و نفس گیر است،‌ در یک سوم پایانی کار از دست در رفته و کارگردان راضی به تمام کردن داستان نیست و اضافات زیادی را بر فیلم تحمیل می‌کند. ربع قرن از فیلمسازی «سعید سهیلی» گذشت و حالا دیگر او در فهرست بلند بالای فیلمسازان متوسط جاخوش کرده است و دیگر نباید به تماشای کاری غافلگیر کننده از او دل بست.

 

سعید رجبی فروتن

در کنار روزمرگی های معمول، این جا خودم و افکارم را ثبت می کنم. از فرهنگ و هنر تا سینما و نمایش خانگی... می توانید نوشته های من را در «روزانه های سینمایی» دنبال نمایید.

۴ comments

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

مرا در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید