سعید رجبی فروتنحواشی ناشی از خودسوزی تاسف بار «سحرخدایاری» هنوز ادامه دارد و افکار عمومی نیازمند روشنگری بیشتر در خصوص ابعاد این ماجراست در چنین روزهایی نمایندگان فیفا به تازگی وارد ایران شده اند تا پیگیر حضور زنان در استادیوم ها باشند و توصیه های موکد خود را به مسئولان فوتبال ایرانی بدهند.
درست در این بزنگاه فیلم «سهیل بیرقی» در شبکه نمایش خانگی رونمایی شده است تا بار دیگر مسائل مربوط به حضور زنان در عرصه های ورزشی در کانون توجهات قرار گیرد.
«عرق سرد» با الهام از یک ماجرای واقعی، داستان یک زن فوتسالیست است که در راه اعزام به مسابقات جهانی با مشکلاتی خانوادگی و بطور مشخص عدم رضایت همسرش روبرو می شود. این فیلم در نخستین نمایش های عمومی با واکنش های اعتراضی خانواده ای روبرو شد که مدعی بود داستان فیلم اشارات صریحی به آنها دارد. با این حال با جمع و جور شدن مشکلات و رفع سوء تفاهمات، فیلم با موفقیت به نمایش خود ادامه داد تا این بار چالش های حقوقی ناشی از اعزام زنان ورزشکار در قالب قصه ای پرتنش موضوع بحث و بررسی فعالان حقوقی قرار گیرد.
سینمای ایران با «عرق سرد» نشان می دهد که توانایی آن را دارد که بر تن پیچیده ترین چالش های اجتماعی رخت داستان بپوشاند و بدون پاک کردن صورت مسئله خواستار بازنگری و تامل و تدقیق در بحران های پدید آمده بشود. سازنده «عرق سرد» اگر چه ریاکاری در پوشش تدین را تخطئه می کند اما خود نیز نگرش جانبدارانه و صریحی به مطالبات زنان دارد و نمی خواهد با نگاه عمیق تر و بیطرفانه ای ابعاد موضوع مورد مناقشه یعنی قانون اخذ رضایت همسر در عزیمت زنان به خارج از کشور را به بوته نقد درآورد. به همین خاطر «عرق سرد» در سطح یک ملودرام زنانه متوقف می ماند و به تحریک احساسات اکتفا می کند.
اضافه کردن نظر