دست به دست شدن و در واقع بازنشر و forward مکرر پیام ها و فیلم هایی از جامعه شناسان سیاسی و یا اقتصاددانان با گرایش سیاسی در باره مهمترین چالش های سیاسی، اقتصادی و زیست محیطی ایران در بستر شبکه ها و پیام رسان های اجتماعی معنایی جز این ندارد که جای خالی چنین مباحث مهمی در رسانه های رسمی کشور بسیار خالی است. کاهش تیراژ مطبوعات جدی و رویگردانی مردم از رسانه های مکتوب و تک صدایی حاکم بر برنامه های صدا و سیما سبب شده است تا تلویزیون های ماهواره ای فارسی زبان بی عملی رسانه ملی را در زمینه طرح مباحث سیاسی اجتماعی از زبان و نگاه دگر اندیشان و کسانی که مخالفان ایدئولوژیک نظام هستند، مورد توجه قرار دهند و به نیاز مخاطبان اندیشه ورز در داخل تا حدی پاسخ دهند.
نگاهی به برنامه های بیست روز گذشته تلویزیون نشان داد که صدا و سیما تاکید زیادی بر رویکرد سرگرم کنندگی، گردشگری و تفننی دارد و تمایلی برای نمایش خصلت آگاهی بخشی خود جهت تعمیق شناخت مردم نسبت به مسائل اساسی کشور و مخاطرات پیش روی آن ندارد. ملتفت هستم که در بزنگاه تعطیلات تقریباً ۲۰ روزه! بطور طبیعی مردم طالب برنامه های اصطلاحاً فان و مفرح هستند اما چه کنیم که خارج از اراده ما هر اتفاق تلخ یا شیرینی در گوشه ای از این جهان بر سرنوشت همه ساکنانش مستقیم و غیرمستقیم تاثیر می گذارد. طی همین بیست روز شعله ور شدن جنگ سرد بین دول اروپایی و آمریکا با دولت روسیه به خاطر مسمومیت شیمیایی دو تبعه روس در انگلیس، رجز خوانی تندروهای کاخ سفید و همپیمانان عربی – اسرائیلی آمریکا علیه ایران، کمبود فاحش بارندگی در اقصی نقاط کشور، بالا رفتن بی حساب و کتاب قیمت ارز و طلا، ادامه تاراج فیلم های ایرانی در تلویزیون های سارق ماهواره ای، ادامه سریال کشته شدن صدها نفر در مسلخ جاده های بین شهری، حرکت تخت گاز حکام سعودی در جاده سکولاریسم و پشت پازدن به بسیاری از منهیات و قیودات شرعی و باز کردن دروازه های کشور به سوی صنایع مولد سرگرمی و از جمله شرکت های ساخت سینما، قوت گرفتن فیلتر تلگرام و جایگزین کردن نمونه های بومی، تشدید مبارزه مردم فلسطین علیه اشغالگران به رغم به رسمیت شناختن رژیم جعلی اسرائیل از سوی شاهزاده سعودی و … توجه بسیاری از مردم را به خود جلب کردند و در غیاب روزنامه های کشور و درغلطیدن صدا و سیما به برنامه های صرفاً سرگرم کننده، روزنه های اطلاع رسانی به روی مردم از سوی رسانه های رسمی بسته بود و جمعیت باسواد و روشنفکر دلخوش به پیگیری تحلیل های ارائه شده در کانال اختصاصی اندیشمندان داخلی در شبکه های اجتماعی و بعضاً تلویزیون های ماهواره ای بودند.
جای این پرسش است، چرا در حالیکه دهها حزب، گروه، جمعیت و انجمن از مراجع رسمی کشور مجوز فعالیت دریافت کرده اند، اتاق فکر رسانه انحصاری کشور، علاقه ای ندارد تا سلسله موضوعاتی را برای گفتگوهای چالشی و روشنگرانه در بین نمایندگان گروه های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی شناسنامه دار کشور طراحی و پیشنهاد کند تا به دنبال آن رویکردهای آگاهی بخش صدا و سیما برای همگرایی بین اقشار مردم، اقوام، مذاهب و ادیان محتلف حول منافع ملی تقویت گردد و دیوار اعتماد بین مردم و مجموعه حاکمیت ترمیم و مستحکم گردد. همین اتفاقات بیست روز گذشته که فقط به بخشی از آنها اشاره شد، دستمایه خوبی بود تا صدا وسیما در شکل و قالب های جذابی برنامه هایی را ترتیب دهد و با پرهیز از کارشناسان تکراری خود، نمایندگان احزاب و جمعیت های وفادار به قانون اساسی را به ایراد صحبت و بحث و گفتگو پیرامون مسائل روز و ضرورت آگاه ساختن مردم به استودیوهای برنامه سازی خود دعوت کند و ظرفیت های کارشناسی نیروی انسانی کشور را در همه طیف های سیاسی ، مذهبی و قومی به نمایش بگذارد.
نمی توان منکر این شد که به دلیل افزونی مشکلات و چالش های اقتصادی و اجتماعی و پیچیده تر شدن آنها، آستانه تحمل اقشاری از مردم مرتباً در حال کاهش است و گاه با وقوع خطاهایی ناخواسته و یا ناشیانه، دلیل و بهانه برای اعتراضات و تجمعاتی نظیر آنچه که در شهرهای عرب نشین خوزستان طی هفته گذشته رخ داد، فراهم می شود. به همین خاطر چاره ای باقی نمی ماند که صدا و سیما و تریبون های رسمی با هدف اتحاد و همبستگی همه جریانات موثر، زمینه را برای تشریک مساعی و گفتگو بین شخصیت ها و احزاب گوناگون فراهم کنند و شعار والای «ایران برای همه ایرانیان» را عملاً اثبات نمایند.
امروزه عمق و دامنه مسائل اجتماعی به مراتب با اهمیت تر از اتفاقاتی مثل افزایش شمار تماشاگران فیلم های نوروزی سینماها و یا برنامه های نوروزی صدا و سیماست. همسویی سه قوه برای ریشه کردن فساد و بی عدالتی، کوتاه کردن دست انحصارات کارتل های شبه دولتی ، همراه ساختن مردم برای اقدامات بنیادین در عرصه اقتصاد و مصرف انرژی، رفتار صادقانه مسئولان برای ترجیح کالای ایرانی بر نمونه خارجی، تعدیل نگرش های بدبینانه به جذب سرمایه های خارجی، از جمله اقداماتی هستند که با پشتوانه مطبوعات آزاد قابل پیگیری و تحقق هستند.
اضافه کردن نظر