دکتر حسین مسافر آستانه در گفتگویی با این روزنامه به بحث در باره سرقت اینترنتی محصولات سینمایی کشور در داخل و خارج پرداخته است که ذیلاً اهم سخنان وی به نقل از آن روزنامه نقل می گردد. “روزانه های سینمایی” پیش از این به دفعات استفاده از کلمه “قاچاق” را در باره سرقت هایی که از محصولات شبکه صورت می گیرد، نارسا دانسته بود. در این مصاحبه مدیر عامل موسسه رسانه های تصویری بارها از کلمه سی دی نام برده است که بطور قطع منظور ایشان دی وی دی فیلم های ایرانی و خارجی است.:
-مهمترین مورد، قاچاق در فضای مجازی است. قاچاق در فضای مجازی بیداد میکند. یعنی دزدی آشکار در فضای مجازی روی سایتهایی که رسما مجوز دارند آنقدر زیاد است که باید دست مردم را بوسید که همین تعداد سیدی را هم رغبتکرده و خریداری میکنند.
– فیلمی در روز دوم اکرانش، بهراحتی از طریق سایتهای مجاز با مجوز دولت قابلیت دانلودکردن دارد، در اینحالت، چه رغبتی ایجاد میشود که مردم به سینما بروند یا منتظر شوند سیدی این فیلم وارد بخش خانگی شود؟
-اساسا امروز نوع مبارزه با قاچاق دیگر شبیه گذشته نیست. آن زمان تکثیر سیدی و پخش آن در کل کشور از طریق غیررسمی بود که تولیدکنندگان و انبارهای قاچاق را شناسایی میکردند که تیم ضربتی خوبی وارد عمل میشد و یکی از دورههای درخشانش مبارزه با قاچاق همان دوره بود. متاسفانه در چهارسال گذشته دولت قبل، نمیدانم به چه دلیل این ستاد به بدنه وزارت ارشاد منتقل شد. در بدنه وزارت ارشاد دیگر فعالیت رسمی ادامه پیدا نکرد و بیشتر حالت دبیرخانه داشت.
-در دوره قبلی نیروی انتظامی، قوه قضاییه، نمایندگان ما در سراسر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی دستبهدست هم دادند و مراکز را شناسایی میکردند و قاچاق به حداقل رسید. نسخه فروش هر سیدی به بیش از چندمیلیون رسیده بود. البته الان آن ستاد بسیار لازم و ضروری است اما کافی نیست. ولی برای آن زمان کافی بود.
– منتها الان فضای قاچاق دیگر فضای تولید و تکثیر سیدی غیرمجاز نیست. فضاهای غیرمجازی اینترنت بزرگترین ضربه را میزنند، به طوری که جنس قاچاق به نیروی قاچاقچی هم نیاز ندارد!
-به نظرم در این مورد مشکل قانونگذاری داریم؛ یعنی قانونی برای این کار وجود ندارد. البته الان خوشبختانه فضاهای مجازی مقداری مشمول قانون شدهاند وگرنه مدتها از سایتها و فضاهای مجازی قابلیت پیگیری نداشتیم. الان پلیس فتا تشکیل شده و تا حدی برای این امر تدابیری اندیشیدهاند. اما به طور کل بحث کپیرایت و قانون به رسمیتشناختن حقوق رایت مطرح است. البته این مساله فقط در حوزه فیلم نیست و در همه حوزهها مطرح است.
-ه. چون همه کسانی که سرمایهگذاری میکنند در این میان متضرر میشوند و احساس امنیت هم نمیکنند و ضررهای خودشان را هم از دولت مطالبه میکنند که این خود مشکل بزرگتری است که پیشبینی نشده است و روی دوش دولت اضافه میشود.
-خوشبختانه آیات عظام در این مورد فتواهایی دادند و ما هم باید برای گرفتن فتواهای جدیدتر اقدام کنیم و روی آنها مانور دهیم. مردم ما واقعا مردمی هستند که اگر این آگاهی را داشته باشند و باور کنند که کارشان کمک به قاچاقچیان است، این کار را نمیکنند. خود مردم بهترین عامل برای دفع قاچاق هستند.
-به نظرم هر مدیری در هر پستی و در هر جایی که قرار دارد، باید در این امر دست در دست هم بگذارد. مهمتر از همه، شهرداریها هستند. شهرداریها به جهت داشتن ظرفیت تبلیغی بالا در سطح شهرها باید بخشی از این ظرفیت را به این امر خیر و انسان دوستانه اختصاص دهند و مدام به دنبال اجارهدادن بیلبوردهایشان به مراکز تجاری نباشند. این امر کاری صواب است که باید بهعنوان اولویت کار فرهنگی برعهده هر کسی که ظرفیت تبلیغی خوبی در این زمینه دارد قرار بگیرد. مردم همهجانبه نیاز به این اطلاعات دارند.
– تلویزیون نقش بسیار مهمی در مبارزه با قاچاق دارد. تلویزیون در کنار این همه تبلیغات تجاری باید جایی را برای مبارزه با قاچاق کالاهای هنری اختصاص دهد و مردم را به نخریدن آثار قاچاق تشویق کند. اما عملیات ضربتی از جانب پلیس باید جای خودش را داشته باشد.
اضافه کردن نظر