ابراهیم داروغهزاده: از روزی که در سال ۱۳۸۵ برای اولین بار نسخه دی وی دی فیلم سینمایی میم مثل مادر با تیراژ صد و پنجاه هزار نسخه و با قیمت ۱۰۰۰ تؤمان توسط موسسه رسانه های تصویری به شکل گسترده توزیع شد و در حقیقت بازار شبکه نمایش خانگی به شکل جدید شکل گرفت؛ تا الان که گردش مالی شبکه نمایش خانگی چندین برابر گردش مالی سینما شده، کمتر از یک دهه میگذرد.
تا قبل از آن دی وی دی به شکل اجاره در اختیار مخاطیان قرار میگرفت و تیراژ تکثیر فیلمها حدود ۵ هزار نسخه بود. جای بسی خوشبختی است که هم اکنون بخش خصوصی شبکه نمایش خانگی به حدی توانمند و فعال شده است که بسیاری از سینماگران برجسته کشور ترجیح میدهند حتی برای این شبکه سریال بسازند و مستقیم با مردم داد و ستد مالی داشته باشند. تعداد بسیار زیادی فیلم ویدئویی برای این بازار ساخته میشود با یک رابطه مالی میان فیلمساز و مخاطب و حامیان مالی بدون حمایت دولت.
حداکثر کمکی که از دولت میخواهند امنیت سرمایه گذاری است، آن هم با مبارزه با کپی غیر قانونی فیلمها.
این جادوی حضور مردم است. آن جا که دولت با دستکاری، قواعد بازی را بر هم نمیزند و من بسیار افتخار میکنم به این که روزی جزئی کوچک از این بنیان گذاری مبارک و میمون بودم.
به نقل از کافه سینما
اضافه کردن نظر