“جا ب جا” جای خالی فیلم های کمدی ویدیویی را در روزهای اخیر به خوبی پرکرد. “جا ب جا” نه فقط به اعتبار کمیک بودن آن و حضور بازیگران نام آشنایی همچون اکبر عبدی و مهران رجبی بلکه از نظر کیفیت هم پهلو به پهلوی تولیدات مشابه برای شبکه ویدیویی می زند.
مواد لازم برای ساخت آثاری از این دست در سینما و ویدیوی ایران معمولاً بعد از انکه حضور یکی دو کمدین شناخته شده در پروژه قطعی شد، چندان دشوار نیست. سرهم کردن داستانی که برای باورپذیر کردن آن خیلی نباید در قید منطق و توالی معقول رخدادها بود. در قصه “جا ب جا” دو جبهه رفته سابق تصادفاً فردی را به جای دوست شهید یا مفقود خود اشتباه گرفته و درصدد استفاده ابزاری از او برمی آیند. فرد مورد نظر هم با لاپوشانی و وسوسه درونی به روی مبارک خود نمی آورد و خود را به جای رزمنده جا می زند. دستگاه و مرجع مسئولی هم وجود ندارد که پرده از اشتباه آن دو نفر بردارد و فرد دروغگو را رسوا سازد. خانواده رزمنده واقعی هم از محیط داستان حذف شده اند و منسوبانی هم که حضور دارند، مجال واکنش در برابر چنین اتفاقی از آنها سلب شده است.
سرانجام دختر رزمنده قلابی دست به کار شده و حقایق را افشا می کند و پدر هم تحت تاثیر کار دخترش و کمی هم وجدان درد، دست از نمایش دروغین خود برمی دارد.
فیلم تقلید ناقص و نصفه و نیمه ای از مارمولک و دهها فیلم ایرانی و خارجی مشابهی است که در همه آنها موقعیت نمایشی “یکی به جای دیگری” اساس داستان پردازی قرار گرفته است. ۵۶ امین فیلم ایرانی تلاش مشترک هنرنمای پارسیان و پارس ویدیوست.
اضافه کردن نظر