روزانه های سینمایی
حکایت خانه به دوشان

حکایت خانه به دوشان

در اصل دبیر آموزش و پرورش شهر بود اما با استعدادی که داشت با دوربین های سوپر هشت آنموقع و سپس دوربین های ویدیویی فیلم هایی زیادی را بر اساس خاطرات و مشاهداتش در مدارس روستایی و شهری ساخت و رونقی را به جشنواره های استانی و منطقه ای سینمای جوان در دهه های شصت و هفتاد بخشید . کسب جوایز متعدد از او چهره ای بنام ساخت . پیشنهاد ایجاد رشته های تصویربرداری و عکاسی در هنرستان کار و دانش را که داد به اعتبار سوابق و صلاحیت هایش مورد موافقت قرار گرفت . شاگردانش بعدها جذب سیمای استان شدند و عده ای هم بصورت آزاد به خدمات تصویربرداری و عکاسی روی آوردند . بااین همه وقتی از بی مهری های ادارات دولتی بخش فرهنگ کارد به استخوانش رسید ، در تعطیلات نوروزی امسال برای همیشه به تهران کوچ کرد تا قصه مهاجرت هنرمندان شهر و استان به پایتخت ، این بار به روایت او تکرار و بازخوانی شود .  

شمس اله دایی زاده فیلمساز اراکی که پای ثابت بسیاری از ادوار جشنواره های فیلم رشد بود ، حالا با سرسختی و همتی که در او سراغ دارم ، می خواهد در تهران همه چیز را از نو شروع کند . او مثل سایر هنرمندان کوچ کرده در این سالها نیک میداند دیگر در زادگاهش کسی از او سراغی نخواهد گرفت و به تجاربش برای رونق و پویایی ساحت فرهنگی شهر وقعی نمی نهد . تجربه نشان داده است ، عمر کوتاه خدمتی مدیران و گرفتاری اغلب آنها در  روزمرگی ها مجالی را برایشان فراهم نمی سازد تا به زوایای پنهان فرهنگ و چهره های به ظاهر گمنام آن بیاندیشند . ای کاش این گروه از مدیران می دانستند که نباید فقط چشم شان را به اعتبارات و بودجه های استانی و ملی بدوزند و از کنار سرمایه های کم نظیر انسانی به راحتی عبور کنند . البته از گذشته تا کنون برای چهره های فرهنگی و هنری استانها ، محیط بزرگ و فراخی چون تهران ، تداوم رشد و بالندگی آنها را بیش از پیش تضمین کرده است و در واقع این عده چیزی را از دست نداده اند و متاسفانه خسارت اصلی بیشتر متوجه شهر و استان مبدا مهاجرت شده است . به نظرم برای جلو گیری از این خسارت بزرگ مادی و معنوی می توان به حفظ ارتباط این افراد شاخص با محل و مبدا مهاجرت اندیشه کرد تا بتوان از خدمات و توانایی های آنها بهره برد . مدیران فرهنگی استانها باید بدانند به مدد این سرمایه ها قادر خواهند بود ، رشد و ارتقای فرهنگی استان را سرعت و عمق ببخشند و در دورانی که دولتمردان روی خوشی به احوالات فرهنگ نشان داده اند ، از تسهیلات پیش بینی شده به بهترین نحو ممکن سود ببرند .

 شما خوشبین هستید ؟

سعید رجبی فروتن

در کنار روزمرگی های معمول، این جا خودم و افکارم را ثبت می کنم. از فرهنگ و هنر تا سینما و نمایش خانگی... می توانید نوشته های من را در «روزانه های سینمایی» دنبال نمایید.

اضافه کردن نظر

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

مرا در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید