روزانه های سینمایی
دردم نگفته به زطبیبان مدعی

دردم نگفته به زطبیبان مدعی

با تماشای فیلم های تلخ "عبدالرضا کاهانی" دیگر فیلمی مثل "میگرن" خیلی غافلگیر کننده نیست. هر قدر رفتار مازوخیستی شخصیت فیلم های کاهانی و ابزورد بودن آنها بیینده را آزار می دهد، اما خانم مانلی شجاعی فرد با احساسات رقیقه زنانه اش سر و ته قصه را آنطور که خودش دوست دارد به هم می آورد و کلاف مشکلات شخصی آدمها را باز می کند.

باید خوش بین باشیم که زن مترجم با روی خوش نشان دادن به ازدواج، وسواس های فکری اش درمان می شود و او با فراغت بیشتری می تواند مسائل دوران بلوغ جنسی دخترش را درک کند. پسر جوان آپارتمان، آماده ازدواج با دختری می شود که مادرش برای او زیر سر گذاشته است. در اینصورت او از فشارهای جنسی خواهد رهید و چشمان بی تابش در زل زدن به نوامیس مردم قدری آرام می گیرند.

زن دیگر مجتمع با یادداشتی که برای شوهر سرخوشش می گذارد به او فرصتی می دهد تا بین او و بچه اشان و یا آوارگی در غربت یکی را انتخاب کند.

"میگرن" با همه محدودیت های قانونی و عرفی که سازنده آن برای بیان مشکلات زنان بی سرپرست و یا بد سرپرست در جامعه شهری ما با آن مواجه هست، گلیمش را خوب از آب بیرون کشیده است. اگر باور نمی کنید محدودیت خلاقیت می آورد، توصیه می کنم حتماً با "میگرن" و دردهایی که او به بیننده منتقل می کند، همراه شوید. گیرم که قدری هوش و ذکاوت برای فهم و دریافت بیان استعاری و یا مبهم پاره ای از مسائل و مشکلات جنسی شخصیت های فیلم لازم باشد.

معتقدم اگر بازیگران این اثر اجتماعی از تئاتر به سینما نیامده بودند، شاید در تحلیل نقش و ارائه آن دچار مشکل می شدند و یا حداقل به این زیبایی نمی توانستند نقش شخصیت هایی را ایفا کنند که هر کدام با نوعی روان پریشی وکژرفتاری پنهانی دست و پنجه نرم می کنند

فیلم هایی شبیه به "میگرن" حتی اگر بصورت سطحی پایان خوش و امیدوار کننده ای نداشته باشند، نباید به سیاه نمایی متصف شوند. "میگرن" و فیلم هایی شبیه به آن در سال های گذشته کوشیدند تا نشان دهند جامعه ای که با بلیه ای مثل بیکاری و تورم روبروست، ازدواج جوانهایش به تاخیر می افتد، سگ دو زدن های مردهای نان آور برای رفاه و آسایش خانواد ها در منجلاب تورم لجام گسیخته راه به جایی نمی برد و آنان را در پی سراب راهی کشورهای دیگر می کند غافل از انکه از چاله به چاه می افتند. آیا انتخابات اخیر هم  پیامی جز این برای اولیای جامعه داشت؟!

فیلم پانزدهم شبکه را از نمایندگی های پخش محصولات "پرتو آبی" طلب کنید. 

سعید رجبی فروتن

در کنار روزمرگی های معمول، این جا خودم و افکارم را ثبت می کنم. از فرهنگ و هنر تا سینما و نمایش خانگی... می توانید نوشته های من را در «روزانه های سینمایی» دنبال نمایید.

۲ comments

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

  • درود بر شما آقای فروتن….فیلم خوبی است میگرن……واما یک سوال فیلم های گدایان تهران – دزدان خیابان جردن و رسوایی پروانه گرفتند یا نه؟

    تشکر فروان

    •  دغدغه ای بابت صدور پروانه نداشته باشید از بین فیلم های عرضه شده، عناوین مورد علاقه را ببینید تا به مرور دیگر آثار هم از راه برسند. سلام بر شما

مرا در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید