سعید رجبی فروتنکاهش و ریزش تماشاگران سینما از ابتدای سالجاری توجه و نگرانی بسیاری از مسئولان فرهنگی و صاحب نظران را به دنبال داشته است. در این بین عده ای معتقدند، اگر فیلم های پر مخاطب در سال های اخیر را استثنا کنیم، دلایل روند نزولی حضور تماشاگران سینما را، باید در یک دهه گذشته جستجو کنیم.
آنچه که موضوع این یادداشت می باشد، طرح این موضوع است که آیا ریزش مخاطبان سینما به معنی رویش تماشاگران در شبکه نمایش خانگی است. آیا به هر نسبت که از بینندگان فیلم در سالن ها کاسته شود، به همان نسبت تقاضا برای خرید نسخه ویدیویی فیلم های ایرانی افزوده می شود؟
علیرغم اینکه در اقدامی بی سابقه در بهار امسال، ۱۴ فیلم سینمایی ایرانی در شبکه توزیع شد، آمار غیر رسمی گویای افزایش تیراژ فیلم ها نیست و کمتر فیلمی حد و نصاب ۵۰۰۰۰۰ نسخه را پشت سر گذاشته است.
به عبارتی همانطور که دلایل متعددی برای تحلیل کاهش تماشاگران سینماها وجود دارد و نباید بد سلیقگی در چینش فیلم های نوروزی را علت العلل مسائل امروز سینمای ایران دانست، افت و خیز اقبال مخاطب به شبکه ویدیویی هم به متغیرهای گوناگونی بستگی دارد و نباید اتفاقاتی مثل کوچ ستاره ها و برنامه سازان از تلویزیون به شبکه ما را به اشتباه بیاندازد و تصور شود برنده این معرکه نمایش خانگی است و بس.!
اگر چه با تردید می توان نسبت معناداری بین عدم حضور مردم در سالن های سینما و خرید ویدیو پیدا کرد و یا حداقل در تحلیل رکود سینما، وزن زیادی را به این پارامتر بخشید اما از سوی دیگر می توان ادعا کرد که هر قدر تمایل مردم به سینما و تماشای فیلم بیشتر شود و شور و اشتیاق عمومی برای دنبال کردن تازه های سینمای ایران فزونی یابد، آنگاه تاثیرات این جو روانی و اجتماعی در شبکه ویدیویی نیز قابل مشاهده خواهد بود. در اینصورت کسانی که فیلم ایرانی یکی از دلمشغولی هایشان گردد، چنانچه نتوانند فیلمی را در سینما ببینند، به انتظار عرضه نسخه ویدیویی آن می نشینند و رونق نسبی شبکه را باعث می شوند. تیراژ نسبتاً خوب ویدیوی فیلم های پر فروش در اکران، موید این واقعیت است. بدبن ترتیب باید نگران روزی بود که عادت فیلم دیدن آنهم از نوع سینمایی ایرانی، ترک شود و برای مردم علاقمند، دیدن یا ندیدن فیلم در هر شکل و فرمتی علی السویه شود.
دور نیست روزی که اگر تدبیری برای اشتی مردم با سالن ها اندیشیده نشود، پس لرزه های آن دامن ویدیو را هم بگیرد و کاهش تیراژ فیلم ها در کنار ضایعه تکثیر غیر قانونی فیلم ها، سبب ورشکستگی موسسات ویدیو رسانه گردد و شرایط بیش از هر چیز نه برای میدان داری رسانه های داخلی بلکه برای مهمانان ناخوانده ای چون ماهواره و فیلم های زیر زمینی فراهم گردد.
جناب فروتن عزیز
امیدوارم با سانسور فیلمها که در چند مدت اخیر بسیار چشمگیر بوده باعث ریزش مخاطب شبکه ویدئویی نشوید.