سعید رجبی فروتناز آنجا که شبکه های تلویزیونی آخرین زنجیره نمایش عمومی یک فیلم می باشند، تهیه کنندگان هنگام فروش رایت ویدیویی فیلم هایشان ملزم هستند، مدت مشخصی پس از عرضه فیلم در شبکه نمایش خانگی، با تلویزیون وارد گفتگو شوند و اگر بخت یارشان بود پخش تلویزیونی آن را بفروشند. روالی که در همه دنیا مرسوم است. از گذشته تا حال متاسفانه در مواردی تهیه کنندگان پیمان شکنی کرده و بر خلاف معاهدات خود با ویدیو رسانه ها، مرتکب تخلف شده اند. این عده یا مدت مورد اشاره در قرارداد را رعایت نکرده اند و یا از اساس قید عرضه اثر در شبکه ویدیویی را زده اند و مستقیما" …
فیلم را روانه آنتن تلویزیون کرده اند. اینگونه مواقع در خوش بینانه ترین حالت، تهیه کننده که احتمالا" به سود نسبتا" خوبی از رهگذر فروش زود هنگام فیلم به تلویزیون دست یافته است، تلاش می کند به لطایف الحیل، دارنده ی حقوق ویدیویی فیلم را راضی کند. اما آنچه که جبران آن دشوار است و ممکن است به یک هنجار غیر اخلاقی در شبکه تبدیل شود؛ نقض مکرر مفاد قراردادها و بی اعتبار شدن چنین توافقاتی است. از سوی دیگر نمایش فیلمی در تلویزیون -قبل از عرضه آن در شبکه – مخاطبان شبکه را برای همیشه از تماشای نسخه ویدیویی فیلم محروم می سازد زیرا در اینصورت فیلم دیگر در شبکه عرضه نمی شود. به این ترتیب زمان و انرژی زیادی که صرف صدور پروانه نمایش خانگی فیلم می شود، یکسره به هدر می رود و آثار روانی خوبی را در مجموع برای دست اندرکاران شبکه و مخاطبانش باقی نمی نهد. اگر فرهنگ عذر خواهی در بین ما رواج داشت، در اینگونه مواقع تهیه کننده فیلم و موسسه ویدیو رسانه ای که احتمالا" رضایتش جلب شده است،! می توانند با پوزش رسمی از مخاطب دلجویی کنند. این جماعت اگر کرم داشته باشند، می توانند به جبران تصمیمی که برای شبکه هزینه ساز بوده است، نسخه دی وی دی فیلم را با اضافات و ضمایم جذاب – ولو در تیراژ محدود- در شبکه عرضه کنند و به نوعی رفتار احترام آمیزی به مخاطب نشان دهند.
این مقدمه چینی برای آن بود که یادآور شوم شب گذشته – چهارم خرداد – فیلم سینمایی کودک و فرشته اثر نسبتا" شاخص سینمای دفاع مقدس – در ژانر کودک و نوجوان- از شبکه اول سینما پخش شد و کمک کرد تا دست تلویزیون در سالروز حماسه آزاد سازی خرمشهر خالی نباشد. این فیلم با دریافت پروانه نمایش خانگی در اواخر سال گذشته، با پیش بینی های صورت گرفته در آینده نزدیک به شبکه عرضه می شد.
اینک که شبکه ویدیویی همزمان با عرضه ده فیلم سینمایی ایرانی جدید در حد فاصل دو میلاد حضرت زهرا-س- و امام علی-ع- شاهد نمایش زود هنگام یک فیلم در رسانه ملی به قیمت از دست دادن امتیاز نمایش آن برای اولین بار است، انتظار دارد به نحو موثری این همراهی با پاسخ مناسب از سوی سیما روبرو گردد. اگر به فرض محال روزی نسخه ایده آل ویدیویی همین فیلم بخواهد در شبکه عرضه شود، تلویزیون حاضر است در عوض کمک و آبروداری امروز شبکه ویدیویی، پوشش تبلیغی لازم را برای عرضه آن بدهد؟
هل جزاء الاحسان الا الاحسان؟
اضافه کردن نظر