در حالیکه به نظر میرسید با واگذاری نظارت بر سریالهای نمایش خانگی به صداوسیما، پرونده شائبه ترویج ولنگاری و تهاجم فرهنگی به دلیل ضعف عملکردی وزارت ارشاد(سازمان سینمایی)یکسره مختومه شود و دلواپسان به کارهای مهمتر ملک و مملکت بپردازند، اما ظاهراً هنوز مراد حاصل نشده است و دغدغه جدی در زمینه کیفیت مجموعههای نمایشی وجود دارد و منتقدان نمیتوانند به سادگی از کنار آن عبور کنند.
اظهارت اخیر وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی که احتمالا ناظر بر انتقاد جدی پارهای از محافل نسبت به محتوای سریالهای عرضه شده از سوی سکوهای نمایشی است، گویای این واقعیت است که چالشهای ناشی از کثرت سلایق و دیدگاهها مانع از آن میشود که اجماع و وحدت نظر در امر نظارت حاصل شود. (اینجا)
اگر تا دیروز شبکههای مختلف صداوسیما و بازوهای آنها در سایر نهادهای حکومتی، سیاه نمایی کارنامه نظارتی دولت را در دستور کار خود قرار داده بودند و از نظارت بر محتواهای منتشر شده در سکوها ابراز نارضایتی میکردند، به مصداق گهی زین به پشت و گهی پشت به زین اینک نوبت به دولتمردان رسیده است که بگویند:«شبکه نمایش خانگی جزو سینماست و ما هم نسبت به آن انتقادات جدی داریم و باید تنظیمگری شود. آنها تبلیغات خیابانی هم دارند. ما نمیتوانیم نسبت به خشونت، تزلزل ارزشهای خانوادگی و… بیتوجه باشیم، گرچه خانواده ایرانی از منظر ارتباطات خانوادگی و استحکام در دنیا بینظیر است اما در شبکه نمایش خانگی به چه شکلی به نمایش گذاشته میشود»
دلنگرانی وزیر ارشاد از کم و کیف تولیدات سکوهای برخط نمایشی نشان از آن دارد که حضور نمایندگانی از آن وزارتخانه آنهم در سطح معاون و مدیرعامل و مدیرکل، وافی به مقصود نبوده است و احتمالا باید در ساختار موجود و البته در چارچوب مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی تجدیدنظر اساسی شود.
بدیهی است مادام که نظر وزارت ارشاد در زمینه چگونگی نظارت بر سریالها و سایر برنامههای سرگرم کننده پلتفرمها تامین نشود، تعریض و انتقاداتی از این دست ادامه یافته و حداقل خاصیت آن است که مانع از میدانداری تندروها و مخالفان بالفطرهای است که اساسا به فعالیت جایی غیر از تلویزیون در زمینه تولید سریال اعتقاد ندارند.
نشانی روزانههای سینمایی در تلگرام: t.me/cinemadailyir
اضافه کردن نظر