معاون جدید ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی در نخستین گفتگوی رسانهای خود درباره اختلاف ارشاد و صداوسیما بر سر شبکه نمایش خانگی تأکید دارد که نظارت بر این حوزه باید فرادستگاهی باشد.
خبرگزاری مهر – گروه هنر- زهرا منصوری: معاونت ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی از کلیدیترین ارکان این سازمان است که در چند سال اخیر به یکی از خبرسازترین معاونتهای سازمان سینمایی تبدیل شده است، تعیین تکلیف و چالش بر سر فیلمهای توقیف شده و یا فیلمهای مجوز گرفته برای اکران، از مهمترین کارهایی است که در این چند ساله توسط سکانداران این معاونت رقم خورده و نام آن را در صدر اخبار قرار داده است.
هفته پیش و در حالی که چند ماهی بیشتر به پایان دولت باقی نمانده است، اعلام شد که سازمان صداوسیما با تمدید ماموریت سید محمدمهدی طباطبایینژاد معاون سابق ارزشیابی و نظارت در سازمان سینمایی موافقت نکرده و به همین ترتیب حسین انتظامی رییس سازمان سینمایی در حکمی سعید رجبی فروتن را به این سمت منصوب کرد.
رجبیفروتن از مدیران بیحاشیه اما مطلع در حوزه مسائل سینمایی است که دست به قلم دارد و در تمام دوران حضور در سمتهای مختلف دولتی، همواره در مقام یک کارشناس، آنچه از رصد فضای حاکم برای سینمای ایران بهویژه در حوزه «نمایش خانگی» به ذهنش رسیده را نوشته و در فضای مجازی و یا مکتوب، با علاقمندان به اشتراک گذاشته است. همین ویژگی هم احتمالاً باعث شد انتصاب او به این سمت حساس و چالشبرانگیز، برخلاف اخلافش، حرف و حدیثهای چندانی به همراه نداشته باشد و معدل واکنشها نسبت به آن در محافل سینمایی مثبت باشد.
سعید رجبی فروتن برای نخستین گفتگوی رسانهای خود در مقام «معاون ارزشیابی و نظارت سینما» ملاحظاتی داشت و یکی از مهمترین آنها این بود که ترجیح داد به سنت عادت همیشگیاش در طرح مکتوب دیدگاههایش، سوالات ما را هم بهصورت مکتوب پاسخ دهد تا شاید در نخستین گام، ناخواسته اظهارنظری شفاهی برایش حاشیهساز نشود.
آنچه در ادامه میخوانید پاسخ مشروح و مکتوب سعید رجبی فروتن به سوالات خبرنگار مهر است. پاسخهایی که در کنار آشنایی با مواضع صریح و دیدگاههای معاون تازه، میتوان از لابهلای آن متوجه یک تغییر در حوزه خبرهای مرتبط با «نظارت و ارزشیابی سینما» هم شد؛ دیگر خبری از موضعگیریهای مصداقی و غالباً جنجالی معاون پیشین نیست و این را احتمالاً باید یک رویکرد کلان برای مدیریت این حوزه در اندک ماههای باقیمانده از عمر دولت دوازدهم محسوب کنیم.
ادامه گفتگو را به این آدرس بخوانید.
سلام
جناب فروتن از شما خواهش میکنم مساعدت کنید فیلم (صد سال به این سالها) و(گزارش یک جشن) برای اکران ازاد بشه این فیلمها ب چه دلایلی باید ۱۲ سال توقیف بمونه درحالی ک یکی بهترین فیلمهای تاریخ ایرانه خواهش میکنم ترتیب اثر بدهید
حتما اعضای شوراهای وقت دلیلی برای کارشان داشته اند و بدون منطق و حجت این کار را نکرده اند. باید بررسی کنم ممکن است با تصمیم و صلاحدید دیگر مراجع قانونی این اقدام صورت گرفته باشد.
با سلام مجدد و عرض تبریک و آرزوی موفقیت و سلامت برای شما در پست جدید .
غرض از مزاحمت ، راستش چند روزی است یک ایده به ذهن بنده رسیده و الان به نظرم رسید اگر آن را با شما مطرح کنم شاید بد نباشد .
یادتان هست چند سال پیش موج سریال های تاریخی کره ایی چه هیجانی ایجاد کرده بود و خیلی ها ایراد می گرفتند چرا ایران نمی تواند چنین سریال هایی بسازد؟ تازه همزمان سریال های ترکی مثل حریم سلطان هم بودند که بیشتر دل منتقدان را می سوزاندند . آن موج فروکش کرد اما خبری از سریال های تاریخی مشابه ایرانی نشد!
آن زمان بنده چند جایی گفتم می شود سریالی با حال و هوای مشابه درباره سال های آخر حکومت ساسانی ساخت . حتی یک بار در رسانه ها گفته شد که یک نفر فیلمنامه اش را هم نوشته است ، اما هیچ خبری نشد و می شود حدس زد چرا؟!
حالا ایده جدیدی که به ذهن بنده رسیده مشکلات کمتری نسبت به ایده قبلی دارد و اگر اهل فن همت کنند می شود از آن سریال تاریخی مهیج و پر فراز و نشیبی ساخت که کمتر با ایرادات حاشیه ایی مواجه شود! اسمش را هم گذاشته ام “منصورنامه ” ، هرکس هم همت کند نوش جانش بنده هیچ ادعایی ندارم چون اصلاً سوژه اورژینال و خلق الساعه ایی نیست که کسی نتواند با مطالعه دو تا کتاب تاریخ آن را کشف کند!
منصور نامه داستان زندگی شاه منصور مظفری است ، آخرین سلطان از سلسله پهلوانان آل مظفر . شاه منصور فرزند شاه مظفر و نوه امیر مبارزالدین مظفری بود . پدرش شاه مظفر فرزند ارشد امیر بود اما در زمان حیات پدرش درگذشت و به همین دلیل پس از امیر نامدار اما تندخوی مظفری حکومت به شاه شجاع دلاور و نرم خو رسید . شاه شجاع با اینکه بارها با شورش شاه یحیی (حاکم یزد و برادر بزرگتر شاه منصور) مواجه شد به منصور اعتماد کامل داشت و او را به حکومت شوشتر فرستاد . پس از فوت شاه شجاع فرزندش سلطان زین العابدین حکومت آل مظفر را به دست گرفت اما برخلاف پدرش حاکمی ضعیف و سست اراده بود و زمانی که تیمور لنگ به قلمرو آل مظفر هجوم آورد گریخت و پیش شاه منصور رفت و تیمور شاه یحیی را به حکومت آل مظفر منصوب نمود . بعد از رفتن تیمور از ایران ، شاه منصور سلطان زین العابدین را در شوشتر زندانی کرد و خودش به جنگ برادرش رفت و او را شکست داد و حاکم بر آل مظفر شد اما تلاش های وی برای برقراری اتحاد بین شاهزادگان آل مظفر و ایجاد ارتشی قوی برای جنگ با تیمور به جایی نرسید و زمانی که دوباره تیمور به فارس آمد با لشکری که یک دهم لشکر تیمور بود به جنگ او رفت و تا زدن شمشیر بر کلاه خود امیر هم پیش رفت اما در نهایت مغلوب و کشته شد و تیمور به تلافی ضربتی که خورده بود تمام شاهزادگان آل مظفر را از دم تیغ گذراند .