عرضه همزمان دو فیلم از گروه هنر و تجربه در اینترنت و نمایش خانگی این واقعیت را آشکار می سازد که فیلم های این گروه هر قدر در اکران مهجور واقع می شوند و تماشاگران آنها از چند هزار نفر تجاوز نمی کند، اما انتشار آنها در دو مدیوم نمایش خانگی و نمایش آنلاین، این فرصت را برایشان فراهم می سازد تا با شمار بیشتری از بینندگان مواجه گردند و رضایت خاطر بیشتری برای تیم سازنده پدید آید.
از کدام فیلم ها حرف می زنیم؟
طی یکی دو روز گذشته فیلم اپیزودیک «فردا» بر بستر اینترنت بارگذاری شد و از معدود فیلم های این گروه است که فاقد نسخه فیزیکی است و فقط در سامانه های آنلاین ویدیویی قابل مشاهده است. قصه های این فیلم برگرفته از مثنوی مولوی است و از این حیث اثر قابل احترامی به شمار می رود.
ساخته مشترک و اول «مهدی پاکدل» و «ایمان افشاریان»، «حول محور یک تصادف شکل می گیرد . تصادفی که هر سه داستان را درگیر خود می کند . «فردا» روایتگر ۴۸ ساعت از زندگی افرادی است که هر یک به گونه ای با مرگ دست به گریبانند . یکی از مرگ می گریزد ، دیگری با مرگ بر سر طمع می جنگد و آن یکی مرگ را به هیچ شکلی باور نمی کند . تم مرگ در هر سه حکایت وجود دارد و نگاه شرقی به مرگ در فیلم «فردا» به چشم می خورد . روایت مادری که فرزندش را سال پیش از دست داده و نمی تواند آن را باور کند ، جوانی که هنگام فرار از کشور دوستش را به قتل رسانده نمی تواند با آن کنار بیاید و مردی که برای فرار از مرگ در جنگل گم شده است اما نمی تواند از آن فرار کند .»(به نقل از پرتال آسمونی)
فیلم دوم ۱۰ سال بعد از ساخت، در نمایش خانگی و اینترنت عرضه شده است. اولین فیلم کارگردان هنری ساز سینما «مجید برزگر» با نام «فصل باران های موسمی» تصادفاً با توزیع فیلم دیگری از او با نام «پرویز» همزمان شده است. با این ترتیب از سه گانه «برزگر» فقط «یک شهروند معمولی» باقی می ماند تا پرونده این فیلم ها بسته شود و کارگردان از فیلم های تازه اش در آینده رونمایی کند.
«متن وقوع حوادث «فصل بارانهای موسمی» مانند دو فیلم بعدی برزگر شهرکهای اقماری پیرامون شهر است. شهرکها راهحلهایی از سوی ناچاری برای اسکان طبقه متوسط شهری هستند. اما این خانههای متراکم و در کنار هم چیدهشده به کاربرد خانه برای زندگی و عطوفت تبدیل نمیشوند و تنها سرپناهی برای خوابیدن و خوردن و پوشیده شدن هستند. … قهرمان این داستان، همچون قهرمانان دیگر فیلمهای برزگر لقمههای دهان پرترس و افسرده جامعهای هستند که امکان تربیت اعضایش برای زندگی سالم را ندارد. او آنها را ترسو و افسرده و پرخاشگر راهی سرنوشتی میکند که در آن باید ماهی عافیت را از دهان نهنگ روزگار با خشونت بیرون کشید. بدون شک این بازی سخت بازنده و قربانی فراوان خواهد داشت. قهرمانان فیلمهای برزگر قربانیان بازی ترس و شهرند.»(اکبری مینا، ۱۳۹۵، ماهنامه هنر و تجربه)
اضافه کردن نظر