سریال «ساخت ایران» به کارگردانی امیر حسین لطیفی طبق اعلام روابط عمومی این پروژه از امروز ـ سه شنبه ـ در شبکهی نمایش خانگی توزیع میشود؛ سرویس تلویزیون ایسنا به همین بهانه، گفتوگویی را با خشایار الوند ـ نویسندهی این سریال ـ انجام داده است. الوند در این گفتوگو «ساخت ایران» را یک استاندارد در نمایش خانگی دانسته و معتقد است دو سریال قبلی شبکه نمایش خانگی یعنی «قهوه تلخ» و «قلب یخی» استانداردهای لازم در ارتباط با مخاطب را رعایت نکردهاند.
خشایار الوند در ابتدای این گفتوگو دربارهی همکاری با سریال «ساخت ایران» به خبرنگار ایسنا گفت: مدتی که از تعطیلی «قهوه تلخ» گذشت و از آن خبری نشد، طرحی از آقای پروین حسینی به نام «ساخت ایران» به دستم رسید. برای پخش آن هم به تلویزیون و هم به شبکه نمایش خانگی فکر کردیم. بعد از تعطیلی «قهوه تلخ» با تهیهکنندههای آن صحبت کردم که اگر فکر میکنید تولید به این زودیها راه نمیافتد و ما بیکاریم سراغ این کار بروم و دوباره برگردم که در نهایت، این اتفاق افتاد.
الوند دربارهی حضور پیمان قاسمخانی به عنوان مشاور این پروژه توضیح داد: پیمان قاسمخانی از قسمت چهارم به بعد به ما ملحق شد. من چهار قسمت اول را به تنهایی نوشتم. من و پیمان قاسمخانی سالها از زمان «برره» و «مرد هزار چهره»، «کمربندها …» و «باغ مظفر»، با هم همکاری داشتیم. در حقیقت ما یک تیم بودیم که از «مرد دو هزار چهره» از هم جدا شدیم.
این نویسندهی سریالهای طنز ادامه داد: وقتی «ساخت ایران» کلید خورد، تصویربرداری با چهار قسمت شروع شد. رساندن متن به کاری که در حال تصویربرداری است سخت بود؛ بخش اعظم کار هم در خارج از کشور میگذرد و این که یک گروه به خارج بروند و متن در تهران نوشته شود و بخواهد در پاریس یا هر جای دیگری اجرا شود شرایط خاصی است. در این زمان پیشنهاد شد که یک نفر به نوشتن سیناپسها کمک کند که من هم استقبال کردم و با پیمان قاسمخانی تماس گرفتم. او هم سیناپسها را خواند و خوشش آمد. ما هفتهای یک بار قصه را با هم چک میکردیم.
نویسنده «ساخت ایران» دربارهی فضای این سریال، گفت: این کار، یک طنز موقعیت است و فانتزیای که در آن وجود دارد، نسبت به دیگر کارهای آقای مدیری کمتر است. در «ساخت ایران» فضا واقعیتر است؛ آدمها رئال هستند و به غیر از یک اتفاق مرکزی که گرهی داستان است، سعی شده بقیهی کار کمدی موقعیت باشد و فانتزیاش زیاد و دور از ذهن نباشد و با تماشاگر ارتباط برقرار کند، در عین حال کمدی شیرینی باشد و از هر امکانی برای خنده گرفتن استفاده نکند.
الوند افزود: سعی شده موقعیتها جذاب باشد و از خصوصیات فردی، تکیه کلام، نقص عضو، کارهای عجیب و غریب برای خنداندن پرهیز کنیم؛ آدمهای داستان در موقعیتهایی قرار گیرند که کمدی و طنز در آنها باشد. خود ما مثلا فانتزیهای عجیب و غریبی مثل «قهوه تلخ» را کار میکردیم که زمان و مکان و همه چیز به نفع کمدی شکسته شده بود اما «ساخت ایران» در زمان معاصر، با خصوصیتهای همین جامعه اتفاق میافتد تا باورپذیر باشد.
او در مقایسهی «ساخت ایران» با طنزی مثل «ساختمان پزشکان»، گفت: چنین کارهای ۹۰ شبی با این گونه کارها فرق میکند. کارهای ۹۰ شبی معمولا در دکور ساخته میشود؛ فضا و روابط آدمها معرفی میشود و داستانها و روابطی در آن فضا اتفاق میافتد، اما «ساخت ایران» یک داستان ادامهدار است که خط سیر کلاسیکی دارد و ربطی به کارهایی به شکل «ساختمان پزشکان» ندارد.
خشایار الوند، در بخش دیگری از گفتوگویش با ایسنا دربارهی توزیع «ساخت ایران» در شبکه نمایش خانگی گفت: برایم جالب است که تهیهکنندگان ریسک این کار را پذیرفتهاند که کاری را ارائه دهند که با سرمایهی بخش خصوصی است و ۷۰ درصدش در خارج از کشور اتفاق میافتد. سه قسمت این کار در ایران و ۱۳ قسمت آن در خارج از کشور است.
او ادامه داد: به نظرم «ساخت ایران» جزو اولین تلاشهایی است که میتواند به رسانهی نمایش خانگی تشخص و ویژگی بدهد. دو کاری که پیش از این در نمایش خانگی عرضه شده، یعنی هم «قلب یخی» و هم «قهوه تلخ»، از نظر تولید، توزیع و ارتباط با مخاطب، استانداردها را رعایت نکرده بودند؛ وقفههایی در «قهوه تلخ» افتاد و «قلب یخی» با تاخیر عرضه میشد.
خشایار الوند در پایان تاکید کرد: امیدوارم این کار، سرانجام خوبی داشته باشد و خیلی تر و تمیز توزیع و تولید شود. اگر این کار موفق شود و به شکل استاندارد و تر و تمیز به پایان برسد، راهگشا خواهد بود که رسانه نمایش خانگی بتواند بخشی از اوقات فراغت مردم را با تشخص پر کند و به سبد خانوار مردم برود. کد خبر ۳۱۵
اضافه کردن نظر