سعید رجبی فروتنچرا ویلایی ها فیلم خوبی است
خانم «منیر قیدی» در مقام کارگردان و ساخت اولین فیلم سینمایی خود دست روی موضوعی زنانه گذاشته است و تا حد زیادی از عهده مخاطرات و احساسات درونی کاراکترهای زن برآمده است.
موضوع فیلم بکر است و برای اولین بار دلشوره ها و مصیبت های زنانی که همسرانشان در خطوط مقدم نبرد هستند، را به نمایش گذاشته است. پس از تجربه موفق مرحوم «رسول ملاقلی پور» در فیلم سینمایی«هیوا»، دو فیلمساز زن یزدی «نرگس آبیار» با فیلم «شیار ۱۴۳» و حالا «منیر قیدی» زیبایی صبر و بردباری زنان را در پشت جبهه به تصویر کشیده اند.
سکانس های به یادماندنی فیلم عبارتند از: پناه بردن زنان به سنگر و جان پناه عمومی در اولین حمله هواپیماهای متجاوز، شستشوی لباس های غرق به خون مجروحان و شهدا در رختشویخانه بیمارستان در پشت جبهه توسط زنان و نیز معراج الشهدای جنگ که در طراحی این صحنه ها دقت و انرژی زیادی صرف شده است.
بر خلاف نظر هیات داوران جشنواره فیلم فجر، بازی «پریناز ایزدیار» بر ایفای نقشی که خانم «ثریا قاسمی» همواره آن را شگرد داشته است، می چربد و «ایزد یار» این بار در نقشی ظاهر شده است که پیشتر آن را تجربه نکرده بود.
در طراحی و پرداخت شخصیت ها به گونه ای عمل شده است تا در طیف خاکستری دیده شوند و به همین خاطر اغلب آنها باور پذیر جلوه می کنند.
«ویلایی» بر خلاف سینما در شبکه نمایش خانگی و تلویزیون بهتر دیده خواهد شد و بازتاب متفاوتی را به خود خواهد دید.
اضافه کردن نظر