روزانه های سینمایی

آیا نقض کپی رایت برای سریال ها ضرر است؟

در دهه های گذشته صنعت هالیوود و رسانه ها تأثیر بسیاری بر شکل گیری فرهنگ جهانی داشته اند و شاید بتوان گفت که روندهای جهانی را هدایت کرده اند. فیلم، سینما، موسیقی، مد، همه و همه بر زندگی روزمره مردم سراسر دنیا تاثیر گذاشته است. فیلم، سریال و موسیقی کالاهای فرهنگی هستند و هر انسانی نیازمند کالای فرهنگی. طبیعتا در جهانی که با توسعه اینترنت و زیرساخت های ارتباطی، یکپارچه تر از هر زمانی است؛ انتقال کالای فرهنگی نیز آسان تر از گذشته شده است.

این کالاها مستقل از زادگاه خود، انتظارات و استانداردهای مخاطبان در هر جا زمانی را را شکل می دهند. مثلا تلویزیون در حال انجام دادن کاری است که سال ها پیش سینما و به خصوص هالیوود موفق به انجام آن شده است! ایجاد بازار در هر جای دنیا! فرقی ندارد نیویورک، خاورمیانه متلاطم، شمال آفریقا یا جزیره ای دور افتاده در اقیانوس آرام. همان گونه که عموم علاقه مندان به سینما «جیمز باند» و «جنگ ستارگان» و … را می شناسند، «بازی تاج و تخت» را نیز خواهند شناخت.

حالا نقض کپی رایت چه نقشی در بازاریابی محصولات فرهنگی دارد؟ بگذارید با یک مثال برایتان روشن کنیم. بر اساس آمار، در فصل پنجم  «بازی تاج و تخت»  5 قسمت اول فصل پنجم تنها در ۲۴ ساعت ابتدایی پس از پخش بیش از ۱ میلیون بار دانلود غیرقانونی شدند. این میزان دانلود غیر قانونی یعنی ۴۵ میلیون دلار زیان! یعنی هزینه ای معادل تولید ۴ یا ۵ قسمت این سریال تنها در ۲۴ ساعت از دست رفته است.

جالب است که در بین نقض کنندگان کپی رایت، کاربران از کشورهای متنوعی حضور دارند. با تحلیل مقاله های مختلف می توان به وضوح این نکته را دید که بخش عمده ای از این دانلودهای غیرقانونی اصولا از سوی کاربران کشورهایی رخ داده که شامل بازار هدف سازندگان و توزیع کنندگان این سریال نیستند. این یعنی علاوه بر اینکه سریال همواره به میزان سود پیش بینی شده خود دست یافته است، زیان وارد شده هم در جایی به این سریال وارد شده که اصلا به بازار آن فکر نشده است. مثلا دانلود کاربران از کشورهایی مانند چین، روسیه، و بسیاری از کشورهای خاور میانه و آفریقا که کمتر در بازار هدف شبکه های توزیع مانند «نتفلیکس» قرار دارند، نمی تواند زیان تلقی شود.

 در حقیقت دانلودهای غیر قانونی بستر مناسبی برای بازاریابی این محصولات در کشورهایی که بازار هدف نیستند را فراهم می آورد. سیر توسعه شتابان شبکه های توزیع مانند «نتفلیکس» نشان از آمادگی پذیرش کشورها برای دیدن محصولات این شبکه دارد. این شبکه امروزه در ۱۷۰ کشور حضور دارد؛ در هر جای دنیا طرفداران هر سریالی، حتی آنان که تا به حال هزینه ای برای تماشای سریال محبوب خود پرداخت نکرده اند، منتظرند تا شامل خدمات نتفلیکس شوند. در این دانلود غیرقانونی سبب شده است تا با توسعه بازار هدف شبکه های توزیع، مشترکین بدون هیچ هزینه ای برای بازاریابی جذب نتفلیکس شوند و یا حداقل با پرداخت مبلغ اشتراک ادامه سریال هایی که پیش از این به صورت غیرقانونی دیده اند را ببینند.

در گزارش های پیشین به موفقیت «Iflix» در ۱۷ کشور اشاره شد. این شبکه توزیع محصولات شناخته شده صنعت تلویزیون را در کشورهایی که «نتفلیکس» نفوذ مناسبی در آنها ندارد بر عهده دارد. استارتاپی در مالزی که هیچ هزینه ای برای تبلیغ محصولات خود انجام نداده است. ۵ میلیون کاربر تنها در ۲ سال پس از شروع فعالیت یک استارتاپ، حاصل کدام بازاریابی است؟ برخی از کشورهای تحت پوشش «Iflix» شامل معاهدات جهانی کپی رایت نیستند و ۱۷ درصد از دانلودهای غیرقانونی «بازی تاج و تخت» نیز در این کشورها صورت گرفته (البته تنها کشورهایی که از VPN برای تغییر IP خود استفاده نکردند؛ اگر کشورهایی مثل ایران را که برای دانلود از VPN استفاده می کنند، به آن بیافزاییم، آمار بیشتر خواهد بود). پس می توان نتیجه گرفت که موفقیت این شبکه شاید به نقض کپی رایت نیز مرتبط است؛ مخاطبانی که با سریال ها و تولیدات غربی کاملا آشنا هستند و اگر بستر دیدن قانونی آن با هزینه مناسب فراهم شود، قطعا به تماشای قانونی آن می نشینند.

منبع: iptvguide.ir(با تلخیص)

 

سعید رجبی فروتن

در کنار روزمرگی های معمول، این جا خودم و افکارم را ثبت می کنم. از فرهنگ و هنر تا سینما و نمایش خانگی... می توانید نوشته های من را در «روزانه های سینمایی» دنبال نمایید.

اضافه کردن نظر

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

مرا در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید