سعید رجبی فروتنتوضیح: این یادداشت به قلم نگارنده در روزنامه سینما شماره ۹۶ به چاپ رسیده است. در سایت نسخه کامل یادداشت را می خوانید:
اینطور که کارشناسان اعلام می کنند با لغو تحریم ها و اجرایی شدن برنامه موسوم به برجام و نیز آغاز فصل تازه ای در همکاری های سیاسی- اقتصادی ایران با کشورهای صنعتی جهان، زمینه بهبود وضع اقتصادی و جذب سرمایه خارجی در زیرساخت های صنعتی کشور فراهم می شود. این عده خوشبین هستند که در میان مدت با تدبیر مسئولان امر بار دیگر سرمایه ها و حجم عظیم نقدینگی سرگردان به بازارها و عرصه های مولد و غیر تورم زا هدایت شود و با محو تدریجی رکود تورمی، فضای کسب و کار رونق تازه ای را تجربه کند.
بر این اساس دور از انتظار نیست که با بهبود معیشت مردم و توانمند شدن طبقه متوسط، بار دیگر تقاضا برای خرید کالای فرهنگی ایجاد شود و مصرف کنندگان به تماشای تولیدات تلویزیون های رایگان داخلی و خارجی اکتفا نکنند. آرزوی محالی نیست که با هم افزایی عزم و سرمایه دولت و ملت برای پیشبرد و توسعه همه جانبه کشور، تیراژ کتاب، نشریات و دیگر محصولات فرهنگی افزایش یافته و ضریب اشغال سالن های سینما، تئاتر و موسیقی ارتقا یابد.
صنعت نمایش خانگی در ایران طی سال های دشوار تحریم یعنی از سال ۹۰ تاکنون در زمینه نقل و انتقال بانکی برای تامین و خرید ماده خام پلی کربنات و قطعات یدکی دستگاه های تکثیر با مشکلات عدیده ای روبرو بوده است اما خوشبختانه با شکیبایی و تحمل هزینه های مترتبه، چرخ این صنعت هیچگاه از حرکت بازنماند. همچنین طی ۲۲ سال گذشته علیرغم اینکه ایران به کنوانسیون کپی رایت نپیوسته است، موسسات ویدیو رسانه به جز مقاطعی، در اقدامی اخلاقی رایت نمایش خانگی اغلب آثار خارجی را خریداری کرده و آنها را به شکل آبرومندانه ای دوبله و توزیع کرده اند. این عده می توانستند همانند بعضی از موسسات دولتی و غیر دولتی در عرصه نشر دیجیتال، موسیقی، کتاب، نرم افزار، گیم، عکس و انواع جراید بدون صرف هزینه برای خرید رایت، کسب و کار پر رونقی را برای خود دست و پا کنند اما ترجیح دادند برای اینکه ناشر انحصاری عناوین مورد نظر باشند، (به درخواست دولت ها)حقوق مالکانه آثار خارجی را ابتیاع نمایند. البته در این میان از گذشته تا حال کمپانی های میجر هالیوودی- به جز مواردی استثنایی و از طریق واسطه ها- از واگذاری رایت فیلم هایشان به خریداران ایرانی امتناع کرده و یا شرایط را آنقدر سخت و دشوار ساختند که عملاً خرید عناوین قابل نمایش در ایران را ناممکن کردند. تجربه یکسال گذشته هم نشان داد که منع موسسات ویدیو رسانه از توزیع بعضی از عناوین میجر غیر قابل خرید، جدا از محسنات آن، فربهی هیولای قاچاق، شبکه های زیر زمینی فیلم های خارجی و بعضاً آلودگی شبکه رسمی توزیع محصولات نمایش خانگی را در پی دارد. عارضه ای که شائبه نفوذ آشکار فرهنگ و هژمونی غرب را بدون عبور از لابرینت های ممیزی تشدید می کند.
در آینده فارغ از انکه دیوار بی اعتمادی بین ایران و آمریکا کوتاه یا بلند شود، کمپانی های میجر می توانند با تفویض اختیارات لازم به نمایندگان منطقه ای خود، انعطاف بیشتری به خرج دهند تا بهره برداری رسمی از عناوین قابل نمایش در ایران را برای متقاضیان مجاز فراهم کنند. البته در هر صورت خریداران ایرانی به اقتضای شرایط فرهنگی کشور ناگزیر از اعمال ممیزی های غیرمتعارف –در مقایسه با سایر کشورها- بر فیلم های خارجی هستند. لذا فروشندگان باید علاوه بر اعتماد به ناشران ویدیویی برای تکثیر محصول به تیراژ مورد توافق، حق طرف ایرانی را برای ممیزی متفاوت فیلم های خریداری شده به رسمیت بشناسند.!
در شرایطی که شبکه های سابقاً زیر زمینی! هیچ مانع و رادعی را در برابر خود نمی بینند و به محض بارگذاری عناوین پر فروش در اینترنت، اقدام به دوبله و زیر نویس آنها می کنند، کمپانی های میجر می توانند روی درآمد حداقلی از ناشران مجاز ایرانی حساب باز کنند.
هشتمین جشنواره وبلاگی افتخار زرین سینمای ایران آغاز شد …
یک مقاله ی ورزشی :
به نظر بنده باید نه آنقدر بگوئیم تیم ژاپن خوب است نه آنقدر بگوئیم تیم کره جنوبی خیلی خوب است . این تیم ها هم وقتی نام ایران می آید می ترسند ! قدرت حمله و دفاعی ایران در فوتبال وصف نشدنی است ، اما دلیل ناکامی اصلی گل نزدن به حریف مقابل تمرکز نداشتن و نداشتن هوش و ذکاوت در همان لحظه است . یک بازیکن خلاق ابتدا موقعیت فراهم می کند یا با تغییر مکان بازی ، زمین را باز می کند و سپس با خلاقیت خود و دیگر تیم به گل می رسد . ایران در مقابل ژاپن هم خوب بازی کرد ولی نتوانست گل بزند ، باید فراموش نکنیم برای پیروزی دفاع و حمله کافی نیست ! بلکه یک یا دو بازیکن خلاق می تواند سرنوشت بازی را تغییر دهد .
برخی مسؤولان درباره ی آینده ی تیم ملی سخن می گویند ، خب این آینده که میگن پس کی میرسه ؟؟؟؟!! اصلا تنها نا امیدی همه ی ملت درباره ی این حرف “” آینده “” است .
آینده به نظر بنده شدنی نیست ؛آینده با آرزو محقق نمی شود ؛ آینده با گفتن عمل نکردن محقق نمی شود ؛ آینده با حرف و حدیث محیا نمی شود ؛ آینده هم اکنون است ، پس چرا ژاپن از آینده سخن نمی گوید با آنکه کشورش همواره در مجامع بین المللی در سطح قاره کهن ( آسیا ) می درخشد .
نویسنده : فواد محمدی ؛ به امید روزی که همه ی مشکلات حل بشود .
با عرض سلام مجدد .
اول خواستم تعطیل شدن یکی از شبکه های ماهواره ای رقیب که صبح تا شب فیلم پخش می کرد ، را به همت بچه های وزارت اطلاعات تبریک بگویم!
دوم ، خواهش می کنم از همین حالا به فکر دوران پساشهرزاد باشید! بنده از حالا عزا گرفته ام ، اگر قرار باشد بعد از تمام شدن شهرزاد دوباره بازار نمایش خانگی به رکود قبل از آن برگردد ، خیلی از ما سی دی فروش ها و کلوپی ها دچار افسردگی خواهیم شد!!!
انشاالله که کار و کاسبیت رونق داشته باشه ،الان چه جوریاست وضعیت ؟؟چنتا می فروشی چنتا کرایه می دی ؟؟ نسبت به شاهگوش بهتره یا بدتر ؟؟
هنوز به پای اون بنده خدایی که ۴ ساعت می آید پله های مجتمع مان را تمیز می کند و ۴۰ هزار تومان می گیرد و صبح تا شب هم سه-چهار جا می رود نمی رسد!!! اما شکر خدا بهتر از قبل شده و ما هم که جوان های نسل شیرخشک هستیم و عرضه تی کشیدن نداریم که حسودیمان شود!!!
آمار فروش خوشبختانه همچنان سیر صعودی دارد . قسمت ۱۴ را ۱۷ عدد آوردم ، سه تا گذاشتم برای کرایه و بقیه را که فروختم ۵ تای دیگر آوردم و باز هم تمام شده و برای فردا هم که قسمت ۱۵ می آید ۳ تای دیگر می آورم . قسمت های قبل تر را هم همینطور خورده-خورده می فروشم و دوباره یکی-یکی و دوتا-دوتا می آورم . در مورد کرایه حساب کردم بیشتر از سه تا صرف نمی کند بگذارم ، دوشنبه-سه شنبه ها خیلی مراجعه می کنند و وقتی نداشته باشم شاکی می شوند! حتی سعی کردم نوبت بندی کنم اما کسی هم که پنجشنبه نوبت گرفته باز دوشنبه-سه شنبه سر می زند ببیند فرجی می شود یا نه؟! به نظر دامادمان باید به تعداد افراد مراجعه کننده در دو روز اول رایت بزنم ، اما کار باید حساب و کتاب داشته باشد . آمدیم و ۱۰-۱۲ رایت زدم از روی شهرزاد ۱۵ و همه را دوشنبه-سه شنبه کرایه دادم . بعدش چی؟ فقط یکی-دوتا به کارم می آید و بقیه را باید بریزم دور! حالا خوبه با نزدیکترین ویدئوکلوپی که شهرزاد کرایه می دهد هم کلی فاصله دارم و مشتری های کرایه ای آخرش باید برگردند پیش خودم!
عجب ،خوبش که این باشه وای به حال روزای بد …ممنون که جواب دادی و دمت گرم که از نوادر روزگاری ،یه کاسب با وجدان و حلال خور ،بازم ایول
شبکه نمایش خانگی در هیچ کجای دنیا به این شکل که در ایران شکل گرفته وجود ندارد . این نوع شبکه نمایش خانگی با حمایتهای بی دریغ دولت و عدم مدیرت درست و عدم شناخت مدیران آن در خصوص سینما به عنوان سرگرمی و هنر همین طبعات رو در بر داشته ……کفیت بد فیلمها از لحاظ فنی (دوبله…صداگذاری…) باعث ریزش همان مخاطبهای معدود خود شده است …البته مخاطبهایی که کاملا مشخص است که افرادی را که در خارج از شهرهای بزرگ زندگی میکنند را تشکیل میدهند ….ممیزی های کاملا شخصی وزارت ارشاد محترم هم یکی از عوامل ریزش مخاطب بوده
حمایتهای وزارت ارشاد در واگذاری رایت فیلمهای مطرح جهان به موسسات در ازای خرید فیلمهای ایرانی و توزیع فیلمهای پرفروش جهان باعث سود دهی موسسات شد…اما کافی نبود ..روشهای غلط توزیع فیلم …کیفیت بسیار نامطلوب از لحاظ فنی رضایت مخاطبان رو جلب نکرد ..با اینکه مخاطبان معدود در اوایل کار موسسات به خاطر عدم دسترسی به فیلمهای روز جهان و اینترنت و ماهواره از شبکه نمایش خانگی استقبال کردند ولی با گذشت زمان و ارتباط با دنیای بیرون از مرزها شبکه نمایش خانگی دیگر جذابیتی برایشان نداشت …زمانی موسات شبکه نمایش خانگی با تعداد محدود و توضیع فیلم بر روی (VHS…VCD) توانسته بودند به سودآوری سرشاری دست پیدا کنند (البته با کمترین هزینه های توضیع فیلم) اما رفته رفته با سوءمدیریت و طمع مدیران در جهت سودآوری بیشتر توجه کمتری به کیفیت محصولات شد و عاقبت قهر مخاطبان و بدبینی آنها به شبکه نمایش خانگی رو به دنبال داشت ….اما نسل جدید رو نمیتوان با این نوع مدیرت و پخش فیلمها در شبکه نمایش خانگی قانع کرد ..دسترسی نسب جوان به فیلمهای روز دنیا با کیفیت و صدای خوب و زیرنویس کاملا نیازهای آنها را برطرف میکند …فقط میماند خانواده هایی که دیدن فیلمها رو در بین جئانهایشان کنترل میکنند که آن هم در این بحث نمی کنجد….
متاسفانه چه بخواهیم و چه نخواهیم شبکه نمایش خانگی با این نوع مدیرت مدیران موسسات عاقبت خوبی نخواد داشت کما اینکه تا اینجا هم عاقبتی نداشته است ….