همه چیز در باره تلویزیون کابلی

تلویزیون کابلی نوعی سیستم پخش برنامه های تلویزیونی از طریق امواج رادیویی است. در این شیوه سیگنال ها از طریق کابل های کواکسال و پالس های دیجیتال نوری از مسیر فیبرهای نوری ارسال می شوند. این شیوه شبیه سیستم سنتی پخش برنامه های تلویزیونی از طریق امواج رادیویی و دریافت آنها با آنتن تلویزیونی است. تفاوت اصلی این دو جایگزینی فرکانسی رادیویی با ارتباط نوری است. شبکه کابلی شبکه تلویزیونی است که برنامه هایش را از طریق سیستم تلویزیون کابلی پخش می کند. این شبکه ها همچنین از طریق سیستم تلویزیون ماهواره ای نیز پخش می شوند. اغلب این شبکه ها پولی هستند. این شبکه ها از طریق کابل انالوگ، دیجیتال و ماهواره برنامه های خود را پخش می کنند. برنامه های اصلی شبکه های کابلی رویدادهای مهم ورزشی و سریال های اوریژینال هستند. میانگین هزینه اشتراک ماهانه این شبکه ها از ۱۰ تا ۵۰ دلار در نوسان است.

… آنچه خواندید بخش هایی از مقاله ی حسین عبدی زاده تحت عنوان تلویزیون کابلی چیست؟ می باشد که در مجله آسمان به چاپ رسیده است. این هفته نامه در شماره پیاپی ۱۰۲ خود پرونده ای را به موضوع تلویزیون کابلی اختصاص داده است. بهانه نشریه برای گشودن این دوسیه، آغاز بکار شبکه نمایش سیماست. اگر چه تکنیک پخش شبکه سیمای جمهوری اسلامی ایران متفاوت از فناوری تلویزیون های کابلی است و تماشاگران ایرانی هیچ هزینه ای را برای تماشای کانال های جدید سیما نمی پردازند، با این حال خواندن چندین یادداشت و مقاله در باره تاریخچه، چیستی شبکه های کابلی، معرفی برترین شبکه های کابلی روز دنیا از جمله؛ HBO، SHOWTIME ،aMC و خوب و بد شبکه های کابلی خالی از لطف نیست. ناگفته نماند که چهار یادداشت نویسی که در این پرونده به موضوع افتتاح شبکه نمایش پرداخته اند به اتفاق، فعالیت چنین شبکه هایی را در درازمدت باعث ریزش مخاطبان تلویزیون های ماهواره ای ندانسته اند.! به اعتقاد این نویسندگان رویارویی فرهنگی ایدئولوژیک با ساحت شبکه های گسترده جهانی، دیگر با توسل به تمهیدات قدیمی که اینک ملبس به ردای فنون مدرن ارتباطی شده اند جواب نمی دهد.

بنابر تصریح یکی از نویسندگان، نمونه های کاریکاتوری ای که در بعضی از بخش های خبری تلویزیون ما با گرته برداری از دکور و لحن مجریان همچون نامیدن یکدیگر با اسم کوچک شکل گرفته اند، نشانی مضحک از یک انفعال رسانه ای است. تاسیس شبکه نمایش و مواردی از این دست تنها گستردگی یک سطح است بی انکه عمق بستر مورد توجه قرار گیرد. جذابیت شبکه های ماهواره ای رقیب تنها به خاطر ابزار مدرن حامل شان نیست. ابزار مدرن فکر و اندیشه مدرن می طلبند. تاسیس شبکه های جدید ایرانی اگر چه در مقایسه با تز تحریم و ممنوعیت، روندی پیشروتری محسوب می شود اما تا زمانی که حامل ایده های کهن باشند، پیشروی شان محدود خواهد بود.