روزانه های سینمایی

دومین فیلم هنر تجربه در راه است

بعد از توزیع نسخه ویدیویی فیلم سینمایی یک شب نیکی کریمی که بعد ۱۰ سال در گروه هنر و تجربه به اکران عمومی درآمده بود، حالا دومین فیلم از این سری مجوز ورود به شبکه را دریافت کرد. از تهران تا بهشت ساخته ابوالفضل عطاری و اولین فیلم بلند اوست. در خلاصه داستان این فیلم می خوانیم:

زندگی غزال، زن جوانی که با همسرش دچار چالش شده‌است، رو به فروپاشی است. مرد زن را ترک می‌کند و زن در جستجویی به دنبال شوهر، مسیری نمادین را طی می‌کند و در این سیر و سلوک به حقیقت ماجرا پی می‌برد.

دومین فیلم هنر و تجربه در شرایطی به نمایش خانگی می آید که بحث موافقین و مخالفین در باره ادامه فعالیت گروه هنر و تجربه بالا گرفته است. حضور مهناز افشار در فیلم تهران تا بهشت احتمالا انگیزه بخش ناشران برای توزیع فیلم در شبکه نمایش خانگی است. مخاطبان این شبکه تا مدتی پیش مهناز افشار را در سریال نیمه تمام عشق تعطیل نیست، دیده بودند.

دیگر مصوبات شورای نمایش خانگی در اولین جلسه سال ۹۴ عبارت است اژ: ” مجرد ۴۰ ساله”به تهیه کنندگی سید محسن جاهد و به کارگردانی شاهین باباپور، “، “تراژدی”به تهیه کنندگی محمد حسن نجم و به کارگردانی آزیتا موگویی،” حراج” به تهیه کنندگی و به کارگردانی سید حسین میرشهابی،”شانس،عشق ،تصادف”به تهیه کنندگی مشترک محمد حسین فرح بخش و عبدالله علیخانی و به کارگردانی آرش معیریان، “خانه ای کنار ابرها” به تهیه کنندگی روح الله برادری و به کارگردانی سیدجلال دهقانی اشکذری و “سکه”به تهیه کنندگی  پرویز فارسیجانی و به کارگردانی حسن حج گذار.
همچنین در این جلسه با عرضه ۱۲عنوان فیلم خارجی نیز موافقت به عمل آمد.

سعید رجبی فروتن

در کنار روزمرگی های معمول، این جا خودم و افکارم را ثبت می کنم. از فرهنگ و هنر تا سینما و نمایش خانگی... می توانید نوشته های من را در «روزانه های سینمایی» دنبال نمایید.

۸ comments

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

  • با سلام و تشکر از سایت بسیار خوبتون
    جسارتا در خبر دومین فیلم هنر تجربه در راه است ، منظور شما قطعا سال ۹۴ بوده که به اشتباه در متن ۹۳ درج شده است

  • هنر و تجربه مسخره ترین اسمی است که می شود روی این فیلم ها گذاشت.
    اگر خیلی به تجربه گرایی در فیلم های تان علاقمندین به جای هزینه های گزاف برای قرارداد با ستاره های مطرح سینما با چند تا بازیگر تئاتر کارتان را بسازید تا اقلا کمی از آبروریزی فروش زیر صفرتان کم شود.

    • آقا نعیم میزان فروش به تنهایی نقطه مثبت و منفی برای یک فیلم به حساب نمی آید. به هر حال در بین ۲۲ فیلمی که تاکنون در گروه یاد شده به نمایش عمومی درآمده اند، تجربه های موفقی مانند پرویز و ماهی و گربه به چشم می خورند. جدا از نقاط قوت و ضعف فیلم ها، تشکیل و ادامه فعالیت گروه و تجربه نیز محل مناقشه موافقان و مخالفان است. البته پیش از این هم در دو نوبت چنین گروهی با عنوان آسمان باز و مخاطب خاص تشکیل شد و برای مدت محدودی به اکران فیلم هایی از این دست مبادرت نموده بودند.

      • جناب سردبیر فیلم اگر خوب باشه حتی بدون تبلیغات تلویزیونی و بیلبورد و … باز هم می فروشه. مردم خودشون می شن معرف فیلم … فیلم قدمگاه با دو سینما در تهران شروع کرد ولی آن قدر استقبال شد که مجبور شدن تعداد سینما ها رو افزایش بدن. ماهی و گربه هم ایده ی نویی داشت و ازش استقبال شد. بازیگر مطرح هم نداشت. حالا اسم هنر و تجربه دیگر چه صیغه ای است که روی این ها می ذارن. دوستان برن خونه باباشونو بفروشن هر چه قدر دل شون می خواد توامان هنر و تجربه کسب کنن لطفا بیت المال را آتش نزنن.
        همین الان هم در سینمای مان چیزی به نام ژانر نداریم و هر کسی که ازش سوال می شود موضوع فیلم تان چیست می گوید اجتماعی … این ها که فروش ندارن هنر و تجربه هم که بندازیم به جان مردم می شود …

  • این بحث برای کل سینماست نه فقط هنر و تجربه
    فروش یعنی اقتصاد -اقتصاد یعنی جریان خون دراین چرخه وبدون جریان خون یعنی مرگ مگر غیر اینه که در سینمای ما فیلمی میاد زیر ۱۰۰ میلیون میفروشه و بعد کارگردانش بلافاصله فیلم بعدی رو کلید میزنه و این یعنیکه چرخه بکل غلطه واما در سینمای جهان کورو ساوا بدلیل نفروختن فیلمش خودکشی میکنه اونوقت در ایران فیلم فروخت فروخت نفروخت هم نفروخت یعنی بی خیال مخاطب .یک دوست منتتقد میگفت من حتی حاضر نیستم به طور مجانی و حتی در خانه روی مبل یک پلان از این طور فیلمها رو ببینم اگه قرار بر هنر تجربه است باید ۵۰ درصد فیلمهای ایران در گروه هنر وتجربه نمایش یدهند .

    • بنده هم تا حدودی با آقا میلاد موافق هستم . سینمای ایران فیلم خوب هم کم ندارد اما متاسفانه کار را به جایی کشانده اند که حس فیلم ایرانی دیدن را در مخاطب کشته اند . بنده شخصاً هر سال که برای دهه فجر می خواهم بهترین فیلم سال را انتخاب کنم چند روزی می نشینم و بکش پشت سر هم فیلم هایی را که دم دست دارم تماشا می کنم و گاهی هم فیلم های خوبی کشف می کنم . اما در بقیه مواقع سال نه! حسش نیست! همین پریروز فیلم آتش بس ۲ را برای خانواده گذاشته بودم اما خودم رفتم داخل اتاقم پنگوئن های ماداگاسکار را تماشا کردم!!!

      • کدام عقل سلیمی قبول می کنه در سالن انتظار فرودگاه و تا قبل از اعلام پذیرش مسافر، مشاور کار کشته ای در انظار عموم جلسه مشاوره راه بیاندازه و به تبعیت از آنچه که مرد و زن می گویند، به سرزنش و تصحیح رفتارهای آنها بپردازد و مثل اغلب فیلم های خانم میلانی داستان محملی برای تخطئه و گوشمالی دادن مردان جفا کار و خودخواه باشد.؟ این مکان چه کارکرد موثری در حرکت رو به جلوی داستان دارد که اگر نبود کمیت قصه لنگ می زد؟

مرا در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید