روزانه های سینمایی
پست ۲۰۰۰

پست ۲۰۰۰

در هفته ای که گذشت، شمار پست ها یعنی یادداشت ها و مطالب متنوع "روزانه های سینمایی" از مرز ۲۰۰۰ فقره گذشت و تعداد کامنت های منتشر شده آن به آستانه ۸۰۰۰ عدد رسید. قصدم بازی با اعداد نیست. یادآوری این نکته است که بحمدالله هنوز دل و دماغی برای سرک کشیدن در لابلای اخبار و وقایع در حوزه نمایش خانگی، سینما، تلویزیون و سایر رسانه ها وجود دارد و جماعت همراهی نیز بزرگوارانه با کلیک گوشه گوشه سایت، به تنها اداره کننده این تارنما دست مریزاد می گویند.

شاید نیاز به گفتن نباشد که "روزانه های سینمایی" ادعای بزرگی ندارد نه ارگان خبری است نه ادای دیگران را درمی آورد. این گوشه دنج در فضای مجازی جایی برای نهادینه کردن رفتاری است که در کلاس های گزارش نویسی و تصویر نویسی طی سال هایی که تدریس می کرده ام، مرتب به آن توصیه نموده ام. یعنی نگارش یادداشت های روزانه و ثبت وقایع برای آنکه عادت به نوشتن از نویسنده جدا نشود. پس ادامه این کار اگر خیر و منفعتی داشته باشد، بیش از هر کس عاید نگارنده است که با تداوم نوشتارهایش دیدار با آلزایمر را به تاخیر اندازد و حساسیت اش به حوادث پیرامونی کمرنگ نشود.

مخاطبی که رد نگاه و اندیشه ام را دنبال کرده است، شهادت می دهد که زلف "روزانه های سینمایی" را خیلی به مسئولیت اداری ام گره نزدم و از مرداد سال ۹۱ که غمگسارانه شاهد تخریب بنای شاکله اداری نمایش خانگی در سازمان جدید التاسیس سینمایی بودم و رشته همه ساز و کارهای نسبتاً مدرن و مدنی خود و همکارانم را پنبه شده یافتم، تلاش کردم تا با ادامه انتشار یادداشت ها، بازهم هشدارها و نگرانی هایم را صرفاً با لحن کارشناسی بیان کنم و پیامدهای مخرب این اقدام را برشمارم. از این روی "روزانه های سینمایی" برخلاف تصور بعضی از دوستان غروب نکرد، چون آیین چراغ خاموشی نیست.!

البته بعید نیست معدود افرادی که چشم دیدن همین مختصر را هم ندارند، انتظار روزی را بکشند تا این تارنما نیز راهی همان گورستانی شود که پیش از این میلیونها وبلاگ و وب سایت و … راهی شده اند. محض خاطر این حضرات عرض می کنم مادام که پیاله عمر تهی نشود و ساغر به یمن عنایت دوست جرعه ای برای نوشیدن داشته باشد، مستانه شکرگزار نعمت هایش خواهم بود و پاسدار قلمی خواهم بود که او در مصحف شریفش بدان قسم خورد. گیرم که به فراخور ایام تغییری در شکل و شمایل و یا سوگیری و رویکرد مطالب آتی رخ دهد. چه باک.! مهم هم نفسی با ارباب بصیرتی است که قضاوت در باره منش آدمی را به آمد و رفت دولت ها و نسبت تو با مناصب ناپایدار پیوند نمی زنند.

صاحب این قلم محتاج نقد خیرخواهانه شماست. یا حق!

سعید رجبی فروتن

در کنار روزمرگی های معمول، این جا خودم و افکارم را ثبت می کنم. از فرهنگ و هنر تا سینما و نمایش خانگی... می توانید نوشته های من را در «روزانه های سینمایی» دنبال نمایید.

۱۵ comments

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

مرا در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید